Συνέντευξη του Δ. Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εφημερίδα «Κύπρος»
Συνέντευξη στην εφημερίδα «Κύπρος» και τον δημοσιογράφο Κ. Κουρτελάρη παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Τις σχετικές ερωτήσεις και απαντήσεις για τις σχέσεις Ελλάδας - Κύπρου και το Κυπριακό παρουσιάζουμε εδώ (ολόκληρη η συνέντευξη παρατίθεται στο τέλος):
-- Προ ολίγων ημερών έγινε στη Λευκωσία η δεύτερη τριμερής συνάντηση των ηγετών Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, που είχε ως κατάληξη την υπογραφή της ονομαζόμενης «Διακήρυξης της Λευκωσίας». Πώς σχολιάζει το ΚΚΕ τη συνάντηση ως θεσμό και κυρίως την εγκριθείσα Διακήρυξη;
-- Η τριμερής Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία, δεν μπορεί να ιδωθεί έξω από το υπόβαθρο των συμφερόντων που υπηρετεί και βεβαίως έξω από τις γενικότερες εξελίξεις, από τις επικίνδυνες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, από τις επιδιώξεις της Αγκυρας, από την προσπάθεια ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ να εμπλακούν όλο και περισσότερο στην περιοχή, εξασφαλίζοντας τη «θέση» τους, έναντι ισχυρών αντιπάλων, από το «κούρδισμα» των πολεμικών «μηχανών», όπως τα πρόσφατα και για πρώτη φορά κοινά γυμνάσια ΗΠΑ, Ελλάδας, Ισραήλ.
Έτσι, όποιος προσπαθήσει να δει αυτό το θεσμό της «τριμερούς συνάντησης» έξω από το γενικότερο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, θα αστοχήσει. Στην πραγματικότητα, οι αστικές τάξεις της περιοχής, ψάχνουν «ευκαιρίες αναβάθμισης» της θέσης τους, μα στην κυριολεξία εμπλέκουν τους λαούς των χωρών τους βαθύτερα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς. Γιατί η δημιουργία «αξόνων» προκαλεί «αντιάξονες», από τις αστικές τάξεις άλλων καπιταλιστικών κρατών, που βέβαια έχουν «κοινό παρονομαστή» την προώθηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, εντείνοντας τους κινδύνους για τους λαούς.Η ίδια η σχετική «Διακήρυξη», στην πραγματικότητα «χαρτογράφησε» τις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων των τριών χωρών (Ενέργεια, Εμπόριο, Τουρισμός, Μεταφορές κ.ά.), ενώ, στο όνομα της «ασφάλειας», αφήνει ανοιχτό το «παράθυρο» για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.
-- Όπως έδειξε και το προηγούμενο «σχέδιο Ανάν» που απορρίφθηκε από τον κυπριακό λαό, εδώ και χρόνια «μαγειρεύεται» στα διάφορα ιμπεριαλιστικά επιτελεία μια «λύση» του κυπριακού ζητήματος, που δεν θα 'ναι ούτε δίκαιη, ούτε βιώσιμη. Τέτοια λύση τού ετοιμάζουν και τώρα! Όμως, ο κυπριακός λαός δεν μπορεί και δεν πρέπει να δεχτεί μια λύση, η οποία, παραφράζοντας τον ποιητή, «θα σκοτώσει ό,τι άφησε όρθιο ο πόλεμός τους». Εμείς θεωρούμε ότι δεν πρέπει ο λαός να αποδεχτεί μια «λύση» που θα νομιμοποιήσει την εισβολή και κατοχή, τη διχοτόμηση του νησιού. Αυτό που χρειάζεται είναι μια Κύπρος ενιαία, ανεξάρτητη, με μία και μόνη κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.
 |
| Αναστασιάδης - Ακιντζί είχαν «κοινωνική συνάντηση», ενώ εντείνονται οι διεργασίες για το Κυπριακό |
Αβάσιμη η «αισιοδοξία» για το λαό
ΛΕΥΚΩΣΙΑ.--
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και ο ηγέτης του ψευδοκράτους Μουσταφά Ακιντζί έκαναν το περασμένο Σάββατο κοινό περίπατο στο ελεύθερο αλλά και το κατεχόμενο μέρος της Λευκωσίας, στο πλαίσιο της επικοινωνιακής τακτικής που χρησιμοποιείται για να δημιουργηθεί αβάσιμη αισιοδοξία στον κυπριακό λαό. Η επανένωση της Κύπρου, για να είναι υπέρ του λαού, απαιτούνται ριζικές αλλαγές και ρήξη με τις συμμαχίες των ιμπεριαλιστών.
