Δεκέμβρης 1944 (17)

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Χαλυβουργοί: Με το αίμα μας δένεται το ατσάλι της πλουτοκρατίας ‒ Δυναμική κινητοποίηση ενάντια στο διαρκές εργοδοτικό έγκλημα στη «Χαλυβουργία» του Μάνεση

Βόλος: Δυναμική κινητοποίηση ενάντια στο εργοδοτικό έγκλημα στη «Χαλυβουργία» του Μάνεση (ΦΩΤΟ)
Δημοσίευση: Τρί, 09/12/2014 - 21:07
Τελευταία Ενημέρωση: Τρί, 09/12/2014 - 21:07
Πορεία στο κέντρο του Βόλου πραγματοποίησε το απόγευμα της Τρίτης το Συνδικάτο Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας».

Η πορεία πέρασε και έξω από τα γραφεία του Συνδέσμου Βιομηχάνων Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας, ωστόσο δεν ήταν κάποιος στο κτίριο για να συναντήσει την αντιπροσωπεία. Με κόκκινη μπογιά οι συγκεντρωμένοι έγραψαν συνθήματα έξω από το κτίριο καταγγέλλοντας το εργοδοτικό έγκλημα.
Άνθρωποι χωρίς #hashtag: Χαλυβουργία Βόλου
Λευτέρης Χαλκιάς, 37 ετών, κάηκε από έκρηξη κλιβάνου, υπέκυψε στα τραύματά του, Ιανουάριος 2000.
Παναγιώτης Ζούκας, 48 ετών, στην εντατική από όταν έπεσε στο κεφάλι του μοχλός μηχανήματος, 19 Ιουλίου 2000.
Γιώργος Μπουκουβάλας, 22 ετών, σκοτώθηκε από μπλοκάρισμα μηχανήματος που του τσάκισε το κρανίο, 6 Δεκέμβρη 2000.
Γιάννης Κρητικός, 44 ετών, χαροπάλευε μετά από ατύχημα όταν τμήμα του κλιβάνου βάρους μισού τόνου έπεσε πάνω του, 22 Ιανουαρίου 2002.
Μακούχας Κορδάτος, 37 ετών, σκοτώθηκε από πλάκα χάλυβα του εργοστασίου κατά τη διαδικασία φόρτωσης σε πλοίο, 25 Ιουνίου 2004.
Μελέτης Χατζέλας, 29 ετών, θάφτηκε στα απόβλητα του εργοστασίου, σε δεξαμενή 4 μέτρων, 16 Αυγούστου 2006.
Χρήστος Ανεστιάδης, 49 ετών, σκοτώθηκε όπως ακριβώς ο Μελέτης Χατζέλας 8 χρόνια πριν, 4 Δεκεμβρίου 2014.

Είχε προηγηθεί συγκέντρωση στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, όπου μίλησε ο Κώστας Στεργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας», ο οποίος κάλεσε τους εργαζόμενους να εμπιστευθούν το Συνδικάτο Μετάλλου και το ΠΑΜΕ, να κλείσουν τα αυτιά τους στους λασπολόγους. (Διαβάστε εδώ την ομιλία του Κ. Στεργίου)

Ο Κ. Στεργίου τόνισε:
«Τώρα πρέπει να πούμε φτάνει ως εδώ! Να πούμε ότι δεν πάει άλλο! Όλοι μαζί μέσα στα εργοστάσια σαν μια γροθιά να διεκδικήσουμε εδώ και τώρα να παρθούν μέτρα προστασίας, ασφάλειας και υγιεινής! Να κάνουμε γενικές συνελεύσεις απαιτώντας η εργοδοσία να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα.
Από τον ιδρώτα μας και το μόχθο μας βγάζουν τα κέρδη τους. Εμείς δουλεύουμε και παράγουμε τον πλούτο, βάζουμε μπρος τις μηχανές. Κουραζόμαστε, αγωνιάμε αν θα τα βγάλουμε πέρα στο τέλος του μήνα, παλεύουμε να τα φέρουμε βόλτα για ένα ξεροκόμματο και οι εργοδότες μας κάθονται και τα παίρνουν χοντρά χωρίς να προσφέρουν τίποτα! Απολύτως τίποτα! Γι' αυτό είναι παράσιτα της κοινωνίας. Κηφήνες που στεναχώρια τους αν χάθηκε ένας ή δύο εργάτες. Αυτοί βλέπουν μόνο τα ποσά που τσεπώνουν και πώς θα φάει ο ένας τον άλλον στον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Κανένας δε θα μας χαρίσει τίποτα, κανένας δε θα μας σώσει με ένα μαγικό ραβδί».

Από Μποτίλια με ετικέτα: Εργατικά Ατυχήματα (16)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.