Ο Ιός του αντικομμουνισμού και οι Λαθροχειρίες του Δ. Ψαρρά

Λαθροχειρίες του Δ. Ψαρρά

Lenin Reloaded

Σε συνέντευξή του για το βιβλίο του για τα Πρωτόκολλα της Σιών, ο Δ. Ψαρράς δήλωσε, μεταξύ άλλων:

Ο αντισημιτισμός στην Ε.Σ.Σ.Δ. έχει βέβαια τις γνωστές ρίζες από την προεπαναστατική περίοδο.

Εδώ, ο κύριος Ψαρράς ισχυρίζεται ουσιαστικά ότι υπάρχει "συνέχεια" μεταξύ του τσαρικού αντισημιτισμού και ενός "Σοβιετικού αντισημιτισμού".

Πρόκειται για έναν πολύ παράξενο ισχυρισμό για κάποιον που θεωρείται "ιστορικός". Τόσο παράξενο, που τον διαψεύδει ο ίδιος ο κύριος Ψαρράς σε άλλα σημεία της ίδιας συνέντευξης:

Μέχρι την επανάσταση του 1917 τα Πρωτόκολλα διακινούνταν κυρίως σε εκκλησιαστικούς κύκλους της Ρωσίας και η απήχησή τους ήταν περιορισμένη. Από πολιτική άποψη χρησιμοποιούνταν για να δικαιολογήσουν τη διενέργεια πογκρόμ εναντίον των Εβραίων στις αρχές του 20ού αιώνα. Κατά την επανάσταση όμως ανασύρθηκαν τα Πρωτόκολλα από την ηγεσία του στρατού των Λευκών προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στην προπαγάνδα εναντίον των μπολσεβίκων. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκαν για να πείσουν τον θρησκόληπτο πληθυσμό ότι πίσω από την επανάσταση κρύβονται οι Εβραίοι, δηλαδή ο Αντίχριστος. Ως απόδειξη του ισχυρισμού αυτού διογκώθηκε τότε η συμμετοχή Εβραίων στην ηγεσία των μπολσεβίκων, ενώ ακόμη και ο Λένιν υποδείχτηκε ως Εβραίος. Μ’ αυτό τον τρόπο επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ως μια νέα σταυροφορία η ένοπλη αντεπανάσταση.

Αφού λοιπόν ο κύριος Ψαρράς γνωρίζει ότι ο αντισημιτισμός ήταν άμεσα συνδεδεμένος με την αντεπανάσταση, αφού γνωρίζει ότι ο αντισημιτισμός ήταν άμεσα συνδεδεμένος με τον αντιμπολσεβικισμό, για ποιον "αντισημιτισμό της ΕΣΣΔ" κάνει λόγο, λέγοντας μάλιστα ότι "έχει τις ρίζες του στην προεπαναστατική περίοδο", δηλαδή στην Τσαρική Ρωσία που χρησιμοποίησε, πολλά χρόνια πριν την επανάσταση, τον αντισημιτισμό ως όπλο; 

Δεν έχει ακούσει ποτέ ο κύριος Ψαρράς την ομιλία του Λένιν για τον  αντισημιτισμό;

Δεν έχει διαβάσει ποτέ ο κύριος Ψαρράς την δήλωση του Στάλιν στο Εβραϊκό Τηλεγραφικό Πρακτορείο των ΗΠΑ το 1931;

Ο εθνικός και φυλετικός σωβινισμός είναι επιβίωση των μισάνθρωπων ηθών που χαρακτηρίζουν την περίοδο τού κανιβαλισμού. Ο αντισημιτισμός, σαν έσχατη μορφή φυλετικού σωβινισμού, είναι η πιο επικίνδυνη επιβίωση τού κανιβαλισμού. 

Ο αντισημιτισμός συμφέρει στους εκμεταλλευτές, σαν αλεξικέραυνο που απομακρύνει από τον καπιταλισμό το χτύπημα των εργαζομένων. Ο αντισημιτισμός είναι επικίνδυνος για τους εργαζόμενους, σαν απατηλό μονοπάτι που τους ξεστρατίζει από το σωστό δρόμο και τους οδηγεί στη ζούγκλα. Γι’ αυτό οι κομμουνιστές, σαν συνεπείς διεθνιστές, δεν μπορούν να μην είναι ανειρήνευτοι και ορκισμένοι εχθροί τού αντισημιτισμού. 

Στην ΕΣΣΔ ο αντισημιτισμός διώκεται αυστηρότατα από τον νόμο, σαν φαινόμενο βαθιά εχθρικό προς το Σοβιετικό καθεστώς. Οι δραστήριοι αντισημίτες, σύμφωνα με τους νόμους τής ΕΣΣΔ, τιμωρούνται με θάνατο.