Σε δηλώσεις του, ο Ν. Αναστασιάδης σημείωσε:
«Έχουμε τη βούληση, τη θέληση και την αποφασιστικότητα για λύση», ενώ ο Μ. Ακιντζί ότι «επιθυμούμε πολύ να δώσουμε μήνυμα ελπίδας, διότι μετά από τόσες απογοητεύσεις, χρειαζόμαστε αυτή την ελπίδα».
Τέλος, χτες, ξεκίνησε μεγάλη πολυεθνική άσκηση με τον κωδικό «Αργοναύτης 2015», που θα διαρκέσει μέχρι τις 29 Μάη.
Μεταξύ άλλων, η άσκηση αφορά την αντιμετώπιση «εκτάκτων καταστάσεων» και «ασύμμετρων απειλών» (τρομοκρατία, πειρατεία, διαχείριση κρίσεων κλπ), ενώ σε αυτή συμμετέχουν στρατιωτικοί και διπλωμάτες από συνολικά 18 χώρες (ανάμεσά τους οι Κύπρος, Ελλάδα, ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία).
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 26/5/2015
Δημοσίευση: Κυρ, 24/05/2015 - 18:39
Συνέντευξη στην εφημερίδα «Κύπρος» και το δημοσιογράφο Κ. Κουρτελάρη παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξη:
-- Το 2015 βρήκε την Ελλάδα των μνημονίων και της λιτότητας από τον πρώτο κιόλας μήνα σε μια εκλογική διαδικασία με την ετυμηγορία του ελληνικού λαού να δίνει εντολή για αλλαγή κυβέρνησης, αλλά και να δημιουργεί ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Πώς θα περιγράφατε σ' αυτούς που δεν ζουν καθημερινά την ελληνική πραγματικότητα αυτό το νέο σκηνικό;
-- Η αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα ήρθε μετά από πέντε συνεχή χρόνια οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, μνημονίων, να εκφράσει την καταδίκη του λαού για τις προηγούμενες κυβερνήσεις που ευθύνονται για τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε σε ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας προσδοκίες, ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες ότι μπορεί με την πολιτική του να μπει τέρμα στον κατήφορο της αντιλαϊκής πολιτικής. Θυμίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πριν αναδειχτεί σε αξιωματική αντιπολίτευση στις εκλογές του 2012 ήταν ένα μικρό οπορτουνιστικό κόμμα που κατάφερε σε συνθήκες κατάρρευσης του παλιού δικομματισμού να εκτοξευθεί στο 27%. Σ' αυτό φυσικά συνέβαλε και η στήριξη της αστικής τάξης με τους μηχανισμούς της, τα μέσα ενημέρωσης, αλλά κυρίως η στήριξη της εργοδοσίας στις μεγάλες επιχειρήσεις, του κρατικού μηχανισμού και της πληθώρας στελεχών του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ που μετακόμιζαν στον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την αριστερή δημαγωγία. Βέβαια, παραμονές των εκλογών και πολύ περισσότερο μετά, ως κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ γρήγορα μετατοπίστηκε φραστικά, έχοντας πλέον ολοκληρώσει τη μετάλλαξή του σε ένα αστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Είναι χαρακτηριστική η ταχύτητα με την οποία το βράδυ των εκλογών συγκροτήθηκε η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το εθνικιστικό, δεξιό κόμμα των ΑΝΕΛ, απόδειξη ότι η συγκρότησή της ήταν προαποφασισμένη. Ο λαός μας συνεχίζει να ζει τη συνέχεια της μνημονιακής αντιλαϊκής πολιτικής, με ολίγον αριστερό περιτύλιγμα.
