"Βροντάει ο Όλυμπος κι αστράφτει η Γκιώνα"
(Αντάρτικο)
"Γελάνε τ΄Αγραφα κι όλη η στεριά"
(Παραλογή)
(Από το "πιστεύω" ενός τεράστιου πολιτικού αναστήματος. όπως παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα του)
03/10/08: Το καταστάλαγμα σοφίας ενός συνεπούς αντάρτη και η άφοβη ματιά του.
Μετά ταύτα ο δεύτερος των νταήδων εικονιζόμενος, δια στόματος Αντώναρου (τι λέει ο άνθρωπος!), εδήλωσεν:
Και ξαναμεταταύτα, το έτερον πιο επίσημο στόμα (τροΜάρα του) του Νταή του Λάκη εδήλωσεν:
Έτσι γίνεται με τους αληθινούς αντάρτες. Κάνουν μια δήλωση και (ξε)καθαρίζουν στο άψε σβήσε. Το ίδιο έπραξαν, άλλωστε, και οι κατά καιρούς ανεβαίνοντες στα βουνά, Μανώλης, Κεφαλογιάννης, Πολύδωρας, και ο Οπλαρχηγός Τατούλης.
|
Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.
Δεκέμβρης 1944 (17)
▼
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.