Μανωλάδα:
Κέρδη βγαλμένα με αίμα διαχρονικά (VIDEO του 2008)
Δείτε το ρεπορτάζ από το αρχείο της τηλεόρασης του
«902», που καταγράφει τα γεγονότα του 2008
Η επίθεση στη Μανωλάδα δεν είναι ένα τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό. Δεν αποτελεί εξαίρεση, όπως επιχειρείται να παρουσιαστεί από την κυβέρνηση και τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πίσω από προσπάθειες να ερμηνευθεί το γεγονός της εγκληματικής επίθεσης ως «ακραίο», μεμονωμένη συμπεριφορά του συγκεκριμένου εργοδότη ή μια πράξη που κάποιοι ξεπέρασαν τα «όρια», επιχειρείται να αποκρυφτούν οι βαθύτερες αιτίες που γεννούν και με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν - και θα συνεχίσουν να οδηγούν - σε τέτοια και ανάλογα γεγονότα.
Είναι γεγονός ότι όλοι γνώριζαν. Από τους εκπροσώπους
της Τοπικής Διοίκησης, της Περιφέρειας, ως την κυβέρνηση, όλοι γνώριζαν το
καθεστώς δουλείας που επικρατεί ακόμη στη Μανωλάδα. Εξάλλου, το 2008 και τα
γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην ίδια ακριβώς περιοχή, για τον ίδιο ακριβώς
λόγο και είχε καταγράψει η κάμερα της τηλεόρασης του «902», δεν είναι μακριά.
Όσοι σήμερα βγαίνουν και κλαίνε, ανακαλύπτοντας την
Αμερική, είναι οι ίδιοι που όταν το ΚΚΕ έλεγε ότι τα κέρδη βγαίνουν με αίμα,
το κατηγορούσαν για δυσφήμηση της εθνικής οικονομίας. Αστικό κράτος, οι νόμοι
του και οι κυβερνήσεις οπλίζουν το χέρι των καπιταλιστών για να εγκληματούν
κατά των εργατών. Εξάλλου και η εικόνα της Μανωλάδας, του 2013 και του 2008,
δεν είναι «εικόνα» από το παρελθόν, δεν είναι μια «εκτροπή» του παρόντος,
είναι το μέλλον που επιφυλάσσουν για όλη τη χώρα, σε ολόκληρη την εργατική
τάξη, σε Έλληνες και μετανάστες εργάτες. Είναι η νέα Ελλάδα της «ανάπτυξης»,
της «ανασυγκρότησης» και της «ανταγωνιστικότητας» όσο κουμάντο στην οικονομία
και στην παραγωγή θα κάνουν οι καπιταλιστές.
Δημοσίευση: Πέμ,
18/04/2013 - 23:14
Κατηγορία:
|
Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.
Δεκέμβρης 1944 (17)
▼
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.