Δεκέμβρης 1944 (17)

Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Αντόνιο Γκερέρο: Θα πεθάνω όπως έχω ζήσει / Me muero como viví – Πινελιές από τα εγκαίνια (2 VIDEO+FOTOS)

Ο Ερνέστο με τα φτερά των πεταλούδων του

Η έκθεση του Αντόνιο Γκερέρο στο καφέ Ερνέστο

Ο Ερνέστο ανάμεσα στα έργα του

  _____________________________________

Η Μποτίλια Στον Άνεμο παρουσιάζει πινελιές, από τα εγκαίνια της έκθεσης του Αντόνιο Γκερέρο.

Βίντεο με τους χαιρετισμούς των πρέσβεων Κούβας και Βενεζουέλας

– Φωτογραφίες από το αδελφό Μπλογκ Sierra Maestra 

Χαιρετισμός της Λουκίας Κωνσταντίνου από το CUBA de Corazon και το RedSolidaria Griega 

Αν και παραβρεθήκαμε στα εγκαίνια, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, δεν μπορέσαμε να ανταποκριθούμε νωρίτερα

Ωστόσο θα επανέλθουμε με ένα εκτενές αφιέρωμα τόσο στη ζωή και στο έργο του  Γκερέρο όσο και στους 5 Κουβανούς αγωνιστές, αλλά και στην Κούβα του Χοσέ Μαρτί και της Επανάστασης.
 _________________________________

Πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης (7/5) η έκθεση με τις ακουαρέλες του Αντόνιο Γκερέρο με τίτλο "Θα πεθάνω όπως έχω ζήσει", στο art café Ernesto στη Ν. Φιλαδέλφεια.
Λουκία Κωνσταντίνου
Την εισαγωγή έκανε η Λουκία Κωνσταντίνου, RedSolidaria Griega,  (το όμορφο κείμενό της ακολουθεί), κάνοντας αναφορά και στην αντίστοιχη έκθεση που έγινε στην Κούβα τον προηγούμενο Σεπτέμβρη, με την ευκαιρία συμπλήρωσης 15 χρόνων από τη σύλληψη των Πέντε Κουβανών Ηρώων.
Στη συνέχεια μίλησε η Νατάσα Τερλεξή (εκδόσεις Διεθνές Βήμα και πολιτιστικός σύλλογος Χοσέ Μαρτί), για την υπόθεση των Πέντε και γενικότερα για το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα των φυλακών στις ΗΠΑ.
Το λόγο πήρε κατόπιν ο πρέσβης της Δημοκρατίας της Κούβας στην Ελλάδα, κ. Οσβάλντο Κομπάτσο, για να απευθύνει χαιρετισμό και να τονίσει την προσφορά και το συμβολισμό των «Πέντε» στην Κούβα.
 Οσβάλντο Κοβάτσο Μαρτίνες

                                                                      video juanitalaquejica.blogspot.com/ 
Το κείμενο του χαιρετισμού ΕΔΩ

*
Σύντομη παρέμβαση έκανε και ο πρέσβης της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, κ. Φαρίντ Φερνάντες.
Φρεντερίκ Φαρίντ Φερνάντες

video juanitalaquejica.blogspot.com/
 Το κείμενο του χαιρετισμού ΕΔΩ
Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα ξεκίνησαν ο Χιλιανός ποιητής Χάιμε Σβαρτ (σύλλογος Χοσέ Μαρτί) και ο Κώστας Σανίδας (Hasta la Victoria Siempre), διαβάζοντας –σε ισπανικά και ελληνικά– ποιήματα του Αντόνιο Γκερέρο και του Ραμόν Λαμπανίνο, καθώς και το πολύ γνωστό El Necio του Σίλβιο Ροντρίγκες.

Ο Χάιμε Σβαρτ απαγγέλλει Γκερέρο
Στο τέλος ο κουβανός καλλιτέχνης Remy Mailán ερμήνευσε γνωστά κουβανικά αλλά και ελληνικά τραγούδια.
Ο Remy Mailán
Εδώ σε άπταιστα ελληνικά
Το συνολικό πρόγραμμα διήρκεσε σχεδόν 2 ώρες, με παρουσία που έφτασε τα 60 άτομα. Στο τέλος αρκετοί από τους παριστάμενους υπέγραψαν το ψήφισμα αλληλεγγύης για τους Πέντε, το οποίο θα σταλεί στον πρόεδρο Ομπάμα, και αγόρασαν την αφίσα της εκδήλωσης καθώς και βιβλία για τους Πέντε και την Κούβα.
Χάιμε Σβαρτ (όρθιος), με τον πρέσβη
και την εξαιρετική μεταφράστρια Σαπφώ Διαμάντη
Στο βάθος... Η Μποτίλια Στον Άνεμο

Η έκθεση θα παραμείνει στο καφέ Ερνέστο μέχρι την Κυριακή 11/5, και στη συνέχεια θα περιοδεύσει σε όλη την Ελλάδα.
***

