Μποτίλια Στον Άνεμο

Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Αφρική: Μάννα εξ ουρανίου ‒ ΕΕ, ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ιαπωνία: Κι αλεστικά μη δώστε (8 εύγλωττοι χάρτες)

Ιούν. 2007: Το επόμενο μεγάλο στοίχημα της ενέργειας: Κατάρα ή ευλογία; Αναρωτιέται(!) το TIME

«Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε πώς είναι ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος είναι να είναι ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος»
Ο Αφρικανός Λένιν, Κβάμε Νκρούμαχ (1909-1972). Βραβείο Λένιν 1963(*)

Η οικονομική διείσδυση της ΕΕ στην Αφρική

Σε άρθρο στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Απρίλη του 2014 αναφέρονται τα εξής: «Η πρωταρχική πολιτική της ΕΕ έναντι των 54 αφρικανικών χωρών διατυπώνεται στην κοινή στρατηγική ΕΕ - Αφρικής (JAES). Η κοινή στρατηγική ΕΕ - Αφρικής εγκρίθηκε από Ευρωπαίους και Αφρικανούς ηγέτες στη δεύτερη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ - Αφρικής στη Λισαβόνα τον Δεκέμβριο 2007».

Σε ποιους τομείς; Καταρχήν σε Εμπόριο, Ενέργεια (επενδύσεις για παροχή Ενέργειας σε 100 εκατομμύρια Αφρικανούς πολίτες έως το 2020) και υποδομές.

Σημαντικό εδώ είναι το Ταμείο Υποδομών ΕΕ - Αφρικής (AITF). Σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο,

«η επιχορήγηση του AITF από την ΕΕ, ύψους 746,4 εκατ. ευρώ, έφερε 6,5 δισ. ευρώ πρόσθετες δανειακές συνεισφορές σε περισσότερα από 80 έργα. Η πλειοψηφία των νοτιοαφρικανικών εξαγωγών στην ΕΕ σχετίζεται με πολύτιμους λίθους, ευγενή μέταλλα, φρούτα και λαχανικά, ενώ οι αντίστοιχες εισαγωγές από την ΕΕ αφορούν μηχανικά εξαρτήματα και οχήματα. Η ΕΕ αποτελεί τον σημαντικότερο εμπορικό εταίρο της Ν. Αφρικής, απορροφώντας το 32% των εξαγωγών ενώ διακινεί το 41% των εισαγωγών που δέχεται η Ν. Αφρική. Η ΕΕ, επίσης, αντιπροσωπεύει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια το 80% των Αμεσων Ξένων Επενδύσεων, που έχουν πραγματοποιηθεί στην αφρικανική χώρα».

3/4/2014, Βρυξέλλες: Ο ευρωαφρικανικός θίασος επί σκηνής. 4η Σύνοδος Ευρωπαϊκής Ενωσης - Αφρικής. Και ο Μπένυ ήταν εκεί (χειροκροτήματα).

Επομένως, εδώ υπάρχει ένα ευρύ φάσμα οικονομικών δραστηριοτήτων των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, που όπως θα δούμε παρακάτω, μέσω της Νότιας Αφρικής, επεκτείνονται και στις καπιταλιστικές οικονομίες άλλων κρατών της γύρω από τη Νότια Αφρική περιοχής.

Επίσης, το 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε μια πρωτοβουλία ύψους 1 δισ. ευρώ στο πλαίσιο των Αναπτυξιακών Στόχων Χιλιετίας, που το μεγαλύτερο μέρος της αφορά χώρες της Αφρικής.

Η χρηματοδότηση της ανάπτυξης χωρών της Αφρικής γίνεται βασικά από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΤΑ).

Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ότι:

«Το ποσό για το 10ο ΕΤΑ (2008 - 2013) στην Αφρική ανέρχεται σε 22,7 δισ. ευρώ. Τον Ιούνιο 2013 το Κοινό Συμβούλιο Υπουργών ΑΚΕ - ΕΕ (εταιρική σχέση μεταξύ των μελών της Ομάδας των Κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού και της Ευρωπαϊκής Ενωσης) ενέκρινε ένα κονδύλι μεγίστου ύψους 31,5 δισ. ευρώ για την αναπτυξιακή συνεργασία τα έτη 2014 - 2020. Το 11ο ΕΤΑ θα διαθέτει προϋπολογισμό ύψους 29,1 δισ. ευρώ, ήτοι 24,3 δισ. για τα εθνικά και περιφερειακά προγράμματα συνεργασίας, 3,6 δισ. ευρώ για την ενδο-ΑΚΕ συνεργασία και 1,1 δισ. ευρώ για το επενδυτικό μέσο ΑΚΕ, το οποίο διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων».

Ταντάλιο, Κασσίτερος, Βολφράμιο, Πετρέλαιο, Διαμάντια, και Αίμα

Η ιδιαίτερη περίπτωση της Νότιας Αφρικής

Το ΕΤΑ καλύπτει όλες τις αφρικανικές χώρες εκτός από τη Νότια Αφρική, τα κεφάλαια για τη συνεργασία της ΕΕ με την οποία προέρχονται από το Μέσο Αναπτυξιακής Συνεργασίας της ΕΕ (DCI).

Το νέο DCI για τα έτη 2014 - 2020 χορηγεί επίσης 845 εκατ. ευρώ στο Παναφρικανικό Πρόγραμμα (PANAF), που δημιουργήθηκε προς χρηματοδότηση της κοινής στρατηγικής ΕΕ - Αφρικής και δραστηριότητες σε ηπειρωτική και διηπειρωτική κλίμακα.

Η Νότια Αφρική είναι το πιο ισχυρό καπιταλιστικό κράτος στην Αφρική. Και κάνει εξαγωγή εμπορευμάτων αλλά και κεφαλαίου σε άλλα αφρικανικά κράτη.

Σύμφωνα με την «Ernst & Young Global Limited», βρετανική εταιρεία στον τομέα των ασφαλιστικών, φορολογικών, χρηματοοικονομικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών, που προσφέρει γνώσεις και υπηρεσίες σε ζητήματα όπως οικοδόμηση εμπιστοσύνης στις αγορές κεφαλαίου και στις οικονομίες σε όλο τον κόσμο, η Νότια Αφρική είναι ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής στην υπόλοιπη Αφρική.

Πετρέλαιο, Φυσικό Αέριο, Διαμάντια, Ουράνιο, Χαλκός, Μαγγάνιο, Σιδηρομετάλλευμα, Χρυσός

Ενώ σύμφωνα με έγγραφο της ελληνικής πρεσβείας στη Νότια Αφρική, «το 2013 διακριτή επίσης τάση ήταν η αύξηση των ενδοπεριφερειακών (intra-regional) επενδύσεων σε 22,8% (τάση η οποία ήταν και παραμένει θετική, καθόσον η ανάπτυξη τροφοδοτείται από την ανάγκη βελτίωσης των περιφερειακών αλυσίδων παραγωγής αξίας και υποστήριξης της περιφερειακής ολοκλήρωσης). Σημειώνεται δε ότι οι ενδοπεριφερειακές επενδύσεις συνιστούν δεύτερο μεγαλύτερο παράγοντα δημιουργίας θέσεων εργασίας στην ήπειρο (ενώ, ειδικότερα, η Νότιος Αφρική είναι ο πλέον ενεργός ενδοπεριφερειακός επενδυτής, ακολουθούμενη από την Κένυα και τη Νιγηρία)».

Βεβαίως, οι συμφωνίες με τη Νότια Αφρική έχουν μεγάλη σημασία για την ΕΕ αν ληφθεί υπόψη ότι αυτό το κράτος ηγείται μιας διαδικασίας καπιταλιστικής ενοποίησης με τα κράτη της Νοτιοαφρικανικής Αναπτυξιακής Κοινότητας (Μποτσουάνα, Λεσότο, Μοζαμβίκη, Ναμίμπια, Νότια Αφρική και Σουαζιλάνδη).