-- Μπορείτε να μας προσδιορίσετε τη θέση του ΚΚΕ και το ρόλο που καλείται να διαδραματίσει στο νέο αυτό πολιτικό σκηνικό; Κι ακόμη ποια είναι τα κύρια καθήκοντα που τίθενται για τους Έλληνες κομμουνιστές σήμερα;
-- Στις σημερινές συνθήκες η δράση του ΚΚΕ φωτίζει την αναγκαιότητα και το δρόμο της οικοδόμησης μιας μεγάλης κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία. Η συνεχής προσπάθεια για ανάπτυξη της ταξικής πάλης, για ενίσχυση των εστιών αντίστασης κατά κλάδο, χώρο δουλειάς και εκπαίδευσης, λαϊκή γειτονιά, πρέπει να συνοδεύεται και από συστηματική αποκάλυψη του ρόλου της νέας αστικής κυβέρνησης και με συνεχή ιδεολογική διαπάλη με το ρεφορμιστικό και οπορτουνιστικό ρεύμα, με το ναζιστικό φασιστικό ρεύμα. Αλλά και με συνεχή προσπάθεια για ανασύνταξη του κινήματος και με ετοιμότητα αντιμετώπισης όλων των πιθανών ενδεχόμενων κατάληξης της διαπραγμάτευσης, καθώς και τους πιθανούς ελιγμούς της κυβέρνησης με δημοψηφίσματα ή εκλογές. Έτσι ώστε ριζοσπαστικές δυνάμεις να απεγκλωβίζονται από αυταπάτες και ψεύτικες προσδοκίες μιας από χέρι ξοφλημένης πολιτικής διαχείρισης. Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια για να σπάσει το κλίμα αναμονής, να ανέβει η μαχητικότητα και απαιτητικότητα του ελληνικού λαού. Γι' αυτό στο κάλπικο δίλημμα «Συμφωνία με το νέο αντιλαϊκό πρόγραμμα ή κρατική χρεοκοπία», προβάλλουμε τη μοναδική ελπιδοφόρα και ρεαλιστική διέξοδο με οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης για κατάργηση όλων των μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων, για μέτρα ανακούφισης του λαού, για ρήξη με την ΕΕ, τα μονοπώλια και την εξουσία τους, σε συμπαράταξη και συσπείρωση με το ΚΚΕ.
-- Οι εκλογές του Γενάρη και οι πολιτικές συμμαχίες που έγιναν ανέδειξαν μία κυβέρνηση η οποία ως προς τον ιδεολογικό - πολιτικό χαρακτήρα είναι ή κρίνεται ανομοιογενής, ίσως και συγκρουόμενη. Πιστεύετε πως μια τέτοια κυβέρνηση μπορεί να έχει διάρκεια σε βάθος χρόνου; Επίσης πώς θα κρίνατε την πολιτική και το όποιο έργο της νέας κυβέρνησης στους τρεις πρώτους μήνες της διακυβέρνησης Τσίπρα;
-- Η κυβέρνηση μέχρι στιγμής έχει τη στήριξη της πλειοψηφίας της αστικής τάξης της χώρας, του ΣΕΒ, των ομίλων. Η ανομοιογένεια στην οποία αναφέρεστε αφορά στα συμφέροντα διαφορετικών τμημάτων της αστικής τάξης που υπηρετεί. Άλλωστε και εντός της ΕΕ υπάρχουν αντιθέσεις και ανταγωνισμοί, σύγκρουση συμφερόντων των μονοπωλίων διαφορετικών χωρών της ΕΕ - Ευρωζώνης. Εδώ ακουμπά το διαφορετικό μείγμα διαχείρισης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ από το μείγμα διαχείρισης των προηγούμενων της ΝΔ -ΠΑΣΟΚ. Η διάρκειά της εξαρτάται κυρίως από το πώς θα εξελιχθούν αυτοί οι ανταγωνισμοί, η πορεία της Ευρωζώνης. Η νέα κυβέρνηση μέσα σε λίγους μήνες έχει ήδη υπογράψει την επέκταση της δανειακής σύμβασης, άρα και του μνημονίου, με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, ενώ αυτές τις μέρες καταλήγει στα συγκεκριμένα αντιλαϊκά μέτρα που θα συνοδεύουν αυτή τη συμφωνία, ενώ διατηρεί ατόφιο όλο το αντεργατικό οικοδόμημα των μνημονίων. Έχει ήδη συμφωνήσει να δοθούν 500 εκατ. δολάρια για συντήρηση υπέργηρων αεροσκαφών για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, έχει ήδη συμφωνήσει για την επέκταση της βάσης της Σούδας, έχει ήδη ανακοινώσει νέα ΝΑΤΟική βάση σε νησί του Αιγαίου, έχει ήδη διαβεβαιώσει το ΝΑΤΟ ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας είναι διαθέσιμες για τις αμερικανικές και ΝΑΤΟικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή της Μεσογείου. Αντί να χορεύει τους εταίρους και τις αγορές πεντοζάλη, όπως έλεγε προεκλογικά, αγκαλιάζεται και χορεύει μαζί τους «We are the world»...
