Μποτίλια Στον Άνεμο: 3 μπομπίνες την ημέρα, το γιατρό τον κάνουν πέρα: ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014 (34+9 φωτό) – Αλφαβίλ & Άστυ

Το (ΤΑΙΝΙ)ΟΡΑΜΑ των Στεργιάκηδων

Με σύνθημα ΤΟ ΦΙΛΜ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ η AMA films των ακούραστων αδελφών Στεργιάκη, ξεκινάει την Πέμπτη, 15 Μαΐου, στο ΑΣΤΥ της οδού Κοραή, το ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014, όχι με ψηφιακή φόρτωση των ταινιών, αλλά με φιλμ και με την πατροπαράδοτη μέθοδο της μπομπίνας.

Μπαμπάς του θεσμού, από το 1990, ο μπαμπάς Στεργιάκης, ο αξέχαστος κυρ Αντώνης (έφυγε το 2012 στα 75 του), ένας γλυκύτατος άνθρωπος, μια ζωή στα σινεμά, από παιδί του κοκ-σάμαλι και πορτιέρης, ως τη διεύθυνση αιθουσών και τη διανομή ταινιών. Ζούσε και ανάπνεε για το σινεμά, ξετυλίγοντας εκατοντάδες μπομπίνες με φιλμ.

Αντώνης Στεργιάκης

(1938 - 24/11/2012)

«Αντώνη», τον ρωτούσες, «τι θά 'θελε η ψυχούλα σου»;

«Να συναντηθώ», σου έλεγε, «με τον Μπέργκμαν, τον Αντονιόνι, τον Τζον Φορντ, τον Γκοντάρ, τον Ζαν Ρενουάρ, τον Αϊζενστάιν και με τον Γκρίφιθ. Με όλους αυτούς που αγαπώ. Με αυτούς που μου φτιάχνουν την ημέρα και που για χάρη τους αξίζει να ζω» (Δ. Δανίκας, ΤΑ ΝΕΑ, 26 Νοεμβρίου 2012).

Άπλός, ζεστός, καθημερινός, αεικίνητος, «ο τυμβωρύχος», όπως τον αποκαλούσαν από τις αρχές του 1980 ακόμα, όταν με ένα μικρό γραφείο διανομής (την Αρτ Μετροπόλ Φιλμ) στη Στοά του Χόλιγουντ, έφερνε σπάνιες ταινίες σε επανέκδοση.

Ταινιόραμα 2012

Έλεγε χαρακτηριστικά ο κυρ Αντώνης με αφορμή το ΤΑΙΝΙ-ΟΡΑΜΑ του για το ΑΣΤΥ:

«Σήμερα κυριαρχούν τριών ειδών ταινίες, οι τρισδιάστατες, οι υπερπαραγωγές και η τρίτη με τις καλλιτεχνίζουσες. Από τις 10 με 15 που βγαίνουν κάθε χρόνο, μόνο 2 έως 3 είναι διαμάντια και είναι αυτό το είδος κινηματογράφου που παίζεται στις αίθουσες του Κέντρου. Τα μπαμ-μπουμ θα τα δουν σε DVD και τα παιδιά τους στα multiplex. Όμως αν ρωτήσεις κάποιον που βγαίνει από αυτές τις αίθουσες να σου πει ποιος είναι ο Φελίνι, μπορεί να σου απαντήσει: "Μήπως είναι μπαρ ρεστοράν; Με απλά λόγια, οι περισσότερες αίθουσες κατάντησαν σούπερ μάρκετ και η κινηματογραφική δημοσιογραφία, γευσιγνωσία. Όμως, κόντρα σε όλα, εμείς προχωράμε».

Αυτό κάνουν εδώ και 28 χρόνια οι Στεργιάκηδες. Η ζωή τους όλη όχι ένα, πολλά σινεμά.

