 |
| Χο Τσι Μινχ (19 Μαΐου 1890 - 2 Σεπτεμβρίου 1969) |
ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Πολύ πρωί πηγαίνω στο ρυάκι
Το βράδυ ξαναγυρνώ στη σπηλιά.
Ειν’ έτοιμη η καλαμποκόσουπα και τ’ άνθη του μπαμπού.
Μια πέτρα μου χρησιμεύει για τραπέζι
Πάνω σ’ αυτή μεταφράζω την ιστορία
Του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος
Πόσο έξοχη είναι λοιπόν η ζωή
Ενός επαναστάτη.
*
Τριγυρισμένος από βουνά
Κοντά σ’ ένα ποτάμι
Δε χρειάζεσαι πολλά
Για την ευτυχία σου.
Εκεί η κορφή του Μαρξ
Εδώ ο ποταμός του Λένιν
Γυμνά χέρια
Θ’ ανοικοδομήσουν τη χώρα.
*
Πριν είκοσι χρόνια ζούσα σ’ αυτή τη σπηλιά
Ύστερα από κάθε βήμα, έσιαζα τα χορτάρια
Γα να κρύβω τα ίχνη μου.
Από ’δω ξεκίνησε ο αγώνας
Εναντίον των Γάλλων και των Γιαπωνέζων.
Η επανάσταση νίκησε.
Τι υπέροχα που είναι σήμερα
Τα βουνά και τα ποτάμια!
*
Φυλακισμένο μένει το κορμί
Το πνεύμα ωστόσο δραπετεύει.
Όσο πιο ψηλά βάζει το στόχο της
Τόσο πιο ατσαλωμένη πρέπει να ’ναι η καρδιά.
*
Φυλακισμένο μένει το κορμί
Το πνεύμα ωστόσο δραπετεύει.
Όσο πιο ψηλά βάζει το στόχο της
Τόσο πιο ατσαλωμένη πρέπει να ’ναι η καρδιά.
_________
Σημειώσεις
Χο Τσι Μινχ - Εκείνος Που Φωτίζει (1890–1969). Φωτισμένος επαναστάτης, ηγέτης του κινήματος ανεξαρτησίας του Βιετμίνχ (Ενιαίο Απελευθερωτικό Μέτωπο) από το 1941, ιδρυτής το 1945, πρωθυπουργός (1946–1955) και πρόεδρος (1945–1969), της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ.
Συλλαμβάνεται από την αστυνομία του Τσαγκ Κάι Σεκ τον Αύγουστο του 1942. Όταν θα εμφανιστεί μετά από ένα χρόνο κράτησης σε άθλιες φυλακές, Σεπτέμβριο του 1942, θα έχει μαζί του πάνω από 100 ποιήματα. Είναι το περίφημο Ημερολόγιο Φυλακής του.
Η θαυμαστή σταδιοδρομία τού ελευθερωτή Χο Τσι Μινχ, που αποκάλυψε τον τραχύ οραματιστή επαναστάτη, δεν σκέπασε τα ίχνη του αισθαντικού ποιητή.
Τα τρία πρώτα ποιήματα γράφτηκαν το 1941, σε μια σπηλιά, στα βουνά της βορεινής επαρχίας Κάο Μπανγκ. Ο Χο Τσι Μινχ ζούσε εκεί μετά την επιστροφή του από την εξορία, και εκεί πάρθηκε η απόφαση για την ένοπλη αντίσταση.
Χο Τσι Μινχ - Εκείνος Που Φωτίζει (1890–1969). Φωτισμένος επαναστάτης, ηγέτης του κινήματος ανεξαρτησίας του Βιετμίνχ (Ενιαίο Απελευθερωτικό Μέτωπο) από το 1941, ιδρυτής το 1945, πρωθυπουργός (1946–1955) και πρόεδρος (1945–1969), της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ.Συλλαμβάνεται από την αστυνομία του Τσαγκ Κάι Σεκ τον Αύγουστο του 1942. Όταν θα εμφανιστεί μετά από ένα χρόνο κράτησης σε άθλιες φυλακές, Σεπτέμβριο του 1942, θα έχει μαζί του πάνω από 100 ποιήματα. Είναι το περίφημο Ημερολόγιο Φυλακής του.
Η θαυμαστή σταδιοδρομία τού ελευθερωτή Χο Τσι Μινχ, που αποκάλυψε τον τραχύ οραματιστή επαναστάτη, δεν σκέπασε τα ίχνη του αισθαντικού ποιητή.
*
Τα τρία πρώτα ποιήματα γράφτηκαν το 1941, σε μια σπηλιά, στα βουνά της βορεινής επαρχίας Κάο Μπανγκ. Ο Χο Τσι Μινχ ζούσε εκεί μετά την επιστροφή του από την εξορία, και εκεί πάρθηκε η απόφαση για την ένοπλη αντίσταση.
Το τέταρτο γράφτηκε, όταν επισκέφτηκε, με συντρόφους που είχαν σχεδιάσει μαζί την επανάσταση, την ίδια σπηλιά μετά από χρόνια.
Περιλαμβάνονται στο σπουδαίο και σπάνιο ντοκουμέντο –που αποκαλύπτει ένα άγνωστο σε εμάς τους δυτικούς σύμπαν– «Σημειώσεις για την πολιτιστική ζωή στο Βιετνάμ», του Πέτερ Βάις*. Μετάφραση, Σταύρος Καμπουρίδης (Νέοι Στόχοι, 1970).
Το πέμπτο ποίημα είναι από το ημερολόγιο φυλακής. Μετάφραση, Στέλλα Τέσση (ΦΕΞΗΣ, χ.χ).
Περιλαμβάνονται στο σπουδαίο και σπάνιο ντοκουμέντο –που αποκαλύπτει ένα άγνωστο σε εμάς τους δυτικούς σύμπαν– «Σημειώσεις για την πολιτιστική ζωή στο Βιετνάμ», του Πέτερ Βάις*. Μετάφραση, Σταύρος Καμπουρίδης (Νέοι Στόχοι, 1970).
Το πέμπτο ποίημα είναι από το ημερολόγιο φυλακής. Μετάφραση, Στέλλα Τέσση (ΦΕΞΗΣ, χ.χ).
*
Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1945 ο Χο Τσι Μινχ διάβασε τη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας του Βιετνάμ με την οποία η χώρα ονομαζόταν Λαϊκή Δημοκρατία.
«Η Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ –γράφει ο στρατηγός Γκιαπ– δημιουργήθηκε. Πρώτη Λαϊκή Δημοκρατία στη Νοτιοανατολική Ασία. Αλλά οι ιμπεριαλιστές καραδοκούσαν να πνίξουν στη γέννησή του το δημοκρατικό καθεστώς και να μεταβάλλουν για μια ακόμη φορά το Βιετνάμ σε αποικία. Κύλησαν μόλις τρεις βδομάδες όταν στις 23 Σεπτέμβρη του 1945, το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα άνοιξε πυρ στη Σαϊγκόν». (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 2/9/2007).Στις 3 Φλεβάρη του 1930, είχε ιδρυθεί, ύστερα από μακροχρόνιο πολιτικό αγώνα εναντίον της γαλλικής αποικιοκρατικής εξουσίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδοκίνας.
(Για τον στρατηγό Γκιάπ βλέπε και από Μποτίλια: Ραούλ: "Ο κουβανικός λαός θα θυμάται πάντα τον στρατηγό Γκιάπ"
***
«Τώρα θα προσπαθήσω να απαντήσω στα ερωτήματα, πώς είναι δυνατόν στον πληθυσμό, που τώρα βρίσκεται στην τρίτη γενιά που πολεμά, να αντιστέκεται σε μια επίθεση που σαν σύνολο ξεπερνά τις καταστρεφτικότερες επιχειρήσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου;Πώς είναι δυνατόν, στους ανθρώπους του Βορείου Βιετνάμ και του απελευθερωτικού μετώπου του νότου, όχι μόνο να αντέχουν στην καταστροφή, αλλά να περνούν σε επιτυχημένες επιθέσεις ενάντια στην ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη του κόσμου; Τι είναι αυτό που κάνει ικανό το έθνος, παρά την καταστροφή όλων, όσων έχει δημιουργήσει, να διατηρεί την παραγωγή και την κοινωνική ενότητα;
Από πολυάριθμες συναντήσεις και συζητήσεις που κάναμε, μπορέσαμε να γνωρίσουμε χαρακτηριστικές ιδιότητες του πληθυσμού, καθώς και τις ιατροκοινωνικές και πολιτικές προοπτικές του που μας πρόσφεραν υλικό για να εξηγήσουμε, γιατί η επίθεση της ιμπεριαλιστικής τεχνοκρατίας, του πλούσιου κόσμου, θα ναυαγήσει σ' αυτό το μικρό αγροτικό κράτος, τον εκπρόσωπο του φτωχού κόσμου».
Από Μποτίλια: Πέτερ Βάις
Μποτίλια Στον Άνεμο
Από Μποτίλια:
και
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.