|
Άουγκσμπουργκ, Γερμανία, 10 Φεβρουαρίου 1898 - Ανατολικό Βερολίνο, 14 Αυγούστου 1956 |
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Α Ν Α Ν Ο Υ Ρ Ι Σ Μ Α Τ Α
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Ι
Τη μέρα που σε γέννησα, τ’ αδέρφια σου πεινάγαν
δεν είχα σούπα να τους δώσω, κι έκλαιγαν συνέχεια.
Τη μέρα που σε γέννησα, μας έκοψαν το γκάζι·
Με φως σβηστό σ’ εδέχτη ο κόσμος μέσα στην ανέχεια.
Εννιά μες στην κοιλιά μου εγώ σε κουβαλούσα μήνες.
Με τον πατέρα σου μιλούσα – λέγαμε πώς νά ’σαι;
Για τους γιατρούς δεν είχαμε ούτε τσακιστή δεκάρα.
Ψωμί σού φέρνω (μού ’λεγε), ξανά πατάτες βράσε.
Τις μέρες που γκαστρώθηκα, είχαμε (θυμάμαι) θάψει
τη ζωή μας, κι είταν οι ελπίδες για δουλειά φευγάτες.
Ο Μαρξ κι ο Λένιν μοναχά μας έλεγαν με γνώση
πως είν’ για μας το μέλλον κρατημένο: τους εργάτες.