Δεκέμβρης 1944 (17)

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Η κυρία Νούλαντ, «η ευκαιρία της ευρωπαϊκής Ελλάδας», τα σούρτα φέρτα του ΣΥΡΙΖΑ και ο δρόμος του ΚΚΕ

Με αφορμή την επίσκεψη Νούλαντ
Ο ΥΠΕΞ της ΥΠΕΞ

Στην κινητικότητα των συναντήσεων εκπροσώπων της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με αξιωματούχους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, έρχεται να προστεθεί και η επίσκεψη αστραπή της βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτόρια Νούλαντ, τη Δευτέρα στην Αθήνα, στο δρόμο της για την Κύπρο.
Η βοηθός υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Α. Σαμαρά και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και ΥΠΕΞ Ευάγ. Βενιζέλο, ενώ είναι αρμόδια για τις ευρωπαϊκές και τις ευρασιατικές υποθέσεις.
Η Νούλαντ, επίσης, βρέθηκε στα μέσα Δεκέμβρη στην Ουκρανία, στον καταυλισμό των αντικυβερνητικών διαδηλωτών στην πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου και τους μοίρασε... ξηρά τροφή ενθαρρύνοντάς τους «στον αγώνα για δημοκρατία».
Η εν λόγω αξιωματούχος στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της ασχολείται με το ζήτημα της κρίσης στην ΕΕ, την ανάγκη για διευκόλυνση στις μπίζνες στην Ανατολική Μεσόγειο (βλέπε ενεργειακοί πόροι, αγωγοί μεταφοράς τους), την ευρεία Μέση Ανατολή, τη «λύση» του Κυπριακού με νέο «σχέδιο Αναν», την κατάσταση στη Συρία, το Παλαιστινιακό, την πορεία προσέγγισης με το Ιράν που έχει δρομολογηθεί και μια ακόμα ευρεία γκάμα θεμάτων στο χώρο της Ευρασίας.
Όχι τυχαία, στην περιοχή αυτή παρατηρείται μια περαιτέρω κλιμάκωση του ανταγωνισμού ανάμεσα σε μονοπωλιακά συμφέροντα, που κονταροχτυπιούνται εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης και ενόψει προσδοκιών για κάποια έστω αναιμική ανάκαμψη.


Στο παζάρι

Αυτή η θεματογραφία, και επιπρόσθετα οι διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ ότι στηρίζουν την Ελλάδα «στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» (με αφορμή και την απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού), είναι που δόθηκε και ως επίσημες ανακοινώσεις και δηλώσεις για τις συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών.
Και βέβαια ο αστικός Τύπος σύσσωμος είδε: «Μήνυμα στήριξης στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ για μεταρρυθμίσεις και ανάπτυξη».
Στο διά ταύτα, η επίσκεψη Νούλαντ γίνεται σε μια περίοδο που επιχειρούνται από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις η αναδιάταξη συμμαχιών και η διευθέτηση ζητημάτων.
Σχετικά με αυτήν τη διευθέτηση είναι, χωρίς αμφιβολία, και τα ταξίδια του Ευάγ. Βενιζέλου σε ΗΠΑ και Γαλλία το αμέσως προηγούμενο διάστημα, που όμως το ακριβές τους περιεχόμενο δεν έγινε και τόσο σαφές στις δημόσιες τοποθετήσεις.
Την ίδια στιγμή εντείνεται η ενδοαστική συζήτηση για τη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη –συζήτηση που διεξάγεται και στη χώρα μας–, για τα διαχειριστικά μείγματα και ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπου η αμερικανική αστική τάξη ενδιαφέρεται, ναι μεν, να διατηρηθεί η συνοχή του ευρώ και της ΕΕ και να προχωρήσει η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την ΕΕ που είναι σε διαπραγμάτευση αλλά θέλει εκείνη να έχει το πάνω χέρι στο παζάρι.


  Η νέα Ελλάδα και τα σούρτα φέρτα του ΣΥΡΙΖΑ

Στην εγχώρια αστική πολιτική φαίνεται να κυριαρχεί η προσπάθεια οι όποιες επιμέρους τακτικές διαφορές, κυρίως μεταξύ των δύο διαμορφούμενων πόλων υπό τη ΝΔ και υπό τον ΣΥΡΙΖΑ, να συγκεραστούν και να επικρατήσει ο ρεαλισμός και ...«η αξιοποίηση των ευκαιριών στις γεωστρατηγικές αλλαγές που συντελούνται».
Μια τέτοια εναγώνια έκκληση έκανε πρόσφατα κεντρικός αρθρογράφος του «Βήματος», μιλώντας για την «ευκαιρία της λεβαντίνικης παγκοσμιοποίησης» και την προσέγγιση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με το Ιράν, προκειμένου να ανοίξουν οι μπίζνες.
Λέει ο Α. Καρακούσης συγκεκριμένα:
«Αν όντως ζούμε μια φάση ανασχεδιασμού του κόσμου, ενδεχόμενη ελληνική οπισθοχώρηση και περιθωριοποίηση θα συνιστούσε ασυγχώρητο ιστορικό ατύχημα.
Γι' αυτό και εδώ πρέπει να επικρατήσουν μετριοπαθείς προσεγγίσεις και κυρίως εκείνες που ευνοούν την ταχύτερη έξοδο από την κρίση.
Η Ελλάδα, εν όψει ακριβώς της επερχόμενης λεβαντίνικης παγκοσμιοποίησης, μπορεί να αναδειχθεί σε κρίσιμο κρίκο προόδου.
Και αυτή την ευκαιρία, που κερδίζουν ακόμη και οι θεοκράτες του Ιράν, δεν επιτρέπεται να χάσει η ανοιχτή και ευρωπαϊκή Ελλάδα».
Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει –και αυτός– να αναδείξει τα δήθεν πλεονεκτήματα μιας «αριστερής διακυβέρνησης», που θα αξιοποιήσει καλύτερα «τα νέα γεωστρατηγικά δεδομένα» για ποιον άραγε;
Τα σούρτα φέρτα και οι διασυνδέσεις με τα αμερικανικά ινστιτούτα, οι παρουσιάσεις στο Τέξας και στα επιμελητήρια ιμπεριαλιστικών χωρών (ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας) αποδεικνύουν προσπάθειες να δοθούν ανάλογες εξετάσεις. Τι λέει άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ γι' αυτό το ταξίδι της Νούλαντ;


 Η μόνη Κόκκινη Γραμμή

Μόνη σίγουρη και ελπιδοφόρα προοπτική είναι η καθημερινή προσπάθεια για τη συσπείρωση των λαϊκών δυνάμεων σε αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, που σημαίνει πάλη
  • Για αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό,
  • Για να περάσουν τα εργαλεία της οικονομίας, τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής στο λαό,
  • Ώστε να μπορούν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του.
Σε αυτόν το δρόμο καλεί το ΚΚΕ.
Δ.Κ.

902

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.