Έτσι, μέσα στον Ιούλη του 2014 ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις της ΕΕ με τη Νότια Αφρική για τη σύναψη οικονομικής συμφωνίας εταιρικής σχέσης, που συμπεριελάμβανε και τα κράτη της Νοτιοαφρικανικής Αναπτυξιακής Κοινότητας.

Άρα, μέσω της Νότιας Αφρικής τα ευρωενωσιακά μονοπώλια διεισδύουν και στα άλλα κράτη της Νοτιοαφρικανικής Αναπτυξιακής Κοινότητας.

Στη Δυτική Αφρική

Σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις της ΕΕ με την Αφρική, υπάρχουν εξελίξεις και στη Δυτική Αφρική.

Στις 30 Μάρτη 2014 οι ηγέτες της Δυτικής Αφρικής υπέγραψαν με την ΕΕ «κατ' αρχήν» συμφωνία ελεύθερου εμπορίου προσφέροντας μια νέα αγορά 300 εκατομμυρίων καταναλωτών.

Οι πολύχρονες διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία είχαν σχέση με την απαίτηση της ΕΕ, η Οικονομική Κοινότητα των Κρατών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS) να εφαρμόσει ένα κοινό δασμολογικό καθεστώς.

Η ΕΕ προσφέρει ένα πακέτο 6,5 δισ. ευρώ για τα επόμενα πέντε χρόνια για να βοηθήσει την ECOWAS να χρηματοδοτήσει το κόστος της ενσωμάτωσής της στην παγκόσμια οικονομία.

Στην ECOWAS συμμετέχουν το Πράσινο Ακρωτήριο, η Γκάμπια, η Γκάνα, η Λιβερία, το Μάλι, η Νιγηρία, η Σιέρα Λεόνε, το Μπενίν, η Μπουρκίνα Φάσο, η Ακτή Ελεφαντοστού, η Γουινέα, η Γουινέα-Μπισάου, η Σενεγάλη, ο Νίγηρας και το Τόγκο.

Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, η ΕΕ θα ανοίξει άμεσα τις αγορές της στη Δυτική Αφρική.

Ως αντάλλαγμα, η ECOWAS και η Μαυριτανία, που επίσης θα είναι μέρος της συμφωνίας, θα ανοίξουν σταδιακά τις οικονομίες τους στην Ευρώπη.

Η Ακτή Ελεφαντοστού και η Γκάνα, που είναι και οι μεγαλύτερες οικονομίες της περιοχής μετά τη Νιγηρία -και έχουν διμερείς εμπορικές σχέσεις με την ΕΕ- συνέβαλαν τα μέγιστα για την υπογραφή αυτής της συμφωνίας.

Έτσι η ΕΕ ανοίγει το δρόμο διείσδυσης των δικών της μονοπωλίων στην Αφρική, αλλά και τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ δρουν σ' αυτή την ήπειρο, αξιοποιώντας και το παρελθόν τους στην αποικιοκρατική εκμετάλλευση συγκεκριμένων περιοχών.

Η «Ernst & Young Global Limited» εκτιμά ότι «η Βρετανία έγινε ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης στο 2013 με 104 έργα στην Αφρική».

Συνεργασία με Κίνα;

Σύμφωνα με έγγραφο της Κομισιόν προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, της 17ης Οκτωβρίου 2008, με τίτλο «Η ΕΕ, η Αφρική και η Κίνα: Για έναν τριμερή διάλογο και για τη συνεργασία [COM(2008) 654 τελικό»,

Η Κομισιόν «προτείνει μια νέα τριμερή προσέγγιση με σκοπό να ενισχύσει τη συνεργασία και το διάλογο μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), Αφρικής και Κίνας. Η Επιτροπή αναγνωρίζει το κοινό συμφέρον στο να συμπληρώσει τις υφιστάμενες διμερείς εταιρικές σχέσεις προκειμένου να ευνοήσει τη σταθερή και βιώσιμη ανάπτυξη στην Αφρική. Η ΕΕ, η Αφρική και η Κίνα θα πρέπει να θεμελιώσουν τη συνεργασία αυτή σε κοινούς στόχους οι οποίοι θα διατυπώνονται σταδιακά και θα είναι συνεπείς με τις αναπτυξιακές στρατηγικές σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο.