Ο κυρ Αντώνης αρχικά. Από το 1974 με το Θερινό Έλενα στην Κυψέλη, το Θερινό Νέο Μετροπόλ στην οδό Θήρας (από το 1976 και για 22 ολόκληρα χρόνια!) και τα πρώτα αφιερώματα μεγάλων σκηνοθετών, το Ελυζέ στα Ιλίσια (1980-1986) με μεταμεσονύχτιες προβολές, το Θερινό Αυλάκι στο Πόρτο Ράφτη (1981-1994).

Πηγή: εφημερίδα "Τα Νέα", 26/06/1967
(http://cineanamnisi.blogspot.com)

Πηγή: εφημερίδα "Τα Νέα", 8/2/1982

(http://cineanamnisi.blogspot.com)

Και από το 1986 μαζί με τους γιους του, τον Γιώργο και τον Δημήτρη, θα μετατρέψουν την παλιά ΦΛΩΡΑ της οδού Μαυρομιχάλη –το μετέπειτα αξιοπρεπές τσοντάδικο PLAY BOY–, στο θρυλικό, παντός καιρού (άνοιγε η οροφή και το πίσω μέρος με μερικές ακόμα σειρές καθισμάτων) ΑΛΦΑΒΙΛ Bar-Cinema. 22 ολόκληρα χρόνια (έως το 2008) θα κρατήσει αναμμένη τη μαρκίζα του και θα εγκαινιάσει το πρώτο ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ, 1990, με 5 ταινίες μέχρι πρωίας.

ΣΗΜΕΡΑ: ΜΠΕΡΝΤ του Κλιντ Ήστγουντ.
ΣΑΒΒΑΤΟ: Μεταμεσονύχτιος τρόμος. Ώρα 1:00
Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι, Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα
(Πηγή: ΣΙΝΕΜΑ - χάθηκε η εικόνα)

Κι όχι μόνο αυτό. Ο κυρ Αντώνης δεν στενοχωρούσε κανέναν. Το ΑΛΦΑΒΙΛ ήταν «ανοιχτό» σε όλους και σε όλα. Από μουσικούς μαραθώνιους μέχρι την διοργάνωση εκθέσεων –διέθετε έναν αρκετά άνετο προθάλαμο με ένα μεγάλο και φαρδύ κλιμακοστάσιο που οδηγούσε στην αίθουσα και στο μπαρ. Εκ των ενόντων. Αρκεί να του το ζητούσες. Δεν χάλαγε χατίρια. Και δεν χρειαζόταν να έχεις καμιά ιδιαίτερη γνωριμία μαζί του. Ούτε καν να τον ξέρεις.

ΑΛΦΑΒΙΛ. Διακρίνεται το Bar
(http://cineanamnisi.blogspot.com)

Πρόσφερε γενναιόδωρα το σινεμά, αλλά και προσωπική εργασία, τόσο ο ίδιος όσο και η σύντροφός του, η αξιαγάπητη Ελένη, δίχως να τσιγκουνεύεται τις... ημερομηνίες.

Όπως έκανε για παράδειγμα το 1994 (11/2 – 4/3), όταν με τον πολυσχιδή Τζιμάκο Ευθυμίου, είχαμε στήσει μαζί του μια αρκετά μεγάλη έκθεση με τίτλο ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΤΑ ΚΟΜΙΞ, σε μια εποχή όπου τέτοιες εκθέσεις ήταν εντελώς περιθωριακές.

ΑΛΦΑΒΙΛ. Εσωτερικό (Πηγή: περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ
(http://cineanamnisi.blogspot.com)

Αρκεί να σημειώσουμε ότι μόνο 10 μέρες νωρίτερα είχε διοργανωθεί, από τον ζωγράφο Γιάννη Στεφανάκι και το περιοδικό Νέο Επίπεδο, το πρώτο Φεστιβάλ κόμικς στο Πάρκο Ελευθερίας (πρώην ΕΑΤ-ΕΣΑ), ενώ τα ιστορικά Φεστιβάλ της ΒΑΒΕΛ στο Γκάζι ξεκίνησαν τρία χρόνια αργότερα (1997). Ανοιχτός πάντα και πρωτοπόρος ο κυρ Αντώνης.

