Πινόκιοι μόνο;

Κοροϊδεύοντας τον λαό...

Δεν μπορούμε να μην μπούμε στον πειρασμό και να μην ασχοληθούμε λίγο περισσότερο με τοποθετήσεις στελεχών - υποψηφίων δημάρχων - του ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στις εκλογές του Μάη.

• «...ανοιχτές συνελεύσεις με στόχο να καταρτιστεί ο πρώτος συμμετοχικός προϋπολογισμός του 2015 για τον 11ο πιο χρεωμένο δήμο της χώρας... Τα χωριά, οι συνοικίες της πόλης και οι θεσμικές οντότητες που συναπαρτίζουν το δήμο, θα έχουν λόγο για τα ζητήματα που τους αφορούν» (υποψήφιος δήμαρχος Καρδίτσας).
• «...είναι η ώρα οι πολίτες αυτής της πόλης να διαμορφώσουμε ένα νέο μοντέλο δήμου όπου οι έννοιες της συλλογικότητας, της δημοκρατικής συγκρότησης των οργάνων, της διαφάνειας, του δημόσιου απολογισμού, της συμμετοχής και του ελέγχου από τον πολίτη είναι προαπαιτούμενα...» (υποψήφιος δήμαρχος Λάρισας).

«Συμμετοχική δημοκρατία»

 Συλλογικότητα, δημοκρατία, διαφάνεια, συμμετοχή του πολίτη στις αποφάσεις. Λίγο ως πολύ, σε αυτά συμπυκνώνεται η λογική τους.

Αν προσθέσουμε την «κοινωνική συνοχή» και την «οικονομική ανάπτυξη» της Ρ. Δούρου, αλλά και την «παραγωγική ανασυγκρότηση» του Θ. Δρίτσα, τότε έχουμε ένα πρώτο, σχετικά πλήρες, ψηφιδωτό των ζητημάτων που προβάλλει κεντρικά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι είναι κρίσιμο ζήτημα η συμμετοχή του πολίτη, να έχει λόγο ο δημότης στις αποφάσεις που θα πάρει το Δημοτικό ή Περιφερειακό Συμβούλιο. Προτείνει συμμετοχικούς προϋπολογισμούς, να λένε δηλαδή οι δημότες πόσα κονδύλια θα κατανέμονται και σε ποια έργα, με βάση τις ανάγκες της περιοχής τους.

Θέλουν οι δημότες αποχετευτικό σύστημα; Κάνουμε αποχετευτικό θα λέει το Δημοτικό Συμβούλιο ή το Περιφερειακό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Θέλουν οι δημότες δρόμους για να πηγαίνουν στα χωράφια τους; Θα λέει το Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ πάρτε και μερικούς δρόμους

Θα λένε οι δημότες: Θέλουμε στον προϋπολογισμό του δήμου, κονδύλι για δωρεάν παιδικούς σταθμούς, για ενίσχυση των ανέργων, για επιδόματα στους πολύτεκνους. Θα εγγράφονται από το Δημοτικό Συμβούλιο οι αντίστοιχοι κωδικοί στο «...συμμετοχικό προϋπολογισμό» και όλα μέλι - γάλα...

Οι διοικήσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνουν μετά κι ένα δημόσιο απολογισμό και θα είναι οι πιο «δημοκράτες» του κόσμου. Κάπως έτσι θα είναι η Τοπική Διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Πώς το έλεγε ο Γιώργος Α. Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ; «Συμμετοχική δημοκρατία»...

Λες και το γεγονός ότι οι δήμοι και οι περιφέρειες υλοποιούν αντιλαϊκή διαχείριση, πολιτικές λιτότητας έχει να κάνει με το ότι δεν «καταγράφουν τις ανάγκες των δημοτών», με το ότι υπάρχουν «ελλείμματα συμμετοχής» και όχι με το γεγονός ότι αποτελούν κρίκους του αστικού κράτους, της εξουσίας των μονοπωλίων.

Γνωρίζουν ή (κάνουν πως) δεν γνωρίζουν;

Μήπως δε γνωρίζουν ότι τις κατευθύνσεις για να καταρτισθούν οι προϋπολογισμοί δήμων και περιφερειών τις δίνουν οι κυβερνήσεις με υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους που στηρίζονται πάνω στην πολιτική που σχεδιάζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για όφελος των καπιταλιστών;

Αυτό ακριβώς δεν ορίζει ο «Καλλικράτης»;

Δεν γνωρίζουν πως εάν δεν υπάρχει απόλυτη ευθυγράμμιση με αυτές τις κατευθύνσεις δεν εγκρίνεται από το Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης και επιστρέφει πίσω σαν κουρελόχαρτο;

Μήπως δε γνωρίζουν ότι κάθε προϋπολογισμός εξαρτάται άμεσα από πολύ συγκεκριμένες πηγές εσόδων που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τα έξοδα;

Μήπως δε γνωρίζουν ότι τα έσοδα στον προϋπολογισμό προκύπτουν από δύο πηγές, την απόδοση από το κράτος των κονδυλίων και από την ανταποδοτικότητα;

Και πως με δεδομένο ότι οι περικοπές από το κεντρικό κράτος είναι δραστικές, οι δήμοι για να έχουν προϋπολογισμό, πρέπει να επιβάλουν φόρους και τέλη;

Μήπως ο ίδιος ο αντιδραστικός «Καλλικράτης» –για να νομιμοποιήσει στη λαϊκή συνείδηση τα παραπάνω– δεν προβλέπει τη συμμετοχή δημοτών, μαζικών φορέων, συλλόγων μέσω των θεσμοθετημένων Δημοτικών και Περιφερειακών Επιτροπών Διαβούλευσης (άρθρο 76 και άρθρο 178), στη χάραξη των τοπικών αναπτυξιακών προτεραιοτήτων και δυνατοτήτων, του προγράμματος δράσης, του τεχνικού προγράμματος που θεωρούνται προαπαιτούμενα για τον προϋπολογισμό;

Μήπως, λοιπόν, με δεδομένα όλα τα προηγούμενα η λογική των συμμετοχικών προϋπολογισμών δε σημαίνει στην πράξη ότι το μπαλάκι πετάγεται στους εργαζόμενους, που, μέσω συγκεκριμένων θεσμών, θα καλούνται στην πράξη να απαντούν σε διλήμματα του στιλ: «Διαλέξτε τι θέλετε αποχετευτικό δίκτυο ή παιδικούς σταθμούς;» ή ακόμα χειρότερα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να συμφωνούν σε ανταποδοτικά τέλη για να μπορούν να γίνουν έργα απαραίτητα για τους ίδιους;

Οι καλύτεροι(;)

Εδώ που τα λέμε, έχουν ένα δίκιο στον ΣΥΡΙΖΑ. Όσα προτείνουν έχουν διαφορές από εκείνα που προτείνουν οι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Στην πραγματικότητα, διεκδικούν να είναι καλύτεροι διαχειριστές ενός συστήματος που τσακίζει το λαό. Και, ταυτόχρονα, θέλουν και τη συμμετοχή του λαού σε αυτό.

Κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα τα λαϊκά στρώματα ότι με δήμους και περιφέρειες με διοίκηση ΣΥΡΙΖΑ, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εφαρμοστεί φιλολαϊκή πολιτική...

Κ. Π.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 1/4/2014