Δεκέμβρης 1944 (17)

Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

8 Απριλίου 1896, 1985: Λαύριο - Μποπάλ ή Πώς το κεφάλαιο φορτίζει τις μπαταρίες του

Το Μνημείο Μεταλλωρύχων στο Λαύριο

8 Απριλίου
Λαύριο
1896 ‒Στην Καμάριζα του Λαυρίου πραγματοποιείται γενικευμένη εξέγερση των εργατών στα ορυχεία. Θύματα υπήρχαν τόσο απ' τους απεργούς εργάτες, όσο και απ' τους φύλακες της Γαλλικής Εταιρείας του Λαυρίου. Οι φύλακες σκότωσαν τους εργάτες Καραφλιά και Βασιλακόπουλο.
Οι οργισμένοι εργάτες, μπρος στη θέα των σκοτωμένων συναδέλφων τους, θα ορμήσουν στα γραφεία της Εταιρείας και θα βάλουν φωτιά, με αποτέλεσμα να εξοντωθούν όλοι οι φύλακες, πλην ενός.

Συνολικά είχαν σκοτωθεί τέσσερις απεργοί. Ο δε εργοδότης (ο Σερπιέρι) φυγαδεύτηκε και σώθηκε, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, μεταμφιεσμένος.
Απεργοί μεταλλωρύχοι στο Λαύριο
Σ' εκείνη την απεργία, περισσότεροι από 1.800 μεταλλεργάτες ανέβηκαν από το μεταλλευτικό φρέαρ - βάθους 182 μέτρων - και, με μια οργάνωση που θα τη ζήλευαν πολλοί, κήρυξαν εκείνη την πρώτη μεγάλη απεργία. Περιγράφει ο παλιός μεταλλεργάτης Γιώργος Βουγιούκας («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 23/1/1996): «Κανείς από τ' αφεντικά δεν τους πήρε μυρωδιά. Η απεργία εκδηλώθηκε την Κυριακή το βράδυ - 7 Απριλίου 1896 - στην αλλαγή της βραδινής βάρδιας των 10 και έγινε δημοσίως γνωστή τη Δευτέρα το πρωί».
Η μεγάλη αυτή απεργία διήρκεσε 18 μέρες.

Μεταλλωρύχοι στην είσοδο μεταλλευτικής στοάς στην Πλάκα Λαυρίου
Κύρια αιτήματα των εργατών ήταν
  • η κατάργηση των εργολάβων ως ενδιάμεσων μισθωτών,
  • η πληρωμή των εργατών κατ' ευθείαν απ' την εταιρεία,
  • η αύξηση του μεροκάματου σε 3,5 δραχμές (ήταν 2,5),
  • η δημιουργία νοσοκομείου ή φαρμακείου στην Καμάριζα και
  • η διάθεση σούστας στους εργάτες για τη μεταφορά των τραυματιών στο νοσοκομείο του Θορικού, καθώς μεταφερόμενοι με το κάρο πέθαιναν στη διαδρομή.
Εκτός απ' τα παραπάνω, οι εργάτες ζητούσαν απ' την εταιρεία να μένουν σε σπίτια, διότι μέχρι τότε κατοικούσαν σε σπήλαια (!) ή σε αυτοσχέδιες καλύβες.
Το Δεκέμβρη του 1896 πραγματοποιήθηκε η δίκη 15 απεργών, οι οποίοι αθωώθηκαν και επανήλθαν στη δουλειά τους χωρίς όρους.
Ωστόσο, μετά την απεργία, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Καμάριζα στρατιωτικό σώμα, όχι μακριά από τους χώρους δουλειάς, προκειμένου να αποτρέψει νέες εργατικές εξεγέρσεις.

Βλέπε και 


Μποπάλ
UCAR η εφτάψυχη

1985 ‒Η κυβέρνηση της Ινδίας καταθέτει στα αμερικανικά δικαστήρια αγωγή κατά της πολυεθνικής εταιρείας «Γιούνιον Καρμπάιτ», ζητώντας την αποζημίωση των θυμάτων της διαρροής δηλητηριωδών αερίων στην πόλη Μποπάλ το Δεκέμβρη του 1984.
Η διαρροή των χημικών προκάλεσε μια απίστευτη ανθρώπινη καταστροφή: 250.000 είναι οι χρονίως ασθενείς, χιλιάδες οι τερατογενέσεις...
Σύμφωνα με την τοπική κυβέρνηση, ο αριθμός των θυμάτων έφτασε τις 3.787, ενώ άλλες εκτιμήσεις κάνουν λόγο ακόμα και για 8.000 νεκρούς.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.