Αυτή η νέα προσέγγιση μπορεί να επιτρέψει να εγκύψουν από κοινού στα αναπτυξιακά ζητήματα και να αυξήσουν την αποτελεσματικότητα της βοήθειας. Η από κοινού εξέταση εμπειριών και καλών πρακτικών θα πρέπει να συμβάλλει προς αυτόν το στόχο, κυρίως όσον αφορά τα χρηματοδοτικά μέσα, την αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ) και τις άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ)».

Προκαλεί ερωτήματα αυτή η προσέγγιση της ΕΕ. Συνεργασία με την Κίνα για διείσδυση στην Αφρική; Οι επενδύσεις της Κίνας στην Αφρική μέσα σε δέκα χρόνια έχουν αυξηθεί κατά 4.000%, με βάση τα στοιχεία της UNCTAD.

Το εμπόριο Κίνας - Αφρικής αναπτύχθηκε γοργά την περασμένη δεκαετία, αλλά οι οικονομικές σχέσεις της Κίνας με την Αφρική δεν είναι κάτι καινούργιο.

Οι σχέσεις τους ξεκινούν από τη δεκαετία του '50, όταν η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ανταγωνιζόταν την Ταϊβάν για την αναγνώρισή της. Ήταν η περίοδος που η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια και τα κράτη της Αφρικής κέρδιζαν την ανεξαρτησία τους.

Έτσι η Κίνα έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να απομονώσει την Ταϊβάν αναπτύσσοντας τις σχέσεις της με την Αφρική.

Οι ανταγωνισμοί

Βεβαίως, οι σχέσεις στην παγκόσμια αγορά αναπτύσσονται με το δίπολο ανταγωνισμοί - συμβιβασμοί, αλλά εδώ φαίνεται ότι οι ανταγωνισμοί οξύνονται.

Θα το δώσουμε με ένα παράδειγμα, αυτό της Γαλλίας που έχει στείλει στρατό διεξάγοντας ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στο Μάλι και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (εδώ στηρίζεται ανοιχτά απ' όλη την ΕΕ, ενώ συμμετέχει και η Ελλάδα με το στρατηγείο της Λάρισας).

Ο Αντιστράτηγος Φιλίπ Ποντιέ με τον Νο 2 Χρ. Δρίβα, στο Στρατηγείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Λάρισα.
3/4/2014. 4η Σύνοδος Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενώ στις Βρυξέλλες δόθηκε το "go" για την Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Επιχείρηση EUFOR RCA, στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στη Λάρισα ήρθαν για να ''επιθεωρήσουν '' το Στρατηγείο από το οποίο θα συντονίζεται η αποστολή, τα μέλη της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ, το Ανώτατο δηλαδή στρατιωτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Γαλλία εισάγει από το Μάλι το 30% του ουρανίου που χρησιμοποιεί για την παραγωγή Ενέργειας αλλά και για την πολεμική της βιομηχανία. Πώς λοιπόν να μην κατοχυρώσει και στρατιωτικά αυτή τη σχέση;

Πρόσχημα η κρίσι του 2008:
Μια κοινοπραξία δύο αμερικανικών επιχειρήσεων έχει επενδύσει 3,7 δισεκατομμύρια δολάρια για να αναπτύξει αποθέματα πετρελαίου - που υπολογίζονται σε 1 δισεκατομμύριο βαρέλια - στο νότιο Τσαντ. Κινεζικές επιχειρήσεις επεκτείνουν επίσης τις προσπάθειες εξερεύνησης και προγραμματίζουν να χτίσουν ένα διυλιστήριο. Τα συνολικά εθνικά αποθέματα πετρελαίου έχουν υπολογιστεί ότι είναι 1,5 δισεκατομμύριο βαρέλια. Η παραγωγή πετρελαίου μπήκε σε ροή στα τέλη του 2003. Το Τσαντ άρχισε να εξάγει πετρέλαιο το 2004. Βαμβάκι, βοοειδή, και αραβικό κόμμι παρέχουν τον κύριο όγκο αποδοχών μη πετρελαιοφόρων εξαγωγών του Τσαντ.

