Δεκέμβρης 1944 (17)

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

ΝΑΤΟ: Στρατιωτικός βραχίονας του κεφαλαίου της Ευρώπης και των ΗΠΑ – Ο αφοσιωμένος σύμμαχος και το... αμυντικό δόγμα της ελληνικής αστικής τάξης


ΝΑΤΟικός κυνισμός
Ο ρόλος του ΝΑΤΟ ως ο στρατιωτικός βραχίονας του κεφαλαίου της Ευρώπης και των ΗΠΑ είναι μακρόχρονος και αδιάλειπτος από τότε που ιδρύθηκε αυτός ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός στις 4 Απρίλη του 1949, με βασικό στόχο αρχικά την αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ενωσης και των σοσιαλιστικών χωρών που δημιουργήθηκαν μετά την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο νέος ΓΓ του ΝΑΤΟ, ο σοσιαλδημοκράτης αστός πολιτικός για πολλά χρόνια υπουργός και 2 φορές πρωθυπουργός της Νορβηγίας, Γενς Στόλτενμπεργκ, που βρέθηκε την περασμένη βδομάδα στη χώρα μας, σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», με το γνωστό κυνισμό όλων των προκατόχων του, μιλάει για... αμυντικό οργανισμό, τη στιγμή που το ΝΑΤΟ έχει αιματοκυλήσει δεκάδες λαούς και χώρες και συνεχίζει να το κάνει.
Απαντώντας σε ερώτηση της εφημερίδας για τις συζητήσεις του με την ελληνική κυβέρνηση και τη συμμετοχή ελληνικών δυνάμεων σε ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είναι χαρακτηριστικά τα όσα είπε:
«Το πρώτο που ήθελα να κάνω ήταν να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στην Ελλάδα ως έναν σημαντικό και αφοσιωμένο σύμμαχο που συνεισφέρει στη συλλογική άμυνα εδώ και 60 χρόνια. Ήταν σημαντικό να μεταφέρω την αλληλεγγύη του ΝΑΤΟ στους πολιτικούς ηγέτες των Αθηνών. Το δεύτερο είναι ότι είδα στο πλαίσιο της άσκησης τις στρατιωτικές ικανότητες της χώρας σας. Εντυπωσιάστηκα από την ποιότητα και την ικανότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα δε από την ετοιμότητά τους και το πώς ο Στρατός, το Ναυτικό και η Αεροπορία συνεργάστηκαν. Ο τρίτος λόγος της επίσκεψης ήταν να διαβουλευτώ με την ελληνική κυβέρνηση για ορισμένες κοινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε τόσο στην Ανατολική Ευρώπη, εξαιτίας μιας πιο επιθετικής Ρωσίας, όσο και στο Νότο της Συμμαχίας, εξαιτίας του Ισλαμικού Κράτους και του εξτρεμισμού που τροφοδοτεί την αστάθεια και τη βία τόσο κοντά στα σύνορά μας».
***
Όλα τα μέτωπα που ανοίγουν οι ιμπεριαλιστές μπαίνουν στο τραπέζι, με την ελληνική αστική τάξη να παίρνει ενεργά μέρος και να εκθειάζεται από τον ηγέτη της λυκοσυμμαχίας ως «αφοσιωμένος σύμμαχος».
Η «αφοσίωση» αυτή της ελληνικής αστικής τάξης αποτυπώνεται στην καθοριστική συμμετοχή της στη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, όταν οι ελληνικές κυβερνήσεις έδιναν «γην και ύδωρ» για να περνάνε οι ορδές των ΝΑΤΟικών, που αιματοκύλησαν τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας.
Επίσης, από τη βάση της Σούδας εφορμούσαν τα αεροσκάφη που σκόρπαγαν το θάνατο στη Λιβύη, για να ανοίξει ο δρόμος για τις μπίζνες των μονοπωλίων, ενώ ο κατάλογος είναι αρκετά μακρύς τα τελευταία χρόνια, από τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο, έως το Αφγανιστάν και τη Σομαλία.
Τώρα στην αποστολή νέων πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο. Για να μην αναφερθούμε στη συμμετοχή Ελλήνων στρατιωτικών στην επέμβαση στην Κορέα το 1950 (που αρκετοί γύρισαν σε φέρετρα και σακάτηδες).
Έχει καταρριφθεί εδώ και καιρό το ψευτοεπιχείρημα ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί εγγύηση για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Ελληνικές και τουρκικές κυβερνήσεις ανταγωνίζονται, πότε συμφωνώντας, πότε διαφωνώντας, πότε μοιράζοντας το Αιγαίο, πότε οξύνοντας τους τόνους με ένα σταθερό κριτήριο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων των χωρών τους.
Οι ΝΑΤΟικές γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο αποδεικνύουν ότι:
Το κεφάλαιο δεν έχει πρόβλημα να «μοιραστεί» ακόμα και κυριαρχικά δικαιώματα, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους στόχους κερδοφορίας του, να πάρει μέρος στο συνολικό μοίρασμα των αγορών σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
***
Το ΝΑΤΟ, στον ανταγωνισμό του με ανερχόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις, όπως είναι η Ρωσία, υποκρίνεται όταν μιλάει για παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου, που στην ουσία είναι το δίκαιο των συμφερόντων τους (με άλλους συσχετισμούς και όταν υπήρχε σοσιαλιστικό στρατόπεδο υπήρχαν κάποιοι κανόνες).
Έτσι, αποτελεί πρόκληση η φράση του ΓΓ του ΝΑΤΟ στην εν λόγω συνέντευξη ότι:
«όλα τα μέτρα που λαμβάνουμε είναι αμυντικά. Αυτό που κάνουμε είναι ο σκοπός του ΝΑΤΟ, δηλαδή η συλλογική άμυνα. Έχουμε δει μια πιο επιθετική Ρωσία να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, να αλλάζει τα σύνορα με τη χρήση βίας. Επίσης δεν νομίζω ότι υπάρχει αντίφαση ανάμεσα σε ένα ισχυρό ΝΑΤΟ και σε μια εποικοδομητική σχέση με τη Ρωσία. Πιστεύω ότι το αντίθετο ισχύει. Μόνο μέσω μιας ισχυρής, προβλέψιμης συμμαχίας μπορούμε να δημιουργήσουμε τα θεμέλια για αυτή τη σχέση».
Η πραγματικότητα είναι ότι η αλλαγή συνόρων με τη χρήση βίας από τη Ρωσία, είναι πρόσχημα, αφού το ίδιο και σε πολλαπλάσιο βαθμό έκανε το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια.
Την ίδια ώρα, αυτό που δηλώνεται ευθαρσώς είναι ότι στο έδαφος του καπιταλισμού μπορεί να υπάρχει μια «εποικοδομητική σχέση» ΝΑΤΟ - Ρωσίας.
Και αυτή είναι η ουσία, οι λαοί είτε το ΝΑΤΟ έχει αρμονική σχέση με την καπιταλιστική Ρωσία, είτε είναι... στα μαχαίρια, θα υποφέρουν, γιατί θα συνεχίζουν να υφίστανται είτε «ειρηνικά» την εκμετάλλευση είτε θα συρθούν στα πεδία νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Δ.Κ.

Διαμόρφωση κειμένου, επιλογή φωτό, τίτλοι: Μποτίλια Στον Άνεμο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.