Δεν έχει διαβάσει ποτέ ο κύριος Ψαρράς, ο οποίος ερευνά ιστορικά τον αντισημιτισμό, το πολυβραβευμένο βιβλίο του Yuri Slezkine Ο εβραϊκός αιώνας  και τα στοιχεία που κομίζει για "την εβραϊκή ταύτιση με την επανάσταση και την επιτυχία των Εβραίων στο νέο σοβιετικό κράτος" και για το γεγονός ότι οι Εβραίοι ήταν "η σπονδυλική στήλη της νέας Σοβιετικής γραφειοκρατίας";  Δεν έχει οσμιστεί ένας ιστορικός ερευνητής σαν τον κύριο Ψαρρά την υπερεκπροσώπηση των Εβραίων στις γραμμές των Μπολσεβίκων, του ΚΚΣΕ και της επιστημονικής και καλλιτεχνικής ελίτ της Σοβιετικής κοινωνίας;

Παρακάτω, ο κύριος Ψαρράς ισχυρίζεται ότι

και την εποχή του Στάλιν επισημαίνονται αντισημιτικά στοιχεία στην επίσημη κρατική προπαγάνδα με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την περιβόητη «συνωμοσία των γιατρών» το 1953

Προφανώς, πρώτα από όλα, το "και" σημαίνει ότι η "επίσημη κρατική προπαγάνδα" της ΕΣΣΔ πριν την "εποχή του Στάλιν" ήταν "αντισημιτική" (6 από τα 17 μέλη της KE του κόμματος των Μπολσεβίκων επί Λένιν ήταν Εβραίοι!!!!!) Ας μας δώσει ο ερευνητής κύριος Ψαρράς τα σχετικά στοιχεία, έχουμε τρομερή περιέργεια!!

Δεύτερον, ισχυρίζεται ρητά ότι υπήρχαν τέτοια στοιχεία επί Στάλιν, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, λέει, την "συνομωσία των γιατρών" το 1953. Βεβαίως, ο Στάλιν πέθανε το 1953.

Ζητούμε από τον ιστορικό και ερευνητή κύριο Ψαρρά:

1. να μας προσκομίσει τα "λιγότερο χαρακτηριστικά" παραδείγματα επίσημου κρατικού αντισημιτισμού της σταλινικής περιόδου (ο Domenico Losurdo, πάντως, συμπεραίνει εντελώς διαφορετικά πράγματα βάσει των διαθέσιμων ιστορικών στοιχείων -- πως ήταν οιδυτικές "δημοκρατίες" και οι ηγέτες τους που πρωταγωνίστησαν στον αντισημιτισμό κατά την "σταλινική περίοδο").

2. να μας προσκομίσει τα στοιχεία του "σταλινικού αντισημιτισμού" κατά την περίοδο της "συνωμοσίας των γιατρών", αφού είναι "το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα". Αναζητούμε φυσικά πρωτότυπα στοιχεία, δηλαδή έγγραφα του Σοβιετικού κράτους που να στοιχειοθετούν αντισημιτική προπαγάνδα. Αντισημιτική και όχι αντισιωνιστική, εκτός και αν ο κύριος Ψαρράς επιθυμεί να εξαλειφθεί η διαφορά μεταξύ της ρατσιστικής αντιμετώπισης ενός λαού ως φυλετικά κατώτερου ή και φυλετικά επικίνδυνου και της αντίθεσης σε έναν αποικιακού χαρακτήρα ρατσιστικό εθνικισμό (έτσι ώστε να είναι "αντισημιτικό" να εκφράζει κανείς αποτροπιασμό για τον Αριέλ Σαρόν). Καλό είναι να το διευκρινίσει και αυτό ο κύριος Ψαρράς, μιας και στην ίδια συνέντευξη αναφέρει τα εξής, χωρίς να κάνει την παραμικρή διάκριση μεταξύ των δύο όρων, και χωρίς να βλέπει το παραμικρό πρόβλημα με τον πόλεμο των έξι ημερών άλλο από την "σοβιετική προπαγάνδα":

Η Ε.Σ.Σ.Δ. είχε υποστηρίξει βέβαια τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, αλλά μετά την κρίση του Σουέζ το 1956 και κυρίως τον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 ο σοβιετικός προπαγανδιστικός μηχανισμός θα εξαπολύσει μια επιθετική καμπάνια κατά του σιωνισμού.

Συνεχίζει ο κύριος Ψαρράς:

Αυτή η σοβιετική αντισιωνιστική εκστρατεία, που ξεσπά τον Αύγουστο του 1967 και αναζωπυρώνεται το 1973 με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, απαλλάσσεται πλέον από την αρχική αντιαποικιοκρατική της μορφή και υιοθετεί ανοιχτά τον μύθο των Πρωτοκόλλων.