Όσο για την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, σύμφωνα με άρθρο στα «Επίκαιρα» το Δεκέμβρη του 2013,

«η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία αποτελεί μια όαση ανεκμετάλλευτων κοιτασμάτων πετρελαίου, ουρανίου, διαμαντιών, χρυσού και ξυλείας.

Πριν από την ανατροπή του προέδρου Μποζιζέ η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία ενίσχυε με ταχύτατους ρυθμούς τις σχέσεις της με την Κίνα. Ο ίδιος ο Μποζιζέ προαισθανόμενος του τι θα ακολουθούσε είχε πει: "Πριν δώσω (συμβόλαια από) το πετρέλαιο στους Κινέζους ήρθα σε επαφή με την (γαλλική εταιρεία) TOTAL στο Παρίσι και τους είπα να πάρουν αυτοί το πετρέλαιο. Δεν έγινε τίποτα. Όταν όμως το έδωσα στους Κινέζους άρχισαν όλα τα προβλήματα".

Την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, η Γαλλία είδε το ποσοστό της στην αγορά της Αφρικής να μειώνεται από το 10,1% στο 4,7%, τη στιγμή που το αντίστοιχο ποσοστό της Κίνας αυξανόταν από το 2% το 1990 στο 16% το 2011».

Tο Μετάλλιο της Αποστολής Navfor της ΕΕ
Θα απονεμηθεί στους στρατιώτες που παίρνουν μέρος στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις
Εάν έχουν εκπληρώσει τον απαιτούμενο ελάχιστο χρόνο των 30 ημερών στην περιοχή.
Μια καλή, είδηση για όλους.

Το ίδιο έγινε και στη Λιβύη και τον εκεί πόλεμο το 2011.

Η επέμβαση έγινε όταν ο Καντάφι έκανε συμβόλαια για τους υδρογονάνθρακες με Κίνα - Ρωσία, κόντρα σε Ιταλία, Γαλλία, ΗΠΑ, γιατί του έφερναν μεγαλύτερα έσοδα.

Οι ανταγωνισμοί φτάνουν μέχρι τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ - Κυριακή, 21/9/2014

Στο έλεος των νεο-αποικιακιοκρατών

Εφτά εύγλωττοι χάρτες του 2011

Χάρτης 1: Αποικιοκρατία. Αργό, Αέριο, Άνθρακας, Ουράνιο. Σφαίρες επιρροής Γαλλίας, Βρετανίας και οι "κτήσεις" των ΗΠΑ (γραμμή).

Χάρτης 2: Η παρουσία των βρετανικών εταιρειών

Χάρτης 3: Επιχειρηματική και στρατιωτική παρουσία της Κίνας. Παρέχει στις αφρικανικές κυβερνήσεις τεχνολογίας και στρατιωτικό εξοπλισμό, κατασκευή εργοστασίων και εξόρυξη πρώτων υλών.

Χάρτης 4: Πετρελαιοεταιρείες. Η παρουσία της Γαλλία είναι μόνο με την Total. Η παλιά αποικιακή ζώνη επιρροής δεν συμπίπτει πάντα με την νέα ζώνη δραστηριότητας των εταιρειών.

Χάρτης 5: Σφαίρες επιρροής ΗΠΑ και Κίνας

Χάρτης 6: Σφαίρες επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών και η δραστηριότητα των αμερικανικών εταιρειών

Χάρτης 7: Κατανομή μουσουλμανικού πληθυσμού. Οι χάρτες συντάχθηκαν από τους Ιρανούς, και είναι ευνόητο το ενδιαφέρον τους για τους ομοθρήσκους.

ΠΡΩΤΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΚΟΡΥΦΗΣ ΗΠΑ - ΑΦΡΙΚΗΣ

Τρέχοντας πίσω από την Κίνα, την ΕΕ και την Ιαπωνία

Στο επίκεντρο ενδιαφέροντος των μονοπωλίων ΗΠΑ, Κίνας, ΕΕ και άλλων δυνάμεων βρίσκονται εδώ και περίπου μιάμιση δεκαετία οι 54 χώρες - μέλη της Αφρικανικής Ένωσης μεταξύ άλλων και γιατί στο μέλλον η δεύτερη πολυπληθέστερη ήπειρος στον πλανήτη προβλέπεται να αναδειχθεί ως μία από τις μεγαλύτερες και ραγδαία αναπτυσσόμενες, νέες αγορές για το πολυεθνικό μεγάλο κεφάλαιο.

Ήδη οι περισσότερες χώρες της Αφρικής έχουν φετινό ρυθμό ανάπτυξης περίπου 5,8%, ενώ έχουν ήδη κατακτήσει την έκτη θέση στη λίστα με τις 10 ταχύτερα αναπτυσσόμενες περιοχές του πλανήτη.

Επιπλέον, ως το 2050, πολλοί αναλυτές διεθνών οικονομικών οργανισμών προβλέπουν πως η ήπειρος θα διπλασιάσει το σημερινό πληθυσμό των 1,1 δισ. ανθρώπων (εκ των οποίων τουλάχιστον το 50% είναι νέοι έως 19 ετών), δημιουργώντας μία νέα, δυναμική και ολοένα αυξανόμενη μεσαία τάξη που προσδοκάται πως θα καλύψει την μεγάλη προσφορά μιας πλειάδας βιομηχανικών προϊόντων, ενέργειας και υπηρεσιών από τα μονοπώλια.

Αυτή η προοπτική, σε συνδυασμό με τον τεράστιο φυσικό και ορυκτό πλούτο της αφρικανικής γης τροφοδοτεί, εντείνει και οξύνει ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε τεράστια οικονομικά συμφέροντα από ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνα, Ρωσία, Ιαπωνία, Ινδία και μικρότερες δυνάμεις που αναζητούν το δικό τους μερίδιο από την πίτα του τεράστιου αφρικανικού πλούτου.

Φιλάνθρωποι όλου του κόσμου! (Απ' του Bloomberg πέρασε κι ο Αλέξης)

Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής ΗΠΑ - Αφρικής που πραγματοποιήθηκε στις 4-8 Αυγούστου στην Ουάσιγκτον, και που (ας σημειωθεί...) είναι η πρώτη που πραγματοποιούν οι Ηνωμένες Πολιτείες (τρέχοντας τελευταίες και καταϊδρωμένες πίσω από την Κίνα και συμμάχους τους όπως η Ιαπωνία, η Ινδία και οι χώρες της ΕΕ), ανέδειξε το όψιμο ενδιαφέρον πολλών αμερικανικών πολυεθνικών ομίλων, όπως η ΙΒΜ, General Electric, η Κόκα Κόλα, ακόμη και αλυσίδων λιανικής όπως τα Wal-Marts.

Τέτοιοι όμιλοι, βλέποντας, εδώ και χρόνια, τον ανταγωνισμό να αυξάνεται, έσπρωξαν και την πολιτική ηγεσία στο Λευκό Οίκο να μην ψάξει από άποψη τακτικής για τα γνωστά «ανθρωπιστικά και δημοκρατικά προσχήματα» και να μπει στο... ψαχνό.

«Δεν κοιτάμε την Αφρική απλώς και μόνον για το φυσικό της πλούτο»(!!!)

«Χάνουμε το πλοίο»...

Βέβαια, δεν είναι μόνον οι επικρίσεις μέρους των αμερικανικών πολυεθνικών ομίλων στις τελευταίες πολιτικές ηγεσίες των ΗΠΑ πως «αμέλησαν» να προωθήσουν τα συμφέροντα των αμερικανικών ομίλων στην Αφρική σε σχέση με άλλους ανταγωνιστές όπως η Κίνα που προχωράει σε οικονομικές και εμπορικές διακρατικές συμφωνίες.

