Δεκέμβρης 1944 (17)

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Εκδήλωση του ΚΚΕ με αφορμή το νέο εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ: Υγιεινή και Ασφάλεια στους χώρους δουλειάς - Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης και ο ρόλος του αστικού κράτους (Oμιλίες - VIDEO)

Ελευσίνα: Εκδήλωση του ΚΚΕ για την Υγιεινή και Ασφάλεια στους χώρους δουλειάς (VIDEO - ΦΩΤΟ)
Δημοσίευση: Πέμ, 21/05/2015 - 08:05
Τελευταία Ενημέρωση: Πέμ, 21/05/2015 - 09:55
Εκδήλωση με θέμα: «Εργατικά Ατυχήματα - Υγιεινή και Ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Όχι άλλο αίμα εργατών για τα κέρδη της πλουτοκρατίας» διοργάνωσαν οι Οργανώσεις Θριασίου - Μεγαρίδας και Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, το απόγευμα της Τετάρτης 20 Μάη στην Πλατεία Ηρώων της Ελευσίνας κι ενώ δύο εργάτες των Ελληνικών Πετρελαίων έχασαν τη ζωή τους από το νέο εργοδοτικό έγκλημα που έγινε στις 8 Μάη. 
Μιλώντας ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Θέλουμε να εκφράσουμε τα συλλυπητήριά μας στις οικογένειες των αδικοχαμένων εργατών που έσβησαν χτες, αφήνοντας πίσω γονείς, γυναίκες και μικρά παιδιά.
Οι συνάδελφοί τους, τα συνδικάτα να βρεθούν πιο κοντά στις οικογένειες, όλοι να στηρίξουμε, να βοηθήσουμε με άμεσο και πρακτικό τρόπο. Αυτήν την ώρα δεν φτάνουν μόνο τα λόγια συμπάθειας. Η εργατική αλληλεγγύη είναι η δική μας δύναμη για την ζωή και τον αγώνα, ακαταμάχητο όπλο των εργατών. Ταξικό πείσμα απέναντι στην εκμετάλλευση που γεννά όλα αυτά τα βάσανα, όχι υποταγή.
Το μυαλό μας βρίσκεται και στους υπόλοιπους τραυματισμένους εργάτες. Ευχόμαστε να γυρίσουν γρήγορα στις οικογένειές τους.
Η υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς είναι δικαίωμα των εργαζομένων δίπλα στο βασικό δικαίωμα να έχουν δουλειά. Η δουλειά αυτή να είναι σταθερή, με ανθρώπινες ασφαλείς συνθήκες εργασίας, με αξιοπρεπή μισθό, με δικαιώματα, άδειες, ασφάλιση για την υγεία τη δική τους και της οικογένειάς τους, προστασία για τα παιδιά, προστασία και σύνταξη για τα γηρατειά. Μπορούμε να τα ζήσουμε όλα αυτά αν βάλουμε στόχο να απαλλαγούμε από τα βάσανα. Δεν είναι γραφτό μας να ζούμε έτσι.
Τα εργατικά ατυχήματα που εμείς ονομάζουμε και σωστά, εργοδοτικά εγκλήματα δεν είναι μόνο στατιστικά στοιχεία. Σε όποιον το έχει ζήσει με συγγενικό του πρόσωπο, με συνάδελφό του, είναι μια τραγωδία. Να φεύγει ο εργάτης από το σπίτι του, τα παιδιά του, να πηγαίνει για μεροκάματο μετά από μήνες ανεργίας και να μην ξαναγυρνάει… Πίσω λοιπόν από τις στατιστικές βρίσκονται χαροκαμένες μάνες, ορφανά, αβάστακτος πόνος που σε σημαδεύει για μια ολόκληρη ζωή.
Συνήθως οι συνειδήσεις αφυπνίζονται προσωρινά μετά από τραγωδίες σαν αυτή που έχουμε με το δυστύχημα στα ΕΛΠΕ, αναλαμβάνονται ορισμένες δράσεις. Τα υπουργεία κάνουν και καμιά φιέστα παραπάνω, πληρώνουν τα ινστιτούτα της ΓΣΕΕ και τα εργοδοτικά σωματεία ακόμα ένα ιλουστρασιόν φυλλάδιο και μετά τέλος, μέχρι την επόμενη φορά.
Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι η υγεία και η ασφάλεια στο χώρο δουλειάς οφείλουν να είναι στην πρώτη θέση της διεκδίκησης, των αιτημάτων των παρεμβάσεων και των αγώνων των συνδικάτων, συνολικά του λαϊκού κινήματος. Η Υγιεινή και Ασφάλεια δεν είναι ψιλά πράγματα. Κάθε χρόνο στο βωμό του κέρδους θυσιάζονται δεκάδες εργάτες, άλλοι σακατεύονται χωρίς να προσθέσουμε χιλιάδες που βασανίζονται από επαγγελματικές ασθένειες που δεν καταγράφονται πουθενά. Στην κυριολεξία ανθρωποθυσίες στον Μινώταυρο του καπιταλιστικού κέρδους». (Διαβάστε στο συνημμένο ολόκληρη την ομιλία).