-- Πώς κρίνετε τη μέχρι σήμερα διαπραγμάτευση της νέας κυβέρνησης της χώρας με τους διεθνείς δανειστές; Θεωρείτε ότι έχει φέρει ήδη κάποιο αποτέλεσμα ή μπορεί τελικά να φέρει τέτοιο αποτέλεσμα που θα ικανοποιεί τις ανάγκες του λαού;
-- Λαϊκές ανάγκες και κέρδη των λίγων δεν συμβιβάζονται. Γι' αυτό και κοροϊδεύουν όσοι λένε ότι από τη διαπραγμάτευση με την ΕΕ, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ, τους καπιταλιστικούς αυτούς οργανισμούς που είναι και οι δανειστές - εταίροι της κυβέρνησης, μπορούν να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες. Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με δεδομένη την αποπληρωμή από το λαό ενός χρέους που δεν δημιούργησε ο ίδιος και μάλιστα στο διηνεκές, όπως είπε ο υπουργός Οικονομικών και με βασικό κριτήριο πώς το επόμενο διάστημα θα εξασφαλίσει ζεστό κρατικό χρήμα που θα δοθεί για τις επενδύσεις των μονοπωλίων. Αυτό σημαίνει ότι ο λαός θα συνεχίζει να ματώνει για το χρέος και η όποια μικρή ανάκαμψη θα πατήσει στα κατεστραμμένα εργατικά δικαιώματα. Γι' αυτό δεν λέει κουβέντα για ανάκτηση των απωλειών από την κρίση, γι' αυτό δεν καταργεί τους εφαρμοστικούς νόμους των μνημονίων, γι' αυτό μεταθέτει για το μέλλον ακόμα και τα ψίχουλα που προεκλογικά υποσχέθηκε.
-- Προ ολίγων ημερών έγινε στη Λευκωσία η δεύτερη τριμερής συνάντηση των ηγετών Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, που είχε ως κατάληξη την υπογραφή της ονομαζόμενης «Διακήρυξης της Λευκωσίας». Πώς σχολιάζει το ΚΚΕ τη συνάντηση ως θεσμό και κυρίως την εγκριθείσα Διακήρυξη;
-- Τριμερής συνάντηση κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία, δεν μπορεί να ιδωθεί έξω από το υπόβαθρο των συμφερόντων που υπηρετεί και βεβαίως έξω από τις γενικότερες εξελίξεις, από τις επικίνδυνες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, από τις επιδιώξεις της Άγκυρας, από την προσπάθεια ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ να εμπλακούν όλο και περισσότερο στην περιοχή, εξασφαλίζοντας τη «θέση» τους, έναντι ισχυρών αντιπάλων, από το «κούρδισμα» των πολεμικών «μηχανών», όπως τα πρόσφατα και για πρώτη φορά κοινά γυμνάσια ΗΠΑ, Ελλάδας, Ισραήλ.
