ΨΩΜΙ–ΠΑΙΔΕΙΑ–ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Με το ΚΚΕ, τώρα, πάλι και πάλη (4 VIDEO) ‒ Το χρονικό

Δυο γενιές: ΠΕΑΕΑ - ΚΝΕ

17 Νοέμβρη



Αντιπροσωπείες της ΚΕ του ΚΚΕ, του ΚΣ της ΚΝΕ και του «Ριζοσπάστη» στο Πολυτεχνείο.

Πολυτεχνείο (13)

1973 ‒Ο στρατός κινείται κατά του Πολυτεχνείου. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τα πρώτα τανκς εμφανίζονται, ενώ στο νοσοκομείο που οργανώθηκε στο Πολυτεχνείο, μεταφέρονται όλο και περισσότεροι νεκροί και τραυματίες.

Κατά τη 1 τα ξημερώματα τα τανκς έχουν ζώσει το Πολυτεχνείο. Τα μεγάφωνα και ο ραδιοσταθμός μεταδίδουν: «Μην φοβάστε τα τανκς», «Κάτω ο φασισμός», «Φαντάροι είμαστε αδέρφια σας. Μη γίνετε δολοφόνοι».

Στη 1.30 τα τανκς ξεκινούν με αναμμένους τους προβολείς. Οι φοιτητές τοποθετούν ένα αυτοκίνητο πίσω από την κεντρική πύλη για να εμποδίσει την είσοδο των τανκς, ενώ ανεβασμένοι στα κάγκελα, τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο και φωνάζουν στους φαντάρους: «Είμαστε αδέρφια».

Δίνεται διορία 20 λεπτών για να βγουν οι έγκλειστοι, ενώ ένα τανκ παίρνει θέση απέναντι στην είσοδο. Η Συντονιστική Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου.

Ώρα 2.50. Ο επικεφαλής αξιωματικός με μια κίνηση του χεριού του, δίνει την εντολή να ξεκινήσει το τανκ. Η πόρτα πέφτει και το τανκ συνεχίζει την πορεία του φτάνοντας μέχρι τις σκάλες του κτιρίου «Αβέρωφ». Μαζί του εισβάλλουν ασφαλίτες και άντρες των ΛΟΚ, οι οποίοι επιτίθενται με λύσσα στους φοιτητές. Πέφτουν πυροβολισμοί. Υπάρχουν φαντάροι που βοηθούν τους φοιτητές να γλιτώσουν, αλλά στις εξόδους τούς περιμένουν ασφαλίτες. Κάποιοι θα καταφέρουν να ξεφύγουν.

Η μετάδοση του σταθμού θα συνεχίσει για λίγη ώρα ακόμη, ωσότου τελικά σιγήσει και αυτός…

Οι συγκρούσεις, ωστόσο, εργατών και φοιτητών με τις δυνάμεις καταστολής θα συνεχιστούν. Το Σαββατοκύριακο, 17 και 18 Νοέμβρη, οι μαζικές συγκεντρώσεις, οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις με τα όργανα της τάξης συνεχίζονται.

Το Σάββατο το πρωί, οι οικοδόμοι δεν πάνε στα γιαπιά, πολλά εργοστάσια αδειάζουν, τα γραφεία κλείνουν και οι μαθητές κατεβαίνουν στους δρόμους τους ελεγχόμενους από τα άρματα μάχης. Στις 10 το πρωί διαδηλώσεις ξεφυτρώνουν παντού: Στην πλατεία Κοτζιά, στην Ομόνοια, στην Πειραιώς, στην Πατησίων μπροστά στον ΟΤΕ, στη Βικτώρια, στην πλατεία Αμερικής, στα Χαυτεία, στη Σταδίου και λίγο αργότερα στη Βάθης, στη Μητρόπολη, στην Ακαδημίας, στο Φιξ, στο Σύνταγμα. Στο Αιγάλεω, ο μαθητόκοσμος ξεσηκώνεται και καταλαμβάνει πρόσκαιρα το Δημαρχείο. Από τη Ριζούπολη ένας παράνομος πομπός καλεί το λαό να ξεσηκωθεί. Σε λίγο, τα ραδιογωνιόμετρα της Ασφάλειας θα τον ανακαλύψουν.