Ο χαιρετισμός της Λουκίας Κωνσταντίνου από το CUBA de Corazon και το RedSolidaria Griega
Σας καλωσορίζουμε στην πρώτη παρουσίαση   των έργων του Antonio Guerrero στην Ελλάδα, ενός από τους Πέντε κουβανούς αγωνιστές που βρίσκονται φυλακισμένοι εδώ και 15 χρόνια, σε φυλακές υψίστης ασφαλείας των ΗΠΑ.
Οι 15 ακουαρέλες του, μία για κάθε χρόνο φυλάκισης, αποτυπώνουν στιγμιότυπα  τόσο από τους 17 μήνες σκληρής απομόνωσης μέχρι και τη δίκη τους στο Μαϊάμι, όσο και απ’ όλη τη διάρκεια του εγκλεισμού τους όλα αυτά τα χρόνια.  Αποτυπώνουν όμως, κυρίως, τα υψηλά ιδανικά, το ήθος και την κουλτούρα του κουβανικού λαού.

Ενός λαού διατεθειμένου να θυσιάσει τα πάντα, προκειμένου να προστατέψει το δικαίωμά του να ζει ελεύθερος και κυρίαρχος στον τόπο του. Παιδιά αυτού του λαού είναι και οι Πέντε.
Αυτή η έκθεση δεν είναι μια συνηθισμένη έκθεση. Ο ίδιος ο Tony, άλλωστε, δεν είναι ζωγράφος. Ο τίτλος της δε, είναι αρκετά σημειολογικός. «Θα πεθάνω όπως έχω ζήσει».
Η Νατάσα Τερλεξή (όρθια, δεξιά), απο τις εκδόσεις Διεθνές Βήμα και τον πολιτιστικό σύλλογο Χοσέ Μαρτί
Αυτή η έκθεση παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2013 στην Αβάνα, στο Εθνικό Μνημείο του Χοσέ Μαρτί, στην Πλατεία της Επανάστασης, με αφορμή την συμπλήρωση 15 χρόνων από την σύλληψη των Πέντε στο Μαϊάμι.

Εμείς είχαμε την τύχη και την τιμή να βρισκόμαστε εκεί. Να ζήσουμε και να δούμε από κοντά, τι αντιπροσωπεύουν οι Πέντε για τον κουβανικό λαό. Διότι οι Πέντε είναι για τους κουβανούς ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Ο γείτονας, ο αδερφός, ο πατέρας, ο γιός κάθε κουβανής μάνας. Το πώς αγκαλιάζει ο λαός τον αγώνα για την απελευθέρωσή τους, ξεδιπλώθηκε μπροστά μας με τον πλέον φυσικό τρόπο.

Αρκούσε ένα κάλεσμα του Ρενέ, «να ντυθεί η Αβάνα στα κίτρινα» (σημείο αναφοράς της φετινής καμπάνιας), και την επόμενη μέρα δεν υπήρχε άνθρωπος στον δρόμο που να μην φορά κάτι κίτρινο. Νέοι, γέροι, παιδιά, άλλος φορώντας μια μπλούζα, άλλος ένα κορδελάκι, παιδιά με κίτρινα βραχιολάκια ή και κορδέλες στα μαλλιά…

Όταν εξέφρασα σε μια φίλη κουβανή τον θαυμασμό μου για τους Πέντε, λέγοντάς της, τι πάστας άνθρωποι μπορεί να είναι αυτοί, που ρίσκαραν τα πάντα, που θυσίασαν τα νιάτα τους, που ρίσκαραν ακόμα και την ζωή τους για να προστατέψουν την Κούβα, μου απάντησε: «Δεν είναι μόνο οι Πέντε. Σαν τους Πέντε είναι χιλιάδες ανώνυμοι κουβανοί, που έχουν κάνει το ίδιο και που απλώς οι ιστορίες τους δεν είναι γνωστές». Αυτοί είναι λοιπόν οι Πέντε και στο πρόσωπό τους καθρεφτίζεται ο κουβανικός λαός.
Στην Ελλάδα του σήμερα, το παράδειγμα των Πέντε μας δείχνει ότι τίποτα σ’ αυτόν τον κόσμο δεν προχωρά χωρίς θυσίες. Από πολύ μικρές, έως πολύ μεγάλες.
Γι’ αυτό και η υπόθεση των Πέντε αξίζει την αλληλεγγύη μας.
Γι’ αυτό και ενώνουμε την φωνή μας με το παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης προς το πρόσωπό τους, απαιτώντας την άμεση απελευθέρωσή τους.
Η νίκη αυτή θα είναι και δική μας νίκη, απέναντι σ’ αυτό τον κόσμο της βαρβαρότητας που ζούμε σήμερα.
Γιατί παλεύουμε σήμερα για την δική τους απελευθέρωση;
Γιατί οι Πέντε είναι ένας από μας.
Οι Πέντε θα μπορούσε να είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.