Το πρόγραμμα της έκθεσης (Προσωπικό αρχείο Μποτίλιας)

Εκείνη τη χρονιά (1994) είναι που οι Στεργιάκηδες θα αναστήσουν το θρυλικό Στούντιο (1994-2001), συνεχίζοντας στον ποιοτικό δρόμο τού ιδρυτή του Σωκράτη Καψάσκη (κινηματογραφιστής, ποιητής, πεζογράφος, και ο εξαιρετικός μεταφραστής –έργο ζωής– του Οδυσσέα του Τζόυς), ενώ λίγο αργότερα θα στήσουν μερικές ακόμα αίθουσες όπως το Αρτ Εκράν 1, 2 στο Κουκάκι (1999-2004) και Άττικα 1, 2 στη Πλατεία Αμερικής (2002-2005) –για όσους ζητάνε κάτι πιο πέρα από τον αμφιβληστροειδή τους–, με τελευταίο το ΑΣΤΥ, που από το 2004, συνεχίζει το ΟΡΑΜΑ του κυρ Αντώνη.


Πρόγραμμα της δεκαετίας του '70, εποχή Καψάσκη. Το ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ της Αριάν Μνούσκιν. Η ταινία είναι του 1974. (Προσωπικό αρχείο Μποτίλιας)

ΑΛΦΑΒΙΛ χθες, ΑΣΤΥ σήμερα: Το Άλφα και το... ωμέγα του σινεμά.

Με τους αδελφούς Στεργιάκη και την ΑΜΑ τους «η προστακτική τού ρήματος "αγαπώ" στα ιταλικά» (Γιώργος Στεργιάκης, Εντιτόριαλ από την ιστοσελίδα της ΑΜΑ), που από το 1991 κινούνται μακριά από το εμπορικό αμερικανοκίνητο κύκλωμα και από τη life style διασκέδαση, αγαπάνε το κοινό τους κι εξακολουθούν να ξετυλίγουν μπροστά του τις μπομπίνες της 7ης τέχνης.

Ταινίες άγνωστων, πρωτοεμφανιζόμενων σκηνοθετών, οι οποίες λίγο αργότερα σάρωναν βραβεία: Βότοτσεκ (Tα Φτερά της Διασημότητας), Κασοβίτς (Tο Mίσος), Μάικ Λη (Mυστικά και Ψέμματα), Μαντσέφσκι Πριν τη Bροχή, Ζία Ζιάνγκ Κε Aκίνητες Zωές, Λοράν Καντέ Aνάμεσα στους Tοίχους... μέχρι τα πρόσφατα Το Λιμάνι της Χάβρης του Καουρισμάκι, Ο Καίσαρας Πρέπει να Πεθάνει των αδερφών Ταβιάνι, Pieta του Κιμ Κι Ντουκ, και τις φετεινές Αίσθηση αμαρτίας, πάλι του Ζία Ζιάνγκ Κε και Διασταυρούμενες ζωές του Σρνταν Γκολούμποβιτς.

Από αυτές τις ταινίες της ΑΜΑ «Kαμιά δεν έφυγε μακριά από το σπίτι της το ΑΣΤΥ», «κι όλοι βλέπουν ότι ο έρωτάς μας για το σινεμά όχι μόνο διαρκεί φλογερός μέχρι σήμερα, αλλά μπορούν να τον χαρούν με τα μάτια τους στα ετήσια Ταινιοράματα» (Γιώργος Στεργιάκης, ο.π.π.)

Και να 'μαστε πάλι!

8 βδομάδες, 56 μέρες, 168 ταινίες σε θεματικές ενότητες, σπουδαίες στιγμές της παγκόσμιας φιλμογραφίας, παλιότερης και νεότερης, κι όποιος αντέξει...

Αν και, 3 μπομπίνες την ημέρα, το γιατρό τον κάνουν πέρα.

Με ένα εισιτήριο 6 €, και για τις τρεις ταινίες, ή με κάρτα απεριορίστων διαδρομών με 40 €.