Απέναντι στον άοπλο λαό τα όργανα του καθεστώτος δε θα διστάσουν να πυροβολήσουν στο ψαχνό, με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλοί νεκροί και τραυματίες. Όμως, ο λαός δε γονατίζει. Νέο κύμα διαδηλώσεων θα ξεχυθεί στους δρόμους της στρατοκρατούμενης πρωτεύουσας την Κυριακή 18 Νοέμβρη και θα κρατήσουν ως αργά το βράδυ. Τα όργανα της χούντας χτυπάνε και πάλι στο ψαχνό ό,τι κινείται και οι συλλήψεις δίνουν και παίρνουν. Δύο μέρες αργότερα, το καθεστώς θα παραδεχτεί τη σύλληψη 866 προσώπων (στην πραγματικότητα, οι συλλήψεις ήταν πολλαπλάσιες) και δίνει στοιχεία για την κοινωνική τους ταυτότητα: 475 εργάτες, 268 φοιτητές, 74 μαθητές και 49 σπουδαστές του Πολυτεχνείου.

Τη Δευτέρα, η «τάξις» έχει αποκατασταθεί. Ο στρατιωτικός νόμος εν πλήρει ισχύι, οι συλλήψεις συνεχίζονται, η πρωτεύουσα στρατοκρατείται και ο επίσημος απολογισμός -που σε αριθμούς σίγουρα υστερεί της πραγματικότητας- κάνει λόγο για 18 νεκρούς «πλήρως βεβαιωθέντες», για 16, τουλάχιστον, νεκρούς «βασίμως προκύπτοντες» και τραυματισμένους 1.103 πολίτες και 61 αστυνομικούς.

Το μήνυμα εκείνων των ημερών παραμένει άσβεστο και δυνατό έως τις μέρες μας: Χωρίς αντίσταση, χωρίς αγώνα και θυσίες τίποτα δεν κερδίζεται. Αν, λοιπόν, άφησε κάτι μεγάλο και σημαντικό το Πολυτεχνείο, πέρα από τη θυσία και την αυτοθυσία ως στάση ζωής, είναι αυτό το ανυπότακτο πνεύμα αντίστασης σε κάθε ντόπιο και ξένο δυνάστη.

*

17 Νοέμβρη 2015

Κατάθεση στεφάνων στο Πολυτεχνείο από το ΚΚΕ, την ΚΝΕ και τον «Ριζοσπάστη»

H Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, έκανε την παρακάτω δήλωση: 

«Το ΚΚΕ τιμά τους αγωνιστές της αντιδικτατορικής πάλης και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. 42 χρόνια μετά συνεχίζουμε, ώστε να μπει στο επίκεντρο της εργατικής λαϊκής πάλης, ο αγώνας ενάντια στα μονοπώλια και στην εξουσία τους, ενάντια στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Για να αυξηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου, σπέρνουν το πόλεμο, ξεκληρίζουν τους λαούς, εντείνουν την εκμετάλλευση. Ο λαός μας μπορεί να κάνει ακόμα ένα αγωνιστικό βήμα, μετά την πετυχημένη απεργία στις 12 Νοέμβρη, συμμετέχοντας αγωνιστικά στον εορτασμό του Πολυτεχνείου, στην αυριανή διαδήλωση και τις μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία είναι υπόλογη απέναντι στο λαό και στη νεολαία για την ενεργή συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς επικίνδυνους σχεδιασμούς».

Από την πλευρά του ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, αναφερόμενος στο νόημα της εξέγερσης του Νοέμβρη, τόνισε την ανάγκη να δυναμώσουν οι αγώνες της νεολαίας για τα σύγχρονα δικαιώματά της στη ζωή της, συνολικά. Συγκεκριμένα είπε:

«Το ανατρεπτικό μήνυμα του Πολυτεχνείου συνεχίζει να μας εμπνέει. Τούτες τις μέρες, οι νέες γενιές βλέπουν, μέσα σε αυτές τις ηρωικές σελίδες του Πολυτεχνείου και συνολικά της πάλης ενάντια στη δικτατορία, ότι όταν ο λαός και η νεολαία διαλέγουν την αφοβία και με αποφασιστικότητα το δρόμο του δίκιου, του αγώνα για το δίκιο, μπορούν να γίνουν πιο ισχυροί, μπορούν να βάλουν την σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Έτσι και εμείς σήμερα, συνεχίζουμε για να δυναμώσουν οι αγώνες τις νεολαίας, για τα σύγχρονα δικαιώματά τους στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή, συνολικότερα, ενάντια σε αυτό το σύστημα που γεννάει φτώχεια, που γεννάει πολέμους, γεννάει προσφυγιά για τους πολλούς, για να κερδίζουν οι λίγοι, οι κεφαλαιοκράτες».

902

Το χρονικό του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου

Δημοσίευση: Τρί, 17/11/2015 - 10:49

Συμπληρώνονται 42 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του  1973, που ήταν η κορυφαία στιγμή της αντιδικτατορικής πάλης του λαού και της νεολαίας στα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας (1967 - 1974). Απ΄το λαϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και απ' όλη την ιστορία της αντιδικτατορικής πάλης αντλούμε πείρα και διδάγματα, εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε για να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια στο σύστημα που γεννά χούντες και φασισμό, φτώχεια και ανεργία, πολέμους και δυστυχία, για την ανατροπή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Παραθέτουμε το χρονικό του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου:

Τετάρτη 14 Νοέμβρη

Το πρωί στο Πολυτεχνείο πραγματοποιείται φοιτητική συγκέντρωση με αίτημα να δοθεί άδεια για την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων. Ταυτόχρονα πραγματοποιείται παμφοιτητική συγκέντρωση στη Νομική.

14.00: Ακούγεται πως στο Πολυτεχνείο γίνονται επεισόδια και οι φοιτητές από τη Νομική κατηφορίζουν προς την Πατησίων, όπου έχουν ξεκινήσει οι γενικές συνελεύσεις. Υπάρχει αναβρασμός αλλά όχι επεισόδια. Η αστυνομία έχει πάρει θέση γύρω από το κτίριο.

18.00: Τελειώνουν οι γενικές συνελεύσεις, ενώ έξω από το Πολυτεχνείο έχει αρχίσει να μαζεύεται κόσμος. Φτάνει εισαγγελέας, ο οποίος απειλεί με μηνύσεις, αν το πλήθος δεν διαλυθεί.

19.00: Μέσα στο Πολυτεχνείο παραμένουν περίπου 800 φοιτητές. Η κατάληψη ξεκινά.

21.00: Χιλιάδες κόσμου έχουν μαζευτεί γύρω απ’ το Πολυτεχνείο, μέσα είναι περίπου 1.500 άτομα. Μερικοί αποχώρησαν (κυρίως του Ρήγα Φεραίου) είτε επειδή διαφώνησαν με την παραμονή είτε για άλλους λόγους. Η ανάγκη συντονισμού είναι επιτακτική. Έτσι συγκροτείται 13μελής Συντονιστική Επιτροπή (ΣΕ) από αντιπροσώπους των σχολών. 8-9 πρόσκεινται στην Αντι–ΕΦΕΕ (ΚΝΕ) και οι υπόλοιποι στο Ρήγα Φεραίο και τους αριστεριστές.

22.00: Η ΣΕ φτιάχνει έναν πρώτο ασθενικό πομπό, φροντίζει για τις προμήθειες, την περιφρούρηση των πυλών, ενώ έχει στον έλεγχό της και τα μεγάφωνα. Τυπώνονται χιλιάδες προκηρύξεις και κολλούνται αφίσες. Οι χιλιάδες λαού που είναι συγκεντρωμένοι έξω απ’ το Πολυτεχνείο παραμένουν μέχρι τη 1 τα ξημερώματα.

Πέμπτη 15 Νοέμβρη

Αν και το πρωί ο ενθουσιασμός έχει εξασθενήσει τις επόμενες ώρες το κλίμα αντιστρέφεται, μετά από την κατεύθυνση των δυνάμεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, σωστά και έγκαιρα, καλεί όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία της Αθήνας σε συμπαράσταση και αγωνιστική κινητοποίηση. Η λαϊκή συμπαράσταση ανακάμπτει απότομα.

Ο κόσμος που αρχίζει να συγκεντρώνεται στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο, συγκρούεται με την αστυνομία, που δεν τον αφήνει να ενωθεί με τους φοιτητές. Γυναίκες, άντρες και παιδιά μαζεύονται έξω απ’ το Πολυτεχνείο. Το μεσημέρι πολλοί μαθητές και εργαζόμενοι, αφού σχόλασαν μαζεύονται τριγύρω.

Η οργανωτικότητα και ο ενθουσιασμός φουντώνουν. Δημιουργείται πιο ισχυρός πομπός, με αποτέλεσμα η φωνή των φοιτητών να ακούγεται πιο μακριά. Κόσμος συνεχίζει να έρχεται. Το απόγευμα 300 φοιτητές απ’ την Πάτρα σπάνε τον κλοιό της αστυνομίας και καταφέρνουν να μπουν μέσα στο Πολυτεχνείο από τη Στουρνάρη.

Τα συνθήματα που ακούγονται είναι αντιχουντικά, ενώ αποκαλύπτουν το ρόλο των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ.