Ώστε μεταξύ του 1967 και του 1973, η ΕΣΣΔ "υιοθετεί ανοιχτά τον μύθο των Πρωτοκόλλων." Πού, κύριε Ψαρρά; Δεν το λέτε στην συνέντευξη. 

Λέει, τέλος, ο κύριος Ψαρράς:

Ακολουθώντας την επίσημη γραμμή της Ε.Σ.Σ.Δ., στην οποία αναφέρθηκα, από την περίοδο της μεταπολίτευσης δημιουργείται ένα «αντιιμπεριαλιστικό» ρεύμα στη χώρα μας, στο οποίο συνυπάρχουν φαινομενικά ετερόκλητες δυνάμεις, με συνεκτικό στοιχείο την επαγγελία της φιλοαραβικής και αντισιωνιστικής τάσης. Τα Πρωτόκολλα παίζουν ιδιαίτερο ρόλο σ’ αυτή τη σύμπλευση και διαπιστώνουμε ότι τα εκδίδουν πλέον όχι μόνο οι κλασικοί ακροδεξιοί ή εκκλησιαστικοί παράγοντες, αλλά και αριστεροί ή «αντιιμπεριαλιστές» εκδότες. Μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και κυρίως την ανάδειξη της «παγκοσμιοποίησης», τα Πρωτόκολλα ανασύρθηκαν ως ερμηνευτικό εργαλείο για την ανάλυση της «παγκόσμιας υπερκυβέρνησης». Ειδικά στην Ελλάδα η εθνικιστική υστερία των αρχών της δεκαετίας του 1990 συνδυάστηκε με την αναζήτηση κάποιων «εγκεφάλων» που υποτίθεται ότι συντονίζουν την ανθελληνική συνωμοσία.

Δεν ξέρω τι κατάλαβαν οι άλλοι αναγνώστες του κυρίου Ψαρρά, εγώ πάντως κατάλαβα ότι ισχυρίζεται ότι η ΕΣΣΔ καθοδήγησε μια αντίληψη του αντιιμπεριαλισμού στα οποία "παίζουν ιδιαίτερο ρόλο" τα Πρωτόκολλα της Σιών. Θα ήθελα λοιπόν τα στοιχεία που εδραιώνουν αυτόν τον ισχυρισμό.

Είναι εντυπωσιακό, ταυτόχρονα, ότι ο κύριος Ψαρράς, ελάχιστες αράδες μετά, αναφέρει πως τα Πρωτόκολλα "ανασύρθηκαν ως ερμηνευτικό εργαλείο" μετά την κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού." Μα, τελικά, ποιον ρόλο παίζουν όλα αυτά τα "πριν" και τα "μετά" κύριε Ψαρρά όταν ισχυρίζεστε ότι η ΕΣΣΔ ήταν αντισημιτική από την...τσαρική εποχή, ότι ήταν αντισημιτική επί Λένιν, ότι ήταν αντισημιτική επί Στάλιν και ότι ήταν αντισημιτική επί Μπρέζνιεφ;;;;; Ποιο είναι το "πριν" και το "μετά" όταν, ούτε λίγο ούτε πολύ, έχετε εξισώσει σύσσωμη τη ρωσική ιστορία από τον 19ο αιώνα ως σήμερα με "αντισημιτισμό"; Και αφού, τέλος πάντων, ήταν ακατάπαυστα "αντισημιτική" η Ρωσία, τότε τι ιστορικό νόημα βγαίνει από την δική σας αναφορά σε έξαρση του αντισημιτισμού μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού; 

Τέλος, κύριε Ψαρρά, αφού ο "αντιιμπεριαλισμός" της ΕΣΣΔ ήταν "αντισημιτικός", πώς και συνέβη, στην "εθνικιστικήυστερία των αρχών της δεκαετίας του 1990" στην οποία αναφέρεστε ως δείγμα αντισημίτικης συνωμοσιολογίας, να πρωταγωνιστήσει στα συλλαλητήρια για το"Μακεδονικό" ο αντισοβιετικός ΣΥΝ στον οποίο πρόσκειστε ιδεολογικάκαι να καταγγείλει τον υστερικό σωβινισμό το "σοβιετόφιλο" ΚΚΕ;

Μήπως, κύριε Ψαρρά, σας ενδιαφέρει υπερβολικά πολύ η συκοφάντηση της ΕΣΣΔ για να πάρετε στα σοβαρά όχι μόνο κραυγαλέες αντενδείξεις των ισχυρισμών σας, αλλά ακόμα και τον λογικό ειρμό και την στοιχειώδη συνοχή των όσων καταθέτετε;