15 Μαΐου - 9 Ιουνίου

Ώρες προβολών
18.00, 20.00 και 22.00, καθημερινά

Μποτίλια Στον Άνεμο

(Μεγαλώστε την εικόνα με δεξί κλικ και vew image)

ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014 - Το πρόγραμμα σε pdf

(Στο τέλος, το πρόγραμμα φωτογραφημένο)

Πρόγραμμα ταινιών της περιόδου 1996-1997
για τους κινηματογράφους ART-STUDIO, ΑΛΦΑΒΙΛ Bar-Cinema

με το σημείωμα του Γ. Στεργιάκη για τα 6 χρόνια ΑΜΑ.

Mυστικά και Ψέμματα του Μάικ Λη, Χαμένη Λεωφόρος του Ντέηβιντ Λυντς,

Εκλεκτικές συγγένιες των αδελφών Ταβιάνι,

Η Υπόσχεση των αδελφών Νταρντέν, Οι Δολοφόνοι του Ματιέ Κασοβίτς...

(Προσωπικό αρχείο Μποτίλιας)

*
Πηγή φωτογραφιών: Η μαρκίζα του ΑΛΦΑΒΙΛ, τα πρόγράμματα της Φλώρας και του PLAY BOY, το Bar και το ασπρόμαυρο εσωτερικό της εισόδου: Cinema-Hellas
Οι προθήκες από το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ

Βλέπε επίσης:
Δ. Δανίκας, ΤΑ ΝΕΑ
Τζιμάκος Ευθυμίου
Κυρ-Αντώνης ο Τυμβωρύχος

Πηγή Φωτό: https://www.retrodb.gr/wiki

Σωκράτης Καψάσκης (1928-2007)
«η προστακτική του ρήματος "αγαπώ"»
AMA films

Η συνοπτική παρουσίαση της πρώτης βδομάδας (15-21/5)

από την Τζία Γιοβάνη

Μέσα στις εκλογές διεξάγεται το «Ταινιόραμα» του Αστυ, του σινεφίλ υπόγειου της πλατείας Κοραή, ένας μαραθώνιος καλού, κλασικού και διαχρονικού σινεμά που εγκαινίασε πριν είκοσι χρόνια ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου Αντώνης Στεργιάκης και συνεχίζουν ευλαβικά οι γιοι του, προβάλλοντας, στην ψηφιακή εποχή, το 99% των ταινιών του «θεσμού» σε κόπιες 35 μμ.

Η γιορτή του φιλμ αρχίζει απόψε και θα διαρκέσει έως τις 9 Ιούλη, 2 ολόκληρους μήνες, 8 βδομάδες, 56 μέρες.

Θα προβληθούν 168 ταινίες σε επανέκδοση, 3 ταινίες κάθε μέρα, με σταθερές ώρες προβολής, 18.00, 20.00 και 22.00 σε καθημερινό πλαίσιο επιλεγμένης, θεματικής ενότητας.

Ετσι σήμερα, Πέμπτη 15/5 η βραδιά είναι αφιερωμένη στον «μέγα Ντέιβιντ Λιντς» με τις ταινίες - με σειρά προβολής: «Χαμένη Λεωφόρος» (1997), «Ατίθαση Καρδιά» (1990) και «Ο Ανθρωπος Ελέφαντας» (1980).

Αύριο Παρασκευή 16/5 με θέμα «Ο Σαίξπηρ είπε...», προβάλλονται, ο σπάνιος «Οθέλλος» (1952) και «Οι καμπάνες του Μεσονυχτίου» (1965) αμφότερες σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Ορσον Γουέλς και «Τίτος» (1999) σε σκηνοθεσία της Τζούλι Τέιμορ.

Το Σάββατο 17/5 είναι αφιερωμένο στην Μελίνα. Προβάλλονται «Τοπ Καπί» (1964), «Φαίδρα» (1962) και «Ποτέ Την Κυριακή», όλες σκηνοθετημένες από τον Ζυλ Ντασσέν.

