Προσοχή αδέρφια, μην ξαναδιασπαστούμε.

«Το Εργατικό Δίκαιο στην εποχή της παγκοσμιοποίησης» ήταν ο τίτλος ημερίδας στην οποία μίλησαν Έλληνες και ξένοι καθηγητές. Το Εργατικό Δίκαιο στην εποχή της παγκοσμιοποίησης;! Μπα, υφίσταται τέτοιο; Δηλαδή όπως λέμε, «Αμολάω αετό με τυφώνα»; * Στην ίδια ημερίδα (έγινε προς τιμήν του καθηγητή Γιάννη Κουκιάδη) μίλησε και ο κ. Σπύρος Σημίτης, αδελφός του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος διατύπωσε: Πρόταση για τη διεκδίκηση από την πλευρά των εργαζομένων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ενιαίων για κάθε επιχείρηση, που θα ξεπερνούν τα εθνικά όρια και θα επεκτείνονται σε ολόκληρη την επιχείρηση, άσχετα σε ποια χώρα βρίσκεται αυτή. Αυτή πρέπει να είναι η απάντηση των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που παγκοσμιοποιούν τις δραστηριότητες, αλλάζουν τη δομή τους και προσπαθούν να επιβάλουν δικές τους ρυθμίσεις απωθώντας τα εθνικά δίκαια, σύμφωνα με τον Σπ. Σημίτη. «Ενώπιον αυτής της εξέλιξης, η αντίδραση πρέπει να είναι να ξεπεράσουμε το Εργατικό Δίκαιο σαν κάτι το τελείως εθνικό, να χρησιμοποιήσουμε τα κύρια μέσα που έχουν οι εργαζόμενοι, κατά τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποίησαν τα δικά τους οι επιχειρηματίες». Οπως εξήγησε, ο κ. Σπύρος Σημίτης, προχώρησε στη διατύπωση αυτής της πρότασης γιατί όσες δηλώσεις γίνονται, εντός και εκτός Ε.Ε., δεν οδηγούν σε αποτελέσματα που να υποχρεώνουν τις επιχειρήσεις να δεχτούν ένα ενιαίο καθεστώς. Ε, αυτή δεν ήταν ημερίδα, αλλά η Πέμπτη Διεθνής. Υ.Γ. Εμπρός της γης οι κολασμένοι (και ο Σημίτης και ο Κουκιάδης μαζί) να σπάσουμε τις αλυσσίδες μας.