 Σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός των Αγορών έχει αντιστρέψει το «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» του Πρωταγόρα σε «πάντων ανθρώπων μέτρον χρήμα», οι πολιτικοί γελωτοποιοί των ισχυρών απαξιώνουν την πολιτική, κάνοντάς μας να νοιώθουμε αποστροφή στο άκουσμά της, υποβαθμίζοντάς μας ταυτόχρονα σε άγουρα και αγοραία υποκείμενα.
Και από πολίτες, σιγά σιγά μεταλλασσόμαστε σε ιδιώτες και ανδράποδα αλληλοσπαραγμένα.
Σπαράγματα απ’ το ομοίωμα της ζωής μας.
|
Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.
Δεκέμβρης 1944 (17)
▼
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.