Έτσι, όποιος προσπαθήσει να δει αυτό το θεσμό της «τριμερούς συνάντησης» έξω από το γενικότερο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, θα αστοχήσει. Στην πραγματικότητα οι αστικές τάξεις της περιοχής, ψάχνουν «ευκαιρίες αναβάθμισης» της θέσης τους, μα στην κυριολεξία εμπλέκουν τους λαούς των χωρών τους βαθύτερα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς. Γιατί η δημιουργία «αξόνων» προκαλεί «αντιάξονες», από τις αστικές τάξεις άλλων καπιταλιστικών κρατών, που βέβαια έχουν «κοινό παρανομαστή» την προώθηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, εντείνοντας τους κινδύνους για τους λαούς.
Η ίδια η σχετική «Διακήρυξη», στην πραγματικότητα «χαρτογράφησε» τις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων των τριών χωρών (Ενέργεια, εμπόριο, τουρισμός, μεταφορές κ.ά.), ενώ στο όνομα της «ασφάλειας» αφήνει ανοιχτό το «παράθυρο» για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.
-- Πολύ σύντομα επαναρχίζουν στην Κύπρο οι συνομιλίες για το Κυπριακό, εν μέσω συνεχών αναφορών για σημαντικές εξελίξεις, αλλά και με καινούργιο στοιχείο την αλλαγή του ηγέτη των Τουρκοκυπρίων. Πιστεύετε ότι πράγματι είμαστε κοντά σε λύση; Κι αν ναι, ποια πιστεύετε ότι θα είναι αυτή η λύση;
-- Όπως έδειξε και το προηγούμενο σχέδιο «Ανάν» που απορρίφθηκε από τον κυπριακό λαό, εδώ και χρόνια «μαγειρεύεται» στα διάφορα ιμπεριαλιστικά επιτελεία μια «λύση» του κυπριακού ζητήματος, που δεν θα 'ναι ούτε δίκαιη, ούτε βιώσιμη. Τέτοια λύση του ετοιμάζουν και τώρα! Όμως, ο κυπριακός λαός δεν μπορεί και δεν πρέπει να δεχτεί μια λύση, η οποία, παραφράζοντας τον ποιητή, «θα σκοτώσει ό,τι άφησε όρθιο ο πόλεμός τους». Εμείς θεωρούμε ότι δεν πρέπει ο λαός να αποδεχτεί μια «λύση» που θα νομιμοποιήσει την εισβολή και κατοχή, τη διχοτόμηση του νησιού. Αυτό που χρειάζεται είναι μια Κύπρος ενιαία, ανεξάρτητη, με μία και μόνη κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Τουρκοκύπριων και Ελληνοκύπριων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.
-- Η ανθρωπότητα τιμά αυτές τις μέρες την 70ή επέτειο της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Τι σημαίνει για σας και πώς βλέπετε εσείς αυτή την επέτειο και κυρίως πώς βλέπετε τον κόσμο 70 χρόνια μακριά από την επέτειο;
-- Στη μεγάλη αυτή Νίκη καθοριστική ήταν η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης, η προσφορά του λαού της, του σοβιετικού κράτους και του Κόκκινου Στρατού, που έχει καταγραφεί στη συνείδηση όλων των λαών της Γης ως αθάνατη εποποιία. Όπως κι η συμβολή του κομμουνιστικού κινήματος, που μπήκε μπροστάρης στα εθνικοαπελευθερωτικά, αντάρτικα ένοπλα κινήματα. Αποτελεί, λοιπόν, χρέος κάθε ανθρώπου καλής θέλησης να αποκρούσει αποφασιστικά την παραχάραξη της Ιστορίας, αυτή την κατευθυνόμενη επιχείρηση, από τα σημερινά ιμπεριαλιστικά κέντρα, αποϊδεολογικοποίησης της ηρωικής αυτής πάλης. Να αποκρούσει τη συκοφαντική ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό. Του Στάλιν, που ηγήθηκε του Αντιφασιστικού Αγώνα και της Νίκης, με τον Χίτλερ, που ηγήθηκε της σφαγής της ανθρωπότητας, με πολλά εκατομμύρια νεκρούς και τραυματίες, άνδρες, γυναίκες, γέρους και παιδιά, κατεστραμμένες πόλεις, εργοστάσια, εγκαταστάσεις, χωριά, σπίτια.
Δυστυχώς, σήμερα, 70 χρόνια μετά, βλέπουμε πως η ΕΕ ηγείται αυτής της προσπάθειας παραχάραξης της Ιστορίας. Με τη συνδρομή της σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες απαγορεύονται ΚΚ ή μπαίνουν σοβαρά εμπόδια στη δράση τους. Επιπλέον, 70 χρόνια μετά, βλέπουμε πως παραμένει ενεργή η «μήτρα» που «γέννησε» 2 παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις, το φασιστικό τέρας. Σήμερα πλέον είμαστε γνώστες στο πού μπορούν να οδηγηθούν τα πράγματα αν δεν στρέψουμε την πάλη μας ενάντια στην «πηγή» του κακού.
-- Και μια τελευταία ιδεολογικού περιεχομένου ερώτηση: Είκοσι πέντε χρόνια μετά τη διάλυση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου στην Ευρώπη, ποια είναι η εκτίμηση του ΚΚΕ για την κατάσταση του παγκόσμιου αριστερού και προοδευτικού κινήματος;
-- Ως Κόμμα προτιμάμε να είμαστε ακριβολόγοι για την έννοια του «αριστερού» και «προοδευτικού» κινήματος, μιας και πλέον γεμίσαμε «αριστερούς» που συμμετέχουν σε κάθε λογής ΝΑΤΟικές δραστηριότητες, από ιμπεριαλιστικούς πολέμους (όπως έκαναν οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, όταν βομβαρδιζόταν από το ΝΑΤΟ η Γιουγκοσλαβία) έως και ... «χορωδίες», όπως είδαμε πρόσφατα στη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στην Αττάλεια. Μιλάμε για το διεθνές κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα, που διαπιστώνουμε πως κι αυτό βρίσκεται σε μια φάση ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής κρίσης.
Το ΚΚΕ κάνει συνεχείς προσπάθειες για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος και το συντονισμό της πάλης του. Τέτοιες προσπάθειες είναι οι Διεθνείς και Περιφερειακές Συναντήσεις Κομουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, είναι η Περιφερειακή Πρωτοβουλία Συνεργασίας 29 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Ευρώπης, που συγκροτήθηκε μετά από πρόσκληση του ΚΚΕ, ενάντια στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, αυτή η πορεία δεν εξαρτάται από τις διαθέσεις μονάχα του ΚΚΕ. Κάθε κομμουνιστικό και εργατικό κόμμα που θέλει να επιβεβαιώσει την ιστορική αποστολή του ως κόμμα της εργατικής τάξης, της σοσιαλιστικής προοπτικής, θα αναγκαστεί από την ίδια τη ζωή να πάρει θέση ενάντια στα μονοπώλια, στον καπιταλισμό και στις ενώσεις του, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Σε διαφορετική περίπτωση θα διολισθήσει, ανοιχτά ή συγκαλυμμένα, στη μάταιη προσπάθεια «εξανθρωπισμού» της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και του καπιταλισμού, θα απολέσει κάθε ίχνος της κομμουνιστικής του ταυτότητας. Κι έτσι θα απαντήσει λαθεμένα στα ιστορικά διλήμματα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;» και «Μεταρρύθμιση ή επανάσταση;», που παρατέθηκαν πολύ εύστοχα από τη Γερμανίδα επαναστάτρια Ρόζα Λούξεμπουργκ στα έργα της. Θα βρεθεί, δηλαδή, στην απέναντι όχθη από τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, όπου σήμερα βρίσκεται μεταξύ άλλων το λεγόμενο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ).
Σ' ό,τι αφορά το ΚΚΕ πιστεύουμε πως ο 21ος αιώνας μπορεί να ξεχωρίσει την «ήρα από το στάρι», να ανασυγκροτήσει το εργατικό κίνημα, να γίνει αιώνας αλλαγών, ανατροπών, νέων επαναστάσεων, οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Γιατί χτυπά καθημερινά η ανάγκη η εργατική τάξη, ο λαός, να πάρει την τύχη στα χέρια του, μακριά από τους μονόδρομους του κεφαλαίου. Για να οργανωθεί η κοινωνική λαϊκή συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, με στόχο τη λαϊκή εξουσία, για μια κοινωνία σοσιαλιστική, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.