Δεκέμβρης 1944 (17)

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Πόλη του Στάλιν, για πάντα (3 βίντεο & φωτό)

Βόλγας. Το Μνημείο του Στάλινγκραντ


Η μάχη του Στάλιν
17 Ιουλίου 1942 - 2 Φεβρουαρίου 1943




Τέσσερεις μέρες το χρόνο θα ονομάζεται Στάλινγκραντ.
Πόλη του Στάλιν, για πάντα.





 
Νίκος Μπογιόπουλος: Στάλινγκραντ


  enikos

Ήταν 31 Γενάρη του 1943. Πριν από ακριβώς 71 χρόνια η Ανώτατη Διοίκηση των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων εκδίδει το Ανακοινωθέν για τη συντριβή των Ναζί  στο Βόλγα. Την ίδια μέρα παραδίδεται η νότια ομάδα των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων με επικεφαλής τον διοικητή της 6ης στρατιάς Φ. Πάουλους, που μόλις είχε προαχθεί από τον Χίτλερ σε στρατάρχη. Το ανακοινωθέν είναι ουσιαστικά η αναγγελία της νίκης στη μάχη του Στάλινγκραντ, η οποία ολοκληρώνεται στις 2 Φλεβάρη του 1943, με την παράδοση των τελευταίων υπολειμμάτων της βόρειας ομάδας των γερμανικών δυνάμεων.

Η Θλίψη της Μάνας.
Για τις μανάδες των στρατιωτών που έπεσαν στη μεγάλη μάχη κατά του φασισμού

Στις 2 Φλεβάρη 1943, ο Στάλιν απηύθυνε ημερήσια διαταγή προς τα στρατεύματα του Ντον, όπου έλεγε: «Στον αντιπρόσωπο του Αρχηγείου της Ανωτάτης διοίκησης του στρατού, στρατάρχη του πυροβολικού σ. Βορόνοφ. Στον διοικητή των στρατευμάτων του μετώπου του Ντον, στρατηγό σ. Ροκοσόφσκι. Συγχαίρω εσάς και τα στρατεύματα του μετώπου του Ντον για το επιτυχημένο ξεκαθάρισμα των εχθρικών στρατευμάτων που είχαν κυκλωθεί κοντά στο Στάλινγκραντ. Εκφράζω τις ευχαριστίες μου σε όλους τους μαχητές, διοικητές και πολιτικούς καθοδηγητές του μετώπου του Ντον για τις εξαιρετικές αυτές πολεμικές επιχειρήσεις».


«Η μεγαλύτερη μάχη στην ιστορία των πολέμων»

Ας δούμε τι ήταν αυτό που συντελέστηκε στο Στάλινγκραντ, στη μάχη που χαρακτηρίστηκε ως «η μεγαλύτερη στην ιστορία των πολέμων».
Το καλοκαίρι του 1942, τα γερμανικά στρατεύματα εξαπέλυσαν μεγάλη επίθεση στο Νότιο Τομέα του Ανατολικού Μετώπου. Ένα τμήμα κινήθηκε προς το Στάλινγκραντ και έφτασε στα άκρα της πόλης.


Αύγουστος 1942. Γερμανικές επιθέσεις εδάφους - αέρος

Διακηρυγμένος στόχος των γερμανικών στρατευμάτων ήταν η συντριβή της σοβιετικής αντίστασης και η κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους των βασικών στρατιωτικών και οικονομικών κέντρων της ΕΣΣΔ.

Σεπτέμβριος 1942
Για τη ναζιστική επίθεση προετοιμάστηκαν 8 στρατιές, πέντε γερμανικές, μια ρουμάνικη, μια ιταλική και μια ουγγρική, αφού η ευρύτερη περιοχή του Στάλινγκραντ, όπως και η ίδια η πόλη, έπαιζε σημαντικό ρόλο στο πολεμικο-οικονομικό δυναμικό της Σοβιετικής Ενωσης.


«Μάχη στην άκρη της νύχτας»
Παρά τη σημασία που είχε η μάχη του Στάλινγκραντ για την έκβαση ολόκληρου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ΕΣΣΔ έδωσε αυτήν τη μάχη εντελώς μόνη και αβοήθητη, εγκαταλελειμμένη, φτάνοντας πολλές φορές στο χείλος της καταστροφής. Βλέποντας το συσχετισμό δυνάμεων εκείνης της εποχής ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τη χιτλερική Γερμανία, δεν μπορεί παρά να μιλήσει κανείς για θαύμα.



Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι με την επίθεσή της εναντίον της ΕΣΣΔ, η ναζιστική Γερμανία είχε καταφέρει να καταλάβει τις σοβιετικές αγροτικές και βιομηχανικές περιοχές, που προπολεμικά έδιναν το 71% της παραγωγής χυτοσιδήρου, το 58% του χάλυβα, το 57% του τροχαίου υλικού, το 63% του άνθρακα, καθώς και τον κύριο όγκο του πολεμικού εξοπλισμού και των εφοδίων.

Το σπίτι του Λοχία Γιάκοβ Παβλώφ
Και
Το έπος του Στάλινγκραντ

Οι κατακτημένες σοβιετικές περιοχές, όπου ζούσε προπολεμικά το 42% του πληθυσμού της χώρας, κάλυπταν το 40% του συνολικού χώρου παραγωγής σιτηρών και το 38% της κτηνοτροφίας. Το θαύμα, όμως, συντελέστηκε. «Δεν υπάρχει γη για μας πέρα από το Βόλγα», ήταν τα λόγια ενός από τους ήρωες της μάχης, του ελεύθερου σκοπευτή Βασίλι Ζάιτσεφ. Το θαύμα, όπως αποδείχτηκε, συνίστατο στα τεράστια αποθέματα δύναμης του σοβιετικού λαού για την υπεράσπιση της πατρίδας του και των κοινωνικών του κατακτήσεων. Το έπος του Στάλινγκραντ (μέρος 4ο)