Αργά το βράδυ εκλέγεται νέα 32μελής ΣΕ, στην οποία 7 μέλη της  είναι απ’ την Αντι – ΕΦΕΕ, 8 απ’ το Ρήγα Φεραίο και οι υπόλοιποι είναι ανένταχτοι ή αριστεριστές.

Παρασκευή 16 Νοέμβρη

Παρασκευή πρωί και η αλληλεγγύη του κόσμου κορυφώνεται, ενώ σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα οι φοιτητές προχωρούν σε καταλήψεις στα Πανεπιστήμια.

12.00: Η ΣΕ δέχεται επίσκεψη από μέλη της επιτροπής Μεγαρέων αγροτών.

15.30: Η νέα ΣΕ, μετά την πρώτη της συνεδρίαση, καταλήγει στη διακήρυξη όπου προσδιορίζεται ο χαρακτήρας της κινητοποίησης ως αντιφασιστικός – αντιιμπεριαλιστικός και απαιτείται η άμεση πτώση της χούντας, καθώς και η εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας. Κατεβαίνουν τη λεωφόρο Αλεξάνδρας διαδηλωτές κατευθυνόμενοι προς το Πολυτεχνείο. Ο κόσμος που έχει πυκνώσει στο κέντρο της Αθήνας φτάνει τις 150.000.

Η λαϊκή συμπαράσταση είναι κατά πολύ μαζικότερη απ' ότι τις προηγούμενες μέρες τόσο γύρω από το Πολυτεχνείο όσο και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας. Ο σταθμός των φοιτητών δίνει το στίγμα με συνθήματα όπως: “Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία”, “Λαϊκή Κυριαρχία – Εθνική Ανεξαρτησία”, “Κάτω η χούντα”, “Έξω οι Αμερικάνοι”, “Ένας είναι ο αρχηγός, ο κυρίαρχος λαός”.

Αν και από το μεσημέρι διαδίδεται πως το βράδυ η αστυνομία θα χτυπήσει, η ΣΕ δεν παίρνει μέτρα για οργανωμένη έξοδο από το Πολυτεχνείο.

18.30: Στα Χαυτεία χτυπιούνται διαδηλωτές από την αστυνομία. Οι συγκρούσεις γενικεύονται. Η αστυνομία εκτός από δακρυγόνα ρίχνει και πυρά…

19.00: Απ’ τα μεγάφωνα ακούγεται το όνομα του πρώτου νεκρού αγοριού. Η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνικτική απ’ τα δακρυγόνα. Στην πλατεία Βάθης διαδηλωτές σωριάζονται νεκροί. Τα μεγάφωνα προσπαθούν να κρατήσουν ψηλά το ηθικό του κόσμου. Το Δημαρχείο έχει ήδη καταληφθεί, ενώ ο λαός επιτίθεται στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Μέσα κι έξω απ’ το Πολυτεχνείο υπάρχουν νεκροί και τραυματίες. Η ΣΕ στήνει οδοφράγματα και αυτοσχέδιο νοσοκομείο για όσους έχουν τραυματιστεί.

Σάββατο 17 Νοέμβρη

01.45: Η ατμόσφαιρα είναι εκρηκτική. Τα πρώτα τανκς έχουν αρχίσει να κυκλώνουν το Πολυτεχνείο, ενώ έχουν καταφτάσει ΛΟΚατζήδες και στρατιώτες. Πλέον κάθε προσπάθεια αναίμακτης εξόδου απ’ το Πολυτεχνείο είναι μάταιη.

02.00: Τρία τανκς βρίσκονται έξω απ’ την πύλη του Πολυτεχνείου. Οι φοιτητές φωνάζουν «μην πυροβολείτε, είμαστε αδέλφια σας», «ο στρατός είναι λαϊκός». Καθώς οι πυροβολισμοί συνεχίζονται, οι φοιτητές τραγουδούν τον εθνικό ύμνο.

03.00: Μετά από εντολή, ένα τανκ πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου, στην οποία κρατιούνται φοιτητές. Αστυνομικοί και ΛΟΚατζήδες εισβάλλουν στο χώρο και χτυπούν τους φοιτητές. Αρκετοί καταφέρνουν να ξεφύγουν με τη βοήθεια ορισμένων φαντάρων.

05.00: Η μετάδοση του παράνομου σταθμού συνεχίζεται.

11.00: Η χούντα επιβάλλει στρατιωτικό νόμο, οι διαδηλώσεις όμως συνεχίζονται όλο το Σαββατοκύριακο.

Το χρονικό του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου αναδημοσιεύεται από τον «Οδηγητή» που κυκλοφορεί.

902