Ομιλία της Εύης Γεωργιάδου
Από την πλευρά της η Εύη Γεωργιάδου, μέλος της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Ήρθε η ώρα να πούμε "φτάνει, ως εδώ"! Οι δύο νεκροί του πρόσφατου εργοδοτικού εγκλήματος στα ΕΛΠΕ δεν είναι οι πρώτοι, και δεν θα είναι και οι τελευταίοι αν δεν πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας. Οι κίνδυνοι για την υγεία και την ασφάλειά μας δεν αποτελούν φυσικό φαινόμενο, δεν πρόκειται να εξαφανιστούν, όσο θα συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο δρόμο ανάπτυξης που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες και τις ζωές των εργατών στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.
Θυμόμαστε όλοι το προηγούμενo αντίστοιχο εργοδοτικό έγκλημα στην Πετρόλα το 1992, τους εκατοντάδες νεκρούς εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς. Δεν πρόκειται για ελληνική πρωτοτυπία, ούτε για πρόβλημα που το αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μόνο στον κλάδο της διύλισης πετρελαίου. Στη χώρα μας κάθε 3 μέρες ένας εργαζόμενος πεθαίνει από εργατικό ατύχημα. Χιλιάδες σακατεύονται ή πεθαίνουν μετά από χρόνια από τις επαγγελματικές ασθένειες που θερίζουν. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στις χώρες της ΕΕ και παγκόσμια.
Το πρόσφατο εργατικό ατύχημα ήρθε να μας θυμίσει ότι δεν κινδυνεύουν μόνο οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς επειδή οι εργοδότες δεν παίρνουν μέτρα ασφάλειας. Ο μεγάλος κίνδυνος για ολόκληρη την περιοχή, για το σύνολο των εργαζομένων και των κατοίκων, είναι αυτός του βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης.
Ας σκεφτούμε φίλες και φίλοι,
Τι θα μπορούσε να συμβεί αν η φωτιά στα ΕΛΠΕ γινόταν αφορμή για ένα αλυσιδωτό ατύχημα; Αν επηρεάζονταν γειτονικές μονάδες εντός ή εκτός της εγκατάστασης; Ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις για τα γειτονικά εργοστάσια και για τους κατοίκους της περιοχής; Γνωρίζουμε όλοι ότι η άναρχη γειτνίαση βιομηχανίας - κατοικίας στην περιοχή του Θριασίου, όπως και σε άλλες περιοχές της χώρας μας, εγκυμονεί τον κίνδυνο ενός βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης. Γνωρίζουμε ότι καμία ουσιαστική ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού δεν έχει πραγματοποιηθεί για το πως θα προστατευτούμε από ένα τέτοιο ατύχημα.
Απαιτούμε να απαντήσουν συγκεκριμένα οι αρμόδιοι, σε μια σειρά επείγοντα ερωτήματα:
Τα σχέδια που υπάρχουν στα χαρτιά, λαμβάνουν υπόψη το σύνολο των κινδύνων και την αλληλεπίδρασή τους στην περιοχή; Έχουν επικαιροποιηθεί;
Υπάρχει επαρκές προσωπικό, οργάνωση, εξοπλισμός και μέσα για την εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου;
Υπάρχουν δρόμοι και μέσα διαφυγής, αν αυτό απαιτηθεί για το σύνολο του πληθυσμού;
Υπάρχουν επαρκείς υποδομές για την αποκατάσταση της υγείας των πληγέντων;
Δυστυχώς, γνωρίζουμε την αρνητική απάντηση, τον μεγάλο κίνδυνο για τη ζωή μας.
Οφείλουμε να φωτίσουμε την αλήθεια και να απαντήσουμε στα δύσκολα ερωτήματα: Ποιος ευθύνεται για το ατύχημα στα ΕΛΠΕ; Για τα άλλα εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν καθημερινά; Τι φταίει και είναι έτσι η κατάσταση όσον αφορά στην πρόληψη και προετοιμασία αντιμετώπισης ενός βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης; Η εύκολη απάντηση θα ήταν να πούμε ότι φταίει κάποιος μηχανικός ή κάποιο στέλεχος της εταιρείας, ότι φταίνε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι γιατί δεν προσέχουν. Να περιοριστούμε στο αίτημα να αυξηθεί απλά ο αριθμός των επιθεωρητών εργασίας και των ελέγχων. Να αποδεχτούμε την επικινδυνότητα λόγω της φύσης της παραγωγικής δραστηριότητας ενός διυλιστηρίου και κάποιας άλλης χημικής βιομηχανίας, να αποδεχτούμε κατά συνέπεια και την επικινδυνότητα για κάθε περιοχή που περιλαμβάνει τέτοιες βιομηχανίες. Όλες αυτές οι εύκολες απαντήσεις κρύβουν, συσκοτίζουν τον πραγματικό ένοχο, την άρχουσα τάξη, τους μονοπωλιακούς ομίλους». (Διαβάστε στο συνημμένο ολόκληρη την ομιλία και).
Άλλες παρεμβάσεις 
Αμέσως μετά τις κεντρικές ομιλίες ακολούθησαν σύντομες παρεμβάσεις από τους:
Μανώλη Βαρδαβάκη, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στο Θριάσιο Νοσοκομείο.
Χρήστο Ματαράγκα, μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενέργειας,
Αντώνη Χοροζάνη, δημοτικού συμβούλου Μεγάρων με την Λαική Συσπείρως
και τον Θανάση Ευαγγελάκη, Α' γραμματέα της ΠΕΜΕΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.