 «Όχι δεύτερο μέτωπο»!
Ο ελεύθερος σκοπευτής-θρύλος Βασίλι Ζάιτσεφ

Οι δυτικές δυνάμεις, οι ΗΠΑ και η Αγγλία, αντιμετώπισαν τη μάχη του Στάλινγκραντ ως ευκαιρία να υπάρξει, το λιγότερο, μια αμοιβαία εξασθένηση της ΕΣΣΔ και της Γερμανίας, ώστε αφενός να ξεμπερδεύουν με το σοσιαλισμό και αφετέρου να διαμοιράσουν τις παγκόσμιες αγορές μεταξύ τους, χωρίς την εμπλοκή του άλλου μεγάλου ιμπεριαλιστή ανταγωνιστή τους, της Γερμανίας. Ετσι, αρνήθηκαν να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη κατά των δυνάμεων του γερμανικού φασισμού κι έδωσαν τη δυνατότητα στον Χίτλερ να συγκεντρώσει στο ανατολικό μέτωπο τεράστιο αριθμό δυνάμεων και πολεμικού υλικού.


Μάλιστα, ο Τσόρτσιλ, με αφορμή το ταξίδι του στην ΕΣΣΔ μέσα στο 1942, γράφει: «Σκεπτόμουν την αποστολή που με έφερνε στο θλιβερό αυτό μπολσεβικικό κράτος. Άλλοτε, είχα προσπαθήσει με όλες τις δυνάμεις μου, να το στραγγαλίσω στη γέννησή του και ως την εμφάνιση του Χίτλερ το θεωρούσα θανάσιμο εχθρό της ελευθερίας και του πολιτισμού.


Ποιο ήταν τώρα το καθήκον μου; Ο στρατηγός Ουέιβελ, που είχε φιλολογική διάθεση, τα ανακεφαλαίωσε όλα σε ένα ποίημα με πολλές στροφές, που τελείωνε με τις λέξεις: "Οχι δεύτερο μέτωπο το 1942"». (Ουίνστον Τσόρτσιλ: «2ος Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ, τόμος Δ σελ. 317).


Ελεύθερες σκοπεύτριες του Κόκκινου Στρατού
Την επομένη της συνάντησης, ο Στάλιν συνέταξε υπόμνημα, όπου σημειωνόταν: «Κατόπιν ανταλλαγής απόψεων γενομένης εις την Μόσχαν την 12 Αυγούστου ε.ε. διεπίστωσα ότι ο Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας κ. Τσόρτσιλ θεωρεί αδύνατον την οργάνωσιν του δεύτερου μετώπου εις την Ευρώπην κατά το 1942. Ως γνωστόν, η οργάνωσις του δεύτερου μετώπου εις την Ευρώπην κατά το 1942 είχε αποφασιστεί κατά την διάρκειαν της επισκέψεως του Μολότωφ εις Λονδίνον και είχε περιληφθεί εις το κοινόν αγγλο- σοβιετικόν ανακοινωθέν, που εδημοσιεύθη την 12 Ιουνίου ε.ε (…).



Είναι εύκολον να αντιληφθή κανείς ότι η άρνησις της κυβερνήσεως της Μεγάλης Βρετανίας να δημιουργήση το δεύτερον μέτωπον εις την Ευρώπην εντός του 1942 καταφέρει ηθικόν πλήγμα εναντίον ολοκλήρου της σοβιετικής κοινής γνώμης, που εβασίζετο εις την δημιουργίαν του δεύτερου μετώπου, δυσχεραίνει την θέσιν του Ερυθρού Στρατού εις το μέτωπον και προξενεί ζημίαν εις τα σχέδια της Σοβιετικής Διοικήσεως...


Βομβαρδισμός της πόλης τον Οκτώβρη του 1942
 
Εγώ και οι συνάδελφοί μου νομίζομεν ότι το έτος 1942 παρέχει τους πλέον ευνοϊκούς όρους διά την δημιουργίαν δευτέρου μετώπου εις την Ευρώπην, δεδομένου ότι όλαι αι δυνάμεις των γερμανικών στρατευμάτων, και μάλιστα αι καλύτεραι, είναι απησχολημέναι εις το ανατολικόν μέτωπον, ενώ εις την Ευρώπη έχουν απομείνει ασήμαντοι δυνάμεις, και μάλιστα αι χειρότεραι.



Είναι άγνωστον αν το έτος 1943 θα παρέχη τους ιδίους ευνοϊκούς όρους διά την δημιουργίαν δευτέρου μετώπου, όπως το 1942... Αλλά δυστυχώς εγώ δεν κατόρθωσα να πείσω επ' αυτού τον κύριον Πρωθυπουργόν της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ ο κ. Χάριμαν, αντιπρόσωπος του Προέδρου των ΗΠΑ, κατά τις διαπραγματεύσεις εις Μόσχαν, υπεστήριξε απολύτως τον κύριον Πρωθυπουργόν» («Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος - Η αλληλογραφία Στάλιν - Τσόρτσιλ - Ρούσβελτ - Τρούμαν», εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος Α΄, σελ. 72-73).


«Από κτήριο σε κτήριο»
Η μάχη για την πόλη του Στάλινγκραντ άρχισε στις 17 Ιούλη του 1942 στον ποταμό Τσιρ και διήρκεσε συνολικά για περίπου 200 μερόνυχτα. Το αμυντικό της στάδιο κράτησε έως τις 18 Νοέμβρη 1942. Ειδικά το Σεπτέμβρη η πόλη κινδύνεψε να κυριευτεί από τον εχθρό, αφού αυτός κατάφερε να περάσει στο εσωτερικό της και να φτάσει ως το κέντρο της.



Μάλιστα, το ραδιόφωνο του Βερολίνου έσπευσε να ανακοινώσει πως το Στάλινγκραντ έπεσε. Αντίστοιχες ανακοινώσεις βγήκαν και στις κατεχόμενες χώρες, όπως και στην Ελλάδα, όπου κυκλοφόρησε προκήρυξη με τίτλο «ΕΠΕΣΕ ΤΟ ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ»...



Όμως, στις 19 Νοέμβρη του 1942, ο Κόκκινος Στρατός περνά στην αντεπίθεση. Ως τις αρχές του Γενάρη του 1943 είχε καταφέρει να αντιστρέψει πλήρως την κατάσταση. Οι σοβιετικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν την επίθεση για την ολοκληρωτική συντριβή του εχθρού. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε στις 2 Φλεβάρη.


«Η νίκη των στρατευμάτων μας στο Στάλινγκραντ -γράφει ο στρατάρχης Ζούκοφ- αποτέλεσε την αρχή της ριζικής καμπής του πολέμου υπέρ της ΕΣΣΔ...». Ήταν μια νίκη, που κερδήθηκε με σκληρές μάχες σώμα με σώμα «από κτίριο σε κτίριο, όπου το κάθε κτίριο της πόλης γινόταν ερείπια».


Το συντριβάνι με τα παιδιά
Στη διάρκεια της σοβιετικής αντεπίθεσης καταστράφηκαν δύο γερμανικές, μια ιταλική και δύο ρουμανικές στρατιές. Εξοντώθηκαν ολοκληρωτικά 32 γερμανικές μεραρχίες και 3 ταξιαρχίες. Άλλες 16 μεραρχίες έχασαν το 50%-75% της δύναμής τους και έπαψαν να είναι αξιόμαχες.



Οι απώλειες των φασιστικών στρατευμάτων στην περίοδο της σοβιετικής αντεπίθεσης ξεπέρασαν τους 800 χιλιάδες νεκρούς. Τεράστιες ήταν οι καταστροφές πολεμικού υλικού. Το μέγεθος των απωλειών επέδρασε αποφασιστικά στη γενική στρατηγική κατάσταση, συγκλόνισε όλη την πολεμική μηχανή της ναζιστικής Γερμανίας.
Γυναίκες στα συντρίμμια του Στάλινγκραντ (Αύγουστος 1942)
Νίκη - ορόσημο
Ο ηρωικός αγώνας των κατοίκων του Στάλινγκραντ και του σοβιετικού στρατού απέσπασε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Ήταν μια νίκη, στην οποία υποκλίθηκαν όλοι. «Είναι μία καταπληκτική νίκη», αναγκαζόταν να γράψει ο Τσόρτσιλ στον Στάλιν. 

Σοβιετικά στρατεύματα σε μία από τις τελευταίες επιθέσεις μέσα στο Στάλινγκραντ προελαύνουν  πάνω από τα κορμιά των γερμανών αφημένα μέσα στα παγωμένα συντρίμμια. Ο άνδρας δεξιά κρατάει μια κόκκινη σημαία.

Ο Ρούζβελτ, στο δικό του μήνυμα, χαρακτήρισε το γεγονός «ως ένα από τα λαμπρότερα κεφάλαια του πολέμου των λαών που ηνώθησαν εναντίον του ναζισμού και των μιμητών του». Έως τη μάχη του Στάλινγκραντ στην Ιστορία δεν υπήρχε παρόμοια περίπτωση κύκλωσης και ολοκληρωτικής καταστροφής τόσο μεγάλης στρατιωτικής δύναμης.

Η συντριβή των Ναζί
Η συντριβή των Ναζί στο Βόλγα σήμανε την αρχή της αποφασιστικής στροφής στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και σε όλο το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο σοβιετικός στρατός αποσπά τη στρατηγική πρωτοβουλία και δεν την αφήνει μέχρι την οριστική συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας.

Το κέντρο της πόλης του Στάλινγκραντ μετά την απελευθέρωση
Η μάχη του Στάλινγκραντ αποτελεί το ορόσημο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου καθώς από εκεί και πέρα αρχίζει η εκδίωξη των εισβολέων από το σοβιετικό έδαφος και η απελευθέρωση των λαών της Ευρώπης από το χιτλεροφασιστικό ζυγό.
Η σημαία της απελευθέρωσης κυματίζει και πάλι στο Στάλινγκραντ

11 σχόλια:

  1. Ο Στάλιν τηρουμένων των αναλογιών θα πρέπει να συγκριθεί με τους αντίστοιχους ηγέτες της εποχής του και τα αποτελέσματα που εφερε η διακυβέρνηση στους πολίτες της και γενικώτερα στην εμπέδωση των γεωπολιτικών στόχων τους
    .Ετσι εχουμε κατά την διακυβέρνησητου Στάλιν 1923-1953
    1) Στερέωσε την σοσιαλιστική επανάσταση και οικοδόμησε τον σοσιαλισμό μετατρεπωντας της Ρωσία ΑΠ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΔΎΝΑΜΗ
    2) Ελυσε ταο επισιστικό πρόβλημα, της Ρωσίας με την πετυχημένη μεταρύθμιση της υπαθρου δημιουργώντας τα κολχόζ και τα σοβχός(ιδιωτικούς και κρατικούς συνεταιρισμούς) καταργώντας τα τσιφλίκια που εκμεταλεύονταν εκατομμύρια αγροτών σαν δουλοποίκους.
    3) Το1931-1938 με την εκβιομηχάνηση-Ενεργειακά έργα-‘εργα οδοποίιοας οι ρυθμοί ανάπτυξης της Σοβιετικής Ενωσης ήταν 16% ετησίως πολύ πάνω από τα δυτικά κράτη που τα κατέπνιγαν τα τραγικά αποτελέσματα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης 1929-1931που προκάλεσε ανθρωπιστική καταστροφή με δεκαδες εκατομμύρια νεκρούς σε όλο τον δυτικό κόσμο.
    4) ΄Με τη μεγαλοφυή συμφωνία Ριμπέρετ-Μολότωφ εστρεψε την Ναζιστική Γερμανία κατά της Δύσης και πήρε σημαντικό χρόνο για να προετημάσει την άμυνα της Σοβιετικής Ενωσης.
    5) Σήκωσε το κύριο βάρος στον αγώνα κατά του φασισμού όπου μετά την μεγάλη νίκη στο Σταλιγκραντ έγυρε ολοκληρωτικά η πλάστιγκα υπερ των συμμάχων (Σοβιετική Ένωση, Αγγλία, ΗΠΑ)
    6) Διαπραγματεύτηκε με τον πιο επωφελή τρόπο στην Γιαλτα για τον Σοσιαλισμό όπου αυξησε την σφαίρα επιρροής του σοσιαλισμού σε όλη την ανατολική Ευρώπη , και συνέβάλε και στην νίκη των Κινέζων Κομμουνιστών του Μαο Τσε Ντουγκ στο βιετνάμ και την Κορέα.
    Ο λαος τον αγάπησε γιατί τους εκανε αφέντες στον τόπο τουςοικοδομώντας ενα κοινωνικό συστημα χωρίς παράσιτα και εκμεταλευτές και καλλιερησε στον Σοβιετικό λαό τις μεγάλες αρετές της αυτοθυσίας, αγωνιστικόιτητας , δικαιοσύνυς για το γενικό καλό, την αρετή δηλαδή που λενε οι Αρχαίοι Έλληνες.
    Πολλά χόντρα ψέμματα για ανθρωπιστική καταστροφή κατα την αγοτική μεταρυθμιση στην τσιφλικαδοκρατούμενη Ουκρανία(Η Ανθρωπιστική καταστροφή είχε γίνει από την αντεπαναστατική επεμβαση 14 κρατων στην Ρωσία 1918-1920 μεταξύ αυτών και του Βενιζέλου που προσπάθησε να χρησιμοποίησει τους Ελληνικής καταγωγής Ρώσους με σκοπό να τους εκθέσει σε κίνδυνο)
    Στον σοσιαλισμό δεν μπορεί να γίνει καμια ανθρωπιστική καταστροφή γιατί υπάρχει η οργάνωση ωστε να διοχετευτεί η τροφή σε όλο τον κόσμο ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΕΧΟΥΜΕ καθημερινα ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ από πολέμους, φτώχεια, ανεργία πεγκληματικότητα κ.λ.π .Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μπορεί να μιλάνε για σκοινί.
    Καποτε πρεπει να σταματήσει αυτή η λασπολόγια που καθοδηγείται από τις πιο σκοτεινές δινάμεις γιατί φοβούνται μην δημιουργηθούν και άλλοι έντιμοι ηγέτες όπως ο Στάλιν
    Ο Στάλιν και σύμφωνα με τα λογια του Τσώρτσιλ είναι ο ποιό μεγάλος πετυχήμενος ηγέτης του 20ου αιώνα που μπροστά του οι αλλοι σκύβουν με δέος.
    Τον αν οι επιγόνοι του΄(Κρουτσώφ, Μπρεσνιέφ Γκομπαρτώφ φανηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων και δεν εκαναν τις απαραίτητες μεταρυθμίσεις ;ωστε να εκσυχρονίστει ο σοσιαλισμόςκαι να κυριαργήσει παγκοσμίως είναι ενα άλλο θέμα .
    Αλλά είναι ανέκδοτο και χονδροειδές ψέμμα ότι για την ανικανότητα τους τους φταίει νο Στάλιν.
    Τιμή και δόξα σε ενα μεγάλο ηγέτη που είναι παγκόσμιο σύμβολο όλων των καταπιεσμένων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστούμε ειλικρινά για τη συνδρομή σου.
    Πλήρες άρθρο.

    με την ευκαιρία, ας έχουμε κατά νου ότι η ιστορική αλήθεια είναι η παραποιημένη αλήθεια της κυρίαρχης τάξης για την εξάλειψη του μεγάλου και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ της αντίπαλου, του ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ, και η -ως εκ τούτου- απρόσκοπτη εγκληματική της δράση για μεγιστοποίηση των κερδών της.

    Αυτό κάνει: Από τις… δίκες της Μόσχας (με τον Ζινόβιεφ που παραδεχόταν ότι « οργάνωνε ομάδα με στόχο τη δολοφονία του Στάλιν» και «Τι έπρεπε να κάνουν, να μας δώσουν παράσημο;» http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=3374096&publDate=16/5/2006) έως το «λιμό» της Ουκρανίας, με τις φωτογραφίες από την Οκλαχόμα των ΗΠΑ (http://zbabis.blogspot.gr/2013/12/blog-post_8.html) και από τα Γκουλάγκ του ναζιστή Σολζενίτσιν (http://www.mariosousa.se/Sanningen_gregiska.html) μέχρι το Κατίν του Γκαίμπελς και του Βάιντα, ως και τις μέρες της ιμπεριαλιστικής ΕΕ («μέρα μνήμης κατά των ολοκληρωτικών καθεστώτων φασισμού και κομμουνισμού»: http://zbabis.blogspot.gr/2013/08/o.html).

    Αντί επιλόγου, δυο αποστροφές του… ξύλινου Μάκη Παπαδόπουλου εδώ: Δίκη Τσοχατζόπουλου: Η γκρίζα όψη του γάμου του; (http://zbabis.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html)

    ΜΑΚΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: (το σκουλήκι το οποίον) Γιατί νόμιμα γίνανε και τα γκουλάγκ κι οι εκτοπίσεις κι οι δίκες της Μόσχας…
    ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Αν θέλετε να συζητήσουμε για τη λαϊκή απάντηση στην αστική βία, να συζητήσουμε.
    [...]
    ΜΑΚΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Η Σοβιετική Ένωση είχε διαφθορά;
    ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας πω και για τη Σ.Ε. και θα σας πω και γιατί. Αφήστε όμως να πω μια κουβέντα και θα σας πω και για τη Σ.Ε… Κι εκεί ήταν το ίδιο πρόβλημα. Ήταν η υποχώρηση στις δυνάμεις της αγοράς, η εξασθένηση των σοσιαλιστικών σχέσεων του κεντρικού σχεδιασμού. Εκεί ο ίδιος αντίπαλος μας βγήκε από μέσα. [...]

    Να είσαι καλά
    Με δύναμη πάλι και πάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν ήταν πρότυπο ηθίκης και ακεραιότητας, και δεν δέχθηκε να ανταλάξει τον γιό του που ήταν αιχμάλωτός στους Γερμάνους με Γερμανό στρατηγό απαντώντας «ότι εχώ ανταλλάζω στρατιώτη με στρατιώτη, και όλοι οι ρώσοι στρατιώτες είναι παιδιά μου και δεν μπορώ να κάνω εξαιρέσεις», αυτό το ήθος μόνο με τους αρχαίους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ μπορεί να συγκριθεί. Σε αντιθεση με τους αστούς πολιτικούς που είναι εκφυλισμένοι με το ρουσφλετι την φαυλότητα και το χρήμα,
    Έτσι ο λαος της Σοβιετικής Ένωσης τον αγάπησε σαν πατέρα του γιατί τους έκανε αφέντες στον τόπο τους οικοδομώντας ενα κοινωνικό συστημα χωρίς παράσιτα και εκμεταλευτές δίνοντας περηφάνια και αξιόπρεπεια στους Σοβιετικούς πολίτες .
    Ακόμα καλλιεργησε στον Σοβιετικό λαό τις μεγάλες αρετές τηςάμιλλας, αλληλεγγύης ,αυτοθυσίας, αγωνιστικόιτητας, ανδρείας και δικαιοσύνης για το γενικό καλό, ιδιότητες που οι αρχαίοι Έλληνες το ονομάζουν ΑΡΕΤΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όσο υπήρχε Η Σοβιετική Ένωση, για να μην στραφεί ο κοσμος
    προς τον κομμουνισμό, τα δυτικά κρατη αναγκάστηκαν να κάνουν μεγάλες
    μεταρυθμίσεις υπέρ των εργαζομένων όπως: Αυξήσεις στους μισθούς, μείωση
    της ανεργίας, καθιέρωση 35 ώρου εργασίας εβδομαδιαίως, ασφάλιση όλων των
    εργαζομένων, μείωση των ορίων ηλικίας στην συνταξιόδότηση, υποστήριξη της
    μεσαίας τάξης, ποιότητα στην ζωή των πολιτών π.χ κατοικία για όλους ,
    κοινωνική μέριμνα κ.λ.π.
    Τώρα που ανατράπηκε ο σοσιαλισμός όλες αυτές τις κατακτήσεις τις παίρνουν πίσω ΣΑΝ ΝΑ ΤΙΣ ΕΙΧΑΝ ΔΩΣΕΙ ΔΑΝΕΙΚΕΣ, και μας κοροιδευούν ξεδιάντροπα και γλεντάνε οι πολυεθνικές και οι τραπεζέτες θέλοντας να καταδικάσουν τους λαούς να ζούν σε αιώνια φτώχια σε καθεστώς ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ, παράλληλα καταστρέφουν την μικρομεσαία τάξη αδιαφορώντας για την τύχη αυτών των ανθρώπων, συκοφαντώντας τους ανθρώπους ότι για τα προβληματα τους φταεί η ευμαρια τους , και όχι ότι καποιοί στο όνομα του κέρδους αποφάσισαν ΒΙΑΙΑ να ΦΤΩΧΥΝΟΥΝ τους λαούς .
    Σε όλα αυτά συνέβαλαν οι διάφοροι δεξιοί αναθεωρητές-καριερίστες που κυβέρνησαν την Σοβιετική Ένωση από το 1956 και μετά , και που αντί να κάνουν τον σοσιαλισμό ποιό σύγχρονο και πιο ελκυστικό και πιο πλουραλιστικό,ώστε πραγματικά να κυβερνά ό λαός, παγίωσαν γραφιοκρατικές μορφές διακυβέρνησης κυβερνώντας σαν κάστα πάνω από την κοινωνία μακρυά απο τον λαό και τα σύγχρόνα προβληματά του εκφυλιζοντας βαθμιαία το σοσιαλιστικό προετημάζοντας την ανατροπή του.

    Σε αντίθεση με της εποχή της δεκαετίας του 1930 την εποχή της διακυβέρνησης του Στάλιν στην Σοβιετικής ΄Ενωσης που πάρθηκαν ρηξηκελεθρα μέτρα στην αγροτική οικονομία με την δημιουργία των κρατικών και ιδιωτικών συνεταιρισμών, καθώς και στην ανάπτυξη της βαρειάς και ελαφράς βιομηχανίας ώστε να επιτεύχθει το οικονομικό θαύμα της που είχαμε ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης τουλάχιστον 16% ετησίως. Ενώ την ιδια χρονική περίοδο οι καπιταλιστικές χώρες της δύσης ,βίωναν τα αποτέλεσματα της οικονομικής κρίσης του 1929 με τις αλεπάλληλες φτωχεύσεις των χωρών της δύσης. με αποτέλεσμα.εκατομμύρια νεκρούς από την φτώχεια και την οικονομική εξαθλίωση κρίση που ο καπιταλισμός προσπάθησε να την ξεπεράσει δημιουργώντας το β΄παγκόσμιο πόλεμο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "ΔΡΥΟΣ ΠΕΣΟΥΣHΣ ΠΑΣ ΑΝΗΡ ΞΥΛΕΥΕΤΕ".
    Ρίχνετε πολύ δηλητήριο και φαρμάκι, από σκοτεινά κέντρα της παγκόσμιας καπιταλιστικής εξουσίας και διάφορους «άνανεωτές», αφελείς και αβανταδόρους , κατά του μεγαλύτερου ηγέτη του παγκόσμιου προλεταριάτου του Ιωσήφ Τζουκασβίλι Στάλιν.
    Η κατευθυνόμενη λαθολογία γίνεται για να αμαυρώσουν τα μεγαλειώδη επιτεύγματα του σοσιαλισμού την περίοδο διακυβέρνησης της ΕΣΣΔ από τον ΣΤΑΛΙΝ (1923-1953). Ο λόγος είναι απλός μας θέλουν σκλάβους χωρίς ελπίδα στο παγκόσμιο κεφάλαιο.
    Η Κριτική πρέπει να είναι δημιουργική και να οδηγεί προς το καλύτεροo διαφορετικά υπηρετεί σκοπιμότητες και αλλότρια συμφέροντα.
    Ας είναι καλά οι αποτυχημένοι επικριτές του ( Κρουτσώφ, Γκομπαρτώφ κ.λ.π ), που την ανικανότητα τους την φορτώνουν στην πετυχημένη διακυβέρνηση του Στάλιν, καθώς και οι ντόπιοι ανανεωτές που αλληθωρίζουν προς την διαχείριση του καπιταλισμού.
    Τα γαλόνια όπως έλεγε ο Στρατηγός Μακρυγιάννης “τα παίρνεις στη μάχη”. και η ιστορία δικαίωσε και δικαιώνει τον Στάλιν όση λάσπη και αν του ρίξουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ και πάλι για τη συνδρομή σου, σύντροφε.

      Δες και εδώ: Ι. Β. Στάλιν: «Κάψτε το βιβλιαράκι!» (http://zbabis.blogspot.gr/2013/10/blog-post_793.html) και εδώ: http://zbabis.blogspot.gr/search/label/%CE%A3%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD περισσότερα (αν δεν έχουν υποπέσει ακόμα στην αντίληψή σου, που πολύ αμφιβάλλω).

      Δες επίσης και από τον σύντροφο TRASH: Η "μόδα" των μπολσεβίκων (ή το σακάκι του Στάλιν): http://fadomduck2.blogspot.gr/2014/09/blog-post_4.html