Σε μία διάθεση αυτοκριτικής, εκπρόσωποι αμερικανικών εταιρειών και ερευνητικών κέντρων παραδέχθηκαν ότι «γενικά ο αμερικανικός ιδιωτικός τομέας είναι απρόθυμος να αναλάβει ρίσκο», την ώρα που κινεζικές εταιρείες αναλαμβάνουν όλο και περισσότερα έργα εξόρυξης πετρελαίου (όπως πρόσφατα η συμφωνία της κινεζικής κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας CNOOC με την κυβέρνηση της Ουγκάντα).

Το πλοίο φεύγει... Αλλά θα το προλάβει ο έτερος πασιφιστής

Όταν, λοιπόν, άνθρωποι σαν τον πρώην Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον έκαναν παρεμβάσεις στη Διάσκεψη Κορυφής, επισημαίνοντας ότι «χάνουμε το πλοίο», χτυπούσαν αν μη τι άλλο την καμπάνα του ανταγωνισμού, δυσανασχετώντας από την άλλη για στοιχεία και αριθμούς, όπως π.χ. το γεγονός ότι ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών ΕΕ - Αφρικής ανερχόταν το 2013 σε 321 δισ. δολάρια, οι συναλλαγές Αφρικής - Κίνας ξεπέρασαν τα 210 δισ. δολάρια, ενώ το ίδιο διάστημα οι εμπορικές συναλλαγές ΗΠΑ - Αφρικής δεν ξεπερνούσαν τα 85 δισ. δολάρια.

Γι' αυτούς τους λόγους, τον Αύγουστο η κυβέρνηση Ομπάμα απέφυγε τα πολλά «κηρύγματα» περί δημοκρατίας και διακυβέρνησης στις αφρικανικές χώρες εξαπολύοντας, εμμέσως πλην σαφώς, επίθεση στην Κίνα προφασιζόμενη πως τάχα οι ΗΠΑ δεν εποφθαλμιούν τα πετρέλαια και τα μεταλλεύματα της Αφρικής, αλλά νοιάζονται για το «καλό» και την «ανάπτυξη» των αφρικανικών λαών και των μελλοντικών γενιών.

14/5/2014: Η AFRICOM στέλνει στη Νιγηρίa ομάδα 16 στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων, στον τομέα επικοινωνιών, οργάνωσης και πληροφοριών. «Σκοπός της ομάδας AFRICOM είναι ο συντονισμός με τους νιγηριανούς στρατιωτικούς, η αξιολόγηση των αναγκών τους, και ο καθορισμός της βοήθειας που θα παράσχουμε στις έρευνές τους». Εν αρχή η Μπόκο Χαράμ. Χαράμ ευαγγέλια, εν τέλει, και μπίζνες!

Δολάρια και όπλα...

«Δεν κοιτάμε την Αφρική απλώς και μόνον για το φυσικό της πλούτο. Κοιτάμε την Αφρική για τους λαούς και τα ταλέντα και τις δυνατότητές τους... Δεν θέλουμε απλά να εξορύξουμε μεταλλεύματα από το έδαφός της για τη δική μας ανάπτυξη. Θέλουμε να δημιουργήσουμε οικονομικούς εταίρους που θα δημιουργήσουν ευκαιρία για όλους τους λαούς και θα απελευθερώσουν μία νέα εποχή αφρικανικής ανάπτυξης», είπε σε χαρακτηριστικό απόσπασμα της ομιλίας του ο Ομπάμα, καλωσορίζοντας τους Αφρικανούς ηγέτες την πρώτη μέρα της αμερικανο-αφρικανικής Διάσκεψης Κορυφής.

«Ξεχνώντας», βεβαίως, πως το 67% των εμπορικών συναλλαγών των ΗΠΑ με την Αφρική γίνονται με μόλις πέντε χώρες (Νιγηρία, Νότια Αφρική, Αγκόλα, Αίγυπτος και Αλγερία) και πάνω από το 50% των εισαγόμενων αφρικανικών προϊόντων αφορά σε πετρέλαιο και άλλες πηγές και μορφές Ενέργειας.