Ανήμερα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, την Κυριακή 18 Μάη, βρήκαν οι Στεργιάκηδες να βάλουν τα καλύτερα... (Εσείς βέβαια θα έχετε ήδη ψηφίσει ... ΚΚΕ παντού...).
Το θέμα «σουρεαλισμός και φαντασία» υπηρετούν τα αριστουργήματα «Πέρσι στο Μαρίενμπαντ» (1961) του Αλέν Ρενέ, το εξαίρετο θρίλερ μεταφυσικού παροξυσμού «Μετά τα Μεσάνυχτα» (1973) σε σκηνοθεσία του Νίκολας Ρεγκ και το μεγάλο αριστούργημα του Ρόι Αντερσον «Τραγούδια από τον 2ο Οροφο» (2000) ταινία που αποδομεί και αποκαλύπτει την ουσία της κοινωνικής πραγματικότητας για τα φτωχά εργατικά και μικροαστικά στρώματα, αυτού που πλασάρεται και πωλείται διεθνώς ως σουηδικός παράδεισος...

Η Δευτέρα 19/5, είναι αφιερωμένη στον «Φρανσουά Τρυφό». «Παράνομο Κρεβάτι» (1970), «Δυο Αγγλίδες στην Ευρώπη» (1971) και «Η Γυναίκα της Διπλανής Πόρτας» (1981).

Η Τρίτη 20/5 περιλαμβάνει «αφιέρωμα στον Φασμπίντερ» με τις ταινίες «Ο Φόβος τρώει τα Σωθικά» (1974), «Τα Πικρά Δάκρυα της Πέτρα φον Καντ» (1972) και «Καβγατζής» (1982).

Τέλος η Τετάρτη, 21 Μάη αφιερώνεται στον αγαπημένο Αντονιόνι που αποδομεί εκ των έσω την αστική τάξη και το αξιακό της σύστημα. «Η Νύχτα» (1961), «Η Κυρία χωρίς Καμέλιες» (1953) και «Κόκκινη Ερημος» (1964)...

Κάθε μέρα, 3 διαφορετικές ταινίες, με ένα εισιτήριο 6 ευρώ.
Επίσης, κάρτα διαρκείας και για τις 8 εβδομάδες προβολών κόστους 40 ευρώ.

Ο κυρ Αντώνης με τον Τεό Αγγελόπουλο

*

Επίμετρο
Ιστορικής Μνήμης

Το ΑΣΤΥ και το ΕΑΜ τον Δεκεμβρη του 1944
Ο κινηματογράφος βρίσκεται στο υπόγειο του κτηρίου της Εθνικής Ασφαλιστικής, στην οδό Κοραή, που κατασκευάστηκε το 1936-38. Αρχικά ο χώρος προορίζονταν για αίθουσα πατινάζ(!). Ξεκίνησε τη λειτουργία του προβάλλοντας ταινίες επικαίρων όπως το “Σινεάκ”. Πρώτοι ιδιοκτήτες του ήταν ο Ιωάν. Στεφανόπουλος, πρώην διαχειριστής του Παλλάς και ο Δημ. Γιαννάτος που είχε τον θερινό «Αθηνά».
Εδώ ξεκίνησε τις προβολές της το 1952 η Κινηματογραφική Λέσχη Αθηνών» με τα αποκαλούμενα “Sunday Matinees” (Κυριακάτικες πρωινές προβολές).
31 Οκτωβρίου του 1944 το Μέγαρο επιτάχθηκε από το ΕΑΜ.
Πηγή: Παλιά σινεμά, in.gr και ΧΩΡΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ 1941-1944

Το ΑΣΤΥ έχει δύο εισόδους.
Η αριστερή (επάνω) οδηγεί από μεν τις σκάλες, δεξιά, στο σινεμά
και από την απέναντι πόρτα στο κολαστήριο της ΓΚΕΣΤΑΠΟ
Η επάνω φωτογραφία είναι από την εκδήλωση της 28/10/2013, στο ΧΩΡΟ ΜΝΗΜΗΣ, που διοργάνωσαν οι Λαϊκές Επιτροπές Δήμου Αθήνας, η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης-ΔΣΕ και το ΜΑΣ (Πηγή: 902)