      Να είσαι καλά
      Με δύναμη και πάλη

      Διαγραφή
  6. Η ΛΑΣΠΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΗΓΕΤΗ
    Ο ΣΤΑΛΙΝ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΗΓΕΤΗΣ ΠΟΥ ΠΕΤΥΧΕ ΠΟΛΛΑ
    Ηγήθηκε της Οκτωβριανής Επανάστασης μαζί με το Τρότσκι σε αντίθεση με το Λένιν που το είχε σκάσει από την Πετρούπολη από τον Ιούλιο του 1917 διότι είχε εναντιωθεί την μεγάλη λαϊκή εξέγερση του Ιουλίου, όπου ο λαός είχε απαιτήσει να περάσει όλη η εξουσία στα Σοβιέτ, Ο Λένιν πήγε ενάντια σε αυτήν την εξέγερση με αποτέλεσμα να αποδοκιμαστεί από τον λαό και να διαφύγει στην Φιλανδία .
    Από τον Ιούλιο του 1917 έως τον Οκτώβριο του 17 ο πραγματικός ηγέτης του Μπολσεβίκικου κόμματος ήταν ο Στάλιν, συνεπικουρούμενος από τον Τρότσκι .
    Από το 1905 ο Στάλιν ήταν υπέρ της ΝΕΠ (Νέας οικονομικής πολιτικής) που προέβλεπε ότι οι αγρότες θα μοιράζονταν τα τσιφλίκια στους; αγρότες σε αντίθεση με τον Λένιν που ήταν υπέρ της κρατικοποίησης της γης(κρατικός σοσιαλισμός)
    Αυτή την πολιτική την καρπώθηκε ιστορικά ο Λένιν παρότι ήταν η πολιτική του Στάλιν, σε αυτό φταίει και η υπερβολική μετριοφροσύνη του Στάλιν, όπου έδωσε στον εαυτό του δεύτερο ρόλο σε αντίθεση με τον Λένιν που τον Θεοποίησε και με αυτόν τον τρόπο καλλιέργησε την προσωπολατρία και την θεοποίηση του Λένιν. .
    ΣΤΑΘΗΚΕ ΗΓΕΤΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ του 41-45 κατά του Ναζισμού και ΕΔΡΑΙΩΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
    ΕΔΡΑΙΩΣΕ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ πρωτύτερα .
    ΠΕΤΥΧΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΕ 10 ΧΡΟΝΙΑ την στιγμή που άλλες χώρες χρειάστηκαν εκατονταετίες .
    , Όσο για τις διώξεις του 1936-1939 θα πρέπει να δούμε το θέμα γενικότερα μια χώρα με ραγδαία ανάπτυξη όπως η Σοβιετική Ένωση την δεκαετία του 1930, με 16% ετησίως να είναι οι ρυθμοί αύξησης του Ακαθάριστου Εθνικού προϊόντος της σε αντίθεση, με την Δύση που βίωσε την παγκόσμια οικονομική κρίση το 1929-1931 και τις μετέπειτα συνέπειες της , είναι γελοίο να επιζητούσε η ηγεσία της Σοβιετικής Ένωση διώξεις την στιγμή που είχε εδραίωση τον Σοσιαλισμό σε μια χώρα, κάτι άλλο απλώς συνέβαινα που οι «ιστορικοί» δεν μπήκαν στον κόπο ποτέ ή δεν θέλησαν να το ψάξουν &., την πρώτη ευθύνη οπωσδήποτε την έχει ο Επίτροπος Εσωτερικών υποθέσεων της Σοβιετικής Ένωσης Γιόζεφ που καθοδηγούσε τις διώξεις που περιέργως με την εκτέλεση του το 1939 έπαψαν και οι διώξεις να γίνονται , και την δεύτερη ευθύνη έχει η Μυστική αστυνομία η Γκε Πε ΟΥ , και σε αυτά δεν πρέπει να παραβλέψουμε τον ρόλο των ξένων μυστικών υπηρεσιών που έντεχνα με τους ανθρώπους της διοχέτευσαν πλαστά στοιχεία στην ανερχόμενη Σοβιετική Ένωση -Δεν πρέπει να είμαστε και αφελείς¨-
    παρέκβαση . Στην Ελλάδα στην εκτέλεση του Μπελογιάννη και των άλλων χιλιάδων κομμουνιστών και αριστερών κανένας ιστορικός του κατεστημένου δεν ρίχνει την ευθύνη στον Πλαστήρα και στους άλλους Πρωθυπουργούς αλλά σε μηχανισμούς που υπέκυψαν η παγίδεψαν τους πολιτικούς όχι όμως δύο μέτρα και δύο σταθμά εκεί φταίει σε όλα ο Ηγέτης της χώρας που λέγεται Στάλιν!!!!! Ενώ εδώ δεν φταίνε οι Πρωθυπουργοί σε τίποτε σχεδόν αλλά κάποιοι άλλοι.
    Εάν μελετήσει κανείς την ιστορία του ΚΚΣΕ θα ιδεί ότι οι αντίπαλοι των φραξιών ζητούσαν τα κεφάλια των άλλων Π.Χ Μπουχάριν για Ζήνοβεφ, και Καμενεφ, η καμενεφ για Τρότσκι κ.λπ. όμως ο Στάλιν ποτέ δεν εφάρμοσε αυτά
    Αν οι ηγέτες της Αποσταλινοποίησης 1956-1999 φάνηκαν ανάξιοι των περιστάσεων δεν τους φταίει ο Στάλιν
    αλλά η ανικανότητα τους να μεταρρυθμίσουν τον υπαρκτό σοσιαλισμό σε ένα σύστημα με πραγματική Δημοκρατία και Ελευθερία και σήμερα ό κόσμος πληρώνει αυτήν τους την ανικανότητα και την προδοσία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στις 16 Απριλίου 1917, ο Β. Ι. Λένιν επιστρέφει στην Αγία Πετρούπολη από το εξωτερικό όπου ήταν εξόριστος.
      Η επιστροφή του αυτή έχει αποτελέσει αντικείμενο ποικίλων «θεωριών συνωμοσίας» και πολεμικής από διάφορους εκφραστές του αντικομμουνισμού ανά περιόδους.
      Ο Λένιν, που βρισκόταν στην Ελβετία ως πολιτικός πρόσφυγας, είχε αρχίσει να κάνει προσπάθειες για να αναχωρήσει για τη Ρωσία αμέσως μετά την αστικοδημοκρατική επανάσταση του Φλεβάρη του 1917.
      Τα κόμματα των Μενσεβίκων και των Εσέρων διέδιδαν τότε πως «ο Λένιν ήταν πράκτορας των Γερμανών που τον έστειλαν στη Ρωσία για να ηττηθεί» (Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος).
      Όταν επιστρέφει λοιπόν στην Αγία Πετρούπολη από την Ελβετία, μετά την πτώση του τσάρου Νικόλαου Β’, ανέλαβε ηγετικό ρόλο στο μπολσεβικικό κίνημα και εξέδωσε τις «Θέσεις της 4ης του Απρίλη».
      Μετά από την αποτυχημένη εξέγερση των εργαζομένων τον Ιουλίου, έφυγε στη Φινλανδία για ασφάλεια. Επέστρεψε τον Οκτώβριο, υποκινώντας ένοπλη επανάσταση με το σύνθημα "όλη η δύναμη στα Σοβιέτ!", ενάντια στην Προσωρινή κυβέρνηση του Κέρενσκι.
      Οι ιδέες του για τη διακυβέρνηση εκφράστηκαν στο δοκίμιό του «Κράτος και επανάσταση» , όπου απαίτησε μια νέα μορφή διακυβέρνησης βασισμένη στα συμβούλια των εργαζομένων, τα Σοβιέτ.
      (βλ. Λένιν Β. Ι. «Άπαντα», τ.31, σελ. 119-122, 487, 524)
      Οσο για τον Τρότσκι, τον σοσιαλδημοκράτη προάγγελο των Τσιπροειδών πάσης φύσεως, έχουμε τελειώσει οριστικά. Ευτυχώς δηλλαδή, γιατί αν είχε παίξει ενεργό ρόλο, δεν θα είχε συτελεστεί το Σταλινικό θαύμα που αναφέρεις.
      Η αντεπανάσταση και η περεστρόικα του Γκόρμπι θα είχαν τώρα άλλον πατέρα.
      Σε παραπέμπω σε σειρά άρθρων εδώ: http://leninreloaded.blogspot.gr/search/label/Trotsky

      Διαγραφή

  7. ΣΤΑΛΙΝ ΕΝΑΣ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΤΟΝ ΛΑΟ
    ΤΟΥ
    • Η Σοβιετική Ένωση 1923-1953 έλυσε πολύ μεγάλα προβλήματα που σημερινές
    δυτικές κοινωνίες δεν τα έχουν λύσει ούτε πρόκειται να τα λύσουν
    π.χ στις ΗΠΑ σήμερα το 2015 εκατομμύρια άνθρωποι κοιμούνται κάτω
    από γέφυρες και 40.000.000 είναι κάτω από το όριο φτώχειας.
    Αντίθετα στην Σοβιετική Ένωση από την εποχή του Στάλιν 1923-1953 είχαν λυθεί:: 1. Στέγη για όλους τους πολίτες
    2 . Εργασία για όλους
    3. Παιδεία για όλους
    4. Πολιτισμός και ψυχαγωγία για όλους
    5. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλο τον λαό
    6. Μια κοινωνία με ρυθμούς ανάπτυξης 16% ετησίως που καμία καπιταλιστική χώρα
    δεν έχει φτάσει αυτό το επίπεδο
    7. Είχε όλο τον λαό μαζί του γιατί τα όνειρά του τα έκανε πράξη
    • Επίσης καλλιέργησε στον Σοβιετικό λαό τις μεγάλες αρετές της αλληλεγγύης, αυτοθυσίας, αγωνιστικότητας, άμιλλας και δικαιοσύνης για το γενικό καλό, στοιχείο που οι αρχαίοι Έλληνες το ονομάζουν αρετή.
    Έτσι ο λαός της Σοβιετικής Ένωσης τον αγάπησε σαν πατέρα του, γιατί τους
    έκανε αφέντες στον τόπο τους οικοδομώντας ένα κοινωνικό σύστημα χωρίς παράσιτα
    και εκμεταλλευτές δίνοντας περηφάνια και αξιοπρέπεια στους Σοβιετικούς πολίτες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
    ΕΝΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΝ ΑΓΟΡΑΙΟ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
    Όσοι πιστεύουν στον σοσιαλισμό σαν κοινωνικοοικονομικό σύστημα, θα πρέπει να εντοπίσουν τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ευθύνες των κλασσικών του Μαρξισμού που θεωρούσαν κάθε αντίθετη άποψη οπορτουνιστική είναι καλό να διαβάσουμε το βιβλίο του Ένγκελς ‘Αντί ΝΤΥΡΙΓΚ για να δούμε με την σκαιότητα αντιμετωπίστηκε ο Σοσιαλιστής Ντύριγκ επειδή είχε μια άλλη διαφορετική άποψη , ή το βιβλίο του ΛΕΝΙΝ η «’Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΑΤΗΣ ΚΑΟΥΣΚΥ» .
    Επίσης η δικτατορία του Προλεταριάτου που εφήρμοσε
    το ΚΚΣΕ επί εποχής του ΣΤΑΛΙΝ ήταν η πρακτική εφαρμογή της θεωρεία των
    κλασσικών οι οποίοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί για τυχόν λάθη του εφαρμοσμένου
    σοσιαλισμού.
    Επιπλέον πρέπει όλα αυτά να τα δούμε και σε σχέση με την εποχή και την σκληρότητα του καπιταλισμού που αντιμετώπιζε κάθε εξέγερση σε ποταμού αίματος πχ ΓΑΛΙΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ 1871 κ.λπ., εισβολή στην νεαρά Σοβιετική
    Ένωση το 1918-1920 από 14 καπιταλιστικά κράτη με σκοπό την ανατροπή του Κράτους των Σοβιέτ , αιματηρή καταστολή όλων των
    Επαναστάσεων στην Ευρώπη το 1918-1919 (Γερμανία χιλιάδες δολοφονίες των Γερμανών επαναστατών , Ουγγαρία ανατροπή της επαναστατικής κυβέρνησης του Μπελά Κουν κ.λ.π)
    Έτσι η κριτική σε ένα Πετυχημένο ηγέτη όπως ο ΣΤΑΛΙΝ πρέπει να είναι έντιμη και μετρημένη , και όχι με υστερία και ανακρίβειες, και προπάντων όχι κατευθυνόμενη
    Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το παγκόσμιο σύστημα μισεί τους πετυχημένους επαναστάτες όπως τον ΣΤΑΛΙΝ που έδωσαν ελπίδες στην ανθρωπότητα.
    Και αυτό συμβαίνει διότι θέλουν κάποιοι να αγιοποιήσουν την μαρξιστική θεωρεία ευνουχίζοντας την, και συγχρόνως να επωφελούνται από
    αυτό ( τροτσκιστές, αναθεωρητές, σοσιαλιστές ) αλλά όλα τα στραβά να τα φορτώσουν στην πετυχημένη διακυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ από το Στάλιν(1923-1953) λασπολογώντας εναντίο αυτή της ένδοξης περιόδου ασύστολα.
    Και ό λόγος είναι ευνόητος:
    Αυτή η πρακτική εξυπηρετεί τον καπιταλισμό και τα φερέφωνα του ( με όποια α μάσκα και αν εμφανίζονται), διότι θέλουν να στιγματιστεί ο σοσιαλισμός, και ο μεγάλος αυτός
    ηγέτης στο διηνεκές.
    Υ.Γ όσο για την ηθική του Στάλιν που δεν μιλά κανένας ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ. Διότι όταν οι Γερμανοί του
    πρότειναν να ανταλλάξει τον υιό του που ήταν στρατιώτης και είχε αιχμαλωτιστεί
    από τους Γερμανούς με έναν Γερμανό Στρατηγό το 1943 αρνήθηκε, απαντώντας:
    «Ότι εγώ ανταλλάζω στρατιώτη με στρατιώτη και όλοι οι ρώσοι στρατιώτες είναι παιδιά μου και δεν μπορώ να κάνω εξαιρέσεις»
    Επίσης πρέπει να σταθούμε στον ηθικό χαρακτήρα του Στάλιν που έζησε φτωχικά και δεν επωφελήθηκε σε τίποτε από την εξουσία αντίθετα έχασε και τον γιό του στον πόλεμο , σε αντίθεση με τους αντισταλινικούς που αρκετοί από αυτούς καλλιέργησαν την διαφθορά και έζησαν στην χλιδή στις Ντάτσες(Βίλες) τους, και που ψώνιζαν σε ιδιετερα μαγαζιά που ψώνιζαν για τα στελέχη της νομεκλατούρας του ΚΚΣΕ το .1956-1990.
    Όλοι αυτοί οι κύριοι που ευτέλισαν τον σοσιαλισμό και που επέβαλαν από τα πάνω την παλινόρθωση του καπιταλισμού το 1990 επωφελούμενοι άμεσα οι ίδιοι( γινόμενοι οικονομικοί κροίσοι) , έχουν και το θράσος να κατηγορούν το Στάλιν και να ζητούν και τα ρέστα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.