Άλλη μία «λεπτομέρεια» που ξέχασε ο Ομπάμα είναι πως οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με την Κίνα, συνοδεύουν συχνά την οικονομική επιθετική πολιτική τους στην Αφρική με μία εντεινόμενη στρατιωτική ιμπεριαλιστική παρουσία και δράση, ιδιαίτερα μετά τη συγκρότηση της Αφρικανικής Διοίκησης του αμερικανικού στρατού (AFRICOM), που ενεργοποιήθηκε τον Οκτώβρη του 2008, και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Βόρεια Αφρική το 2011, που φούντωσαν και διέσπειραν την εγκληματική δράση οργανώσεων που δρουν με πρόσχημα το Ισλάμ (τύπου «Μπόκο Χαράμ», «Σαμπάμπ», ΜUJAO) σε δυτική και ανατολική Αφρική.

Δεν προκάλεσε, συνεπώς, εντύπωση η απόφαση του Προέδρου Ομπάμα να ανακοινώσει στο πλαίσιο της πρώτης αμερικανο-αφρικανικής Διάσκεψης Κορυφής και το πρόγραμμα υποτιθέμενης «ενίσχυσης» των αφρικανικών «ειρηνευτικών» αποστολών με την ονομασία «African Peacekeeping Rapid Response Partnership» («Συνεργασία Αφρικανικής Ειρηνευτικής Δύναμης Ταχείας Επέμβασης») στο πλαίσιο του οποίου υποσχέθηκαν να «επενδύσουν» 110.000.000 δολάρια για τρία έως πέντε χρόνια, με στόχο την εκπαίδευση, εξοπλισμό και συμμετοχή αφρικανικών χωρών σε «ειρηνευτικές αποστολές» κυανοκράνων του ΟΗΕ και της Αφρικανικής Ένωσης.

4-8/8/2014, Ουάσιγκτον. Ο ΗΠΑτοαφρικάνικος θίασος (χειροκροτήματα)

Εν τέλει, η ολοκλήρωση της πρώτης αμερικανο-αφρικανικής Συνόδου Κορυφής έγινε με υποσχέσεις για συνολικές επενδύσεις ύψους 33 δισ. δολαρίων, εκ των οποίων τα δύο δισ. υποσχέθηκε o Τζεφ Ιμέλτ της «General Electric» σαν νέες επενδύσεις στην αφρικανική Ενέργεια π.χ. με την παραγωγή νέων τουρμπίνων φυσικού αερίου στην Αλγερία, κινητήρες για αμαξοστοιχίες στη Ν. Αφρική, εκπαίδευση νέων Νιγηριανών εργαζομένων πάνω στην Ενέργεια κ.ά.

Εντούτοις, τα 33 δισ. από μέρους των ΗΠΑ δεν είναι, από την άλλη, και κανένα ιδιαίτερα «τρανταχτό» ποσό, αν σκεφθεί κανείς π.χ. τα 39 δισ. δολάρια που υποσχέθηκαν να δώσουν οι χώρες της ΕΕ ως επενδύσεις και αναπτυξιακά έργα στην 4η κατά σειρά Διάσκεψη Κορυφής ΕΕ - Αφρικής στις Βρυξέλλες τον περασμένο Απρίλη, τα 32 δισ. δολάρια που υποσχέθηκε η Ιαπωνία τον Ιούνη του 2013 σε αντίστοιχη ιαπωνο-αφρικανική Σύνοδο Κορυφής, τα 20 δισ. δολάρια της Κίνας το 2012, (πέρα από τις δεκάδες διακρατικές συμφωνίες για χαμηλότοκα δάνεια, κεφάλαια και επενδύσεις πάνω σε Ενέργεια, εμπόριο, υποδομές, μεταφορές κ.λπ.) κ.ά.

Είναι φανερό ότι η ξέφρενη κούρσα των ανταγωνισμών για ένα καλό μερίδιο από τον πλούτο της αφρικανικής ηπείρου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Δ. Ο.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ - Κυριακή, 21/9/2014

________